Klaaswaal. In de week dat de duiven in de manden zaten op weg naar Narbonne in Zuid-Frankrijk, werd er in diverse Europese landen een hitterecord verbroken. Temperaturen boven de 40 graden werden er gemeten. Gezien deze situatie had de L’Independante de Liège, die het internationale concours organiseerde, voorzorgsmaatregelen genomen om tijdens de rit naar het zuiden, op regelmatige tijdstippen rustpauzes in te lassen en de duiven te voorzien van vers water. Dit werd zodanig verricht dat de duiven gedurende het ganse traject voorzien waren van water. Tevens werkte er gedurende het transport een systeem van luchtverversing in de vrachtwagens, zodanig dat de temperatuur in de vrachtwagens daalde. Ook op de losplaats werden de nodige voorzieningen getroffen om de duiven van voldoende vers water en eten te voorzien. Het comité onderhield ook nauw contact met de Franse verantwoordelijke persoon (Hr. Maury) en de overige deelnemende landen om ervoor te zorgen dat de 18.094 duiven in zo goed mogelijke omstandigheden huiswaarts konden keren. Zo verklaarde de organisatie het in een bericht aan diverse media. Veel lof over de conditie van de terugkerende duiven kwam er van alle kanten. Helaas sloeg in het weekend van 27 juli het weer in Europa om en maakte de tropische hitte plaats voor onstabiel weer met veel onweer en regen in Franrijk en de Benelux. In de op vrijdag 26 juli verreden etappe van de tour de France, van Saint-Jean-de-Maurienne naar Tignes, kon men zien waartoe het slechte weer in staat was. Sneeuw, hagel en modderstromen deden zelfs de etappe stoppen.

Ook zaterdag en zondag bleven de weersomstandigheden dusdanig dat uitstellen de enigste optie was. Maandag was het dan eindelijk beter weer over de hele vluchtlijn en stond er een kalme zuidelijke wind later ruimend naar een westelijke hoek. Ook op de losplaats waren de weersomstandigheden goed. Om 6.30 scheen er de zon en de temperatuur was ca. 18 ̊C oplopend tot ca. 27 ̊C over de vluchtlijn. Gelost werd er om 7.15 uur. Internationaal waren er 18.094 duiven ingetekend en dit waren er meer dan in 2018. Toen waren er 15.537 internationaal ingetekend. In 2018 waren er in Nederland 3.082 in de mand en in 2019 was het aantal 3.829 duiven.

In België vloog men op maandag Nat. Souillac (ca. 670 km) en hier gaf een snelheid van 1391 m/min aan dat het op Narbonne wel eens sneller kon gaan dan men zou verwachten na een week in de mand te hebben doorgebracht. Even voor 17 uur op maandag kwam de eerste melding vanuit Frankrijk. Hier klokte Carl Ginfray uit Surville (ten zuiden van Le Havre) een oude duif om 16.52 uur op een afstand van 717 km. Snelheid 1242 m/min.

Het hek was van de dam en redelijk snel volgden de meldingen elkaar op. In zuid België kwam de eerste melding uit Hyon waar Goossens-Druart om 18.38 klokte op 812 km. De Internationaal winnaar in de categorie “oude duiven” zou uiteindelijk P. en F. Legrand uit het Franse Saint-Etienne-au-Mont worden. De duif werd op de losdag geklokt om 18.25 uur op een afstand van 844 km. Goed voor een snelheid van 1259 m/min. De Internationale winnaar in de categorie “jaarlingen” werd José Lecerf uit het Franse Guînes. De duif werd geklokt om 18.53 uur op een afstand van 862. Goed voor een winnende snelheid van 1234 m/min.

In Nederland klokte Eduard Ulijn uit het Zeeuws-Vlaanderse Waterlandkerkje een dorpje in de gemeente Sluis de eerste duif en wel om 20.15 uur op een afstand van 910 km. Snelheid 1167 m/min. De eerste Nederlandse jaarling klokte Aart-Jan Maljaars uit Zoutelande om 20.24 uur (2 de Nat).

Iets meer dan een half uur later meldden Hugo Batenburg en Anita van de Merwe uit het Zuid- Hollandse Klaaswaal hun eerste duif. Geklokt om 20.49 uur op een afstand van 963 km en ze wasgoed voor de nationale overwinning aan een snelheid van 1183 m/min. Hugo en Anita hadden 5 koppels twee-jaarsen mee, welke ook Pau gevlogen hadden. Daarbij 7 koppels jaarlingen welke voor het eerst op een fondvlucht mee gingen. Allen zaten op een neststand van eitjes of kleine jongen. Ze klokten verder om 21.42 klokten ze hun 2 de duif. De volgende ochtend gingen ze verder met klokken om 5.49 – 6.40 – 6.56 – 7.08 – 7.19 – 7.54 (2x)

De “Witbuik” dynastie
Als men de naam Batenburg – van de Merwe noemt dan is daarmee verbonden een legendarische bonte doffer, n.l. de “Witbuik” met ringnummer Nl81-1533120. Na een indrukwekkende vliegcarrière waaronder een 14 e Nat. St. Vincent (16.629 d) kwam hij in 1987 op het vlieghok terecht en zou hier de naam Batenburg onsterfelijk maken. Wat afstammelingen in meerdere generaties teweegbrachten en nog brengen op de nationale en internationale lange afstandsvluchten, zowel in binnen- als buitenland, grenst aan het ongelofelijke. Eerst via het hok Batenburg en Zoon en nu via de combinatie Batenburg – van de Merwe. In hun kweek- en vliegbestand vindt men de “Witbuik” steeds weer terug. Door middel van inteelt worden de genen van de “Witbuik” vastgelegd. Dit verankerde genenbestand van de “Witbuik” dynastie heeft voor een heel groot deel bijgedragen aan kwaliteitsverbetering als er gekruist werd met het beste van het beste welke in de loop der jaren werden ingebracht. Generatie na generatie ontsprongen er nationale- en internationale winnaars. De lijst zou te lang worden om al deze laureaten te vernoemen. Zo won Ad Fortuin uit Strijen dit seizoen nog nationaal en internationaal St. Vincent ZLU met duivin “Willeke”. Haar vader is “Golden Monar Boy” een samenkweek met Etienne Meirlaen Deurne/Batenburg-v.d. Merwe. (lijn Monar en Wittenbuik). Moeder is “Yvette” eveneens een samenkweek met Etienne Meirlaen/Batenburg-v.d. Merwe (lijn Bonte Narbonne en Montali) Zie elders op deze site. En anno 2019 mogen Hugo en Anita weer een nieuwe nationale overwinning aan de imposante erelijst toevoegen.

Enkele geslaagde kruisingen werden gedaan met:
* “New Laureaat” (1 e Int. Barcelona ’13 bij Luc Wiels Roosdaal). Hieruit sproten al heel wat topduiven op de zwaarste vluchten.
* Samenkweek met duiven van Jan Hooymans Kerkdriel (Harry lijn). Zo won de “De Jan” in 2017 de 1 e nationaal Agen jaarlingen (5.930 d)
* “The Special One” (1 e Int. Barcelona ’15 bij Cuffel en Zn. Montivilliers)
* Duiven van Jelle Jellema Nijverdal (o.a. “Kleine Jade”). Op Agen Jaarlingen 2017 klokten Hugo en Anita bij hun 10 eerst aankomende jaarlingen, 5 duiven uit de kruising Batenburg- van de Merwe x Jellema. Ook de 6 e Nationale Asduif Whzb/Tbotb ZLU 2018 is uit een kruising Batenburg x Jellema (“New Laureaat” x “Kleine Jade”)

In 2018 hadden ze in “Blue Ace” nog de 1 ste Nationale Asduif Whzb/Tbotb ZLU. Zij won deze titel met het winnen van de 2 de Nat. St. Vincent (2.570 d) en 9e Nat. Pau (3.551 d). Zij stamt uit de lijn van de “New Ace”, 1 ste Nat Asduif KDBD en dochter “New Witbuik” 1 e Nat. Barcelona. Bij de ZLU-kampioenschappen 2018 werden ze o.a. 1 ste Keizer Grote Fond, 2 de Pyreneeën Cup, 2 de WESM (8 get.) en 3 de Super Prestige. Hugo en Anita blijven niet stilzitten en zoeken steeds weer naar topkwaliteit om hun stam verder te veredelen. De kwaliteit van hun duiven is van wereldniveau.

Eendracht maakt macht
Hugo was al op zijn 12 e jaar al bezeten van de duivensport. Hoe kan het ook anders als vader Bas Batenburg tot de topliefhebbers van Nederland behoorde. In 1996 vormde hij samen met Anita van de Merwe, dochter van grootmeester Piet van de Merwe uit Dordrecht, een nieuw duo Batenburg- van de Merwe op een steenworp afstand van het ouderlijke huis van Hugo. Hun focus is altijd de zware fond geweest en wel de ZLU vluchten. Zich meten met de internationale top, stond er in hun vaandel.

Hugo en Anita staan beiden in voor de totale verzorging van de duiven, terwijl Anita tevens de gehele administratie verzorgt. Zonen Robin (20) en Jort (17) steken ook een helpende hand toe als het nodig blijkt. Ze vinden de sociaal media rond de vluchten heel interessant en als de duiven aan moeten komen staat alle communicatieapparatuur paraat om het verloop internationaal te kunnen volgen. Hugo en Anita hebben een duidelijke voorliefde voor dit spel op de ZLU vluchten. Hun hele kolonie is hierop afgesteld.

Uitsluitend nestspel
Op het ruime erf aan de Boomdijk staat een hokinstallatie van ruim 40 meter. Voor alle hokken zijn rennen aangebracht waarin de duiven altijd in kunnen vertoeven. De ramen van de hokken staan dag en nacht open, terwijl het plafond dicht is. Hugo en Anita bezitten 40 kweekkoppels en deze worden begin december gekoppeld en brengen in vier rondes een 160 tal jonge duiven groot voor eigen spel. De eerste twee ronden worden bij elkaar gezet evenals de twee volgende rondes. De jonge duiven mogen in de middaguurtjes buiten en worden op een vrije en natuurlijke manier gehouden. Na Perpignan begint Hugo met opleiden en na een 6-tal keer tot 30 km gaan ze op de navluchten mee tot 300 m. Als alles goed uitkomt gaan ze met
z’n allen ook nog naar de afsluitingsvlucht van de vroege jongen (450 km). De jonge duiven blijven op hun afdelingen zitten en worden van hieruit als jaarling op nest gespeeld. Als jaarling en overigens alle nestduiven, worden ze begin maart gekoppeld en broeden verder op kunsteitjes. Daarna worden ze gescheiden en op dubbel weduwschap ingevlogen tot en met de eerste dagfondvlucht. De doffers bleven op het vlieghok, terwijl de duivinnen naar het hok van de jonge duiven verhuisden.

Daarna worden ze in groepen gekoppeld om op een neststand van eitjes of jonkies van enkele dagen naar een van de 7 internationale ZLU vluchten te worden ingezet. Alle jaarlingen worden op deze neststand ingezet op Agen om na thuiskomst weer aan een nieuw nest te beginnen en op deze nieuwe neststand weer ingezet te worden op Narbonne. De twee-jaarse duiven gaan na hun opleiding op een neststand van eitjes of kleine jongen vervolgens naar Pau, St. Vincent en Perpignan. In de tijdspanne tussen de vluchten is de natuurlijke wijze van een nieuw nest bouwen ook een rustperiode zonder stress om weer opnieuw in forme te komen, verteld Hugo.

Na een zware Pau van dit jaar gunde Hugo deze groep duiven een langere rustperiode omdat hij het nodig achtte. De planning voor de inzet op St. Vincent kwam hierdoor in het gedrang. Rust voor de duiven vond hij belangrijker dan het behalen van een goede uitslag. De drie-jarigen vliegen dan Barcelona en Perpignan. De grote wens en het ultieme doel van Hugo en Anita is om op nationaal/internationaal Barcelona een puike uitslag neer te zetten of mogelijk te winnen. Dit is voor hen “de” uitdaging. Trainen doen de nestduiven eenmaal per dag en dit ’s morgens voor een uur. Alles gaat er dan uit en komt de vlag op het dak.

Verzorging
De speel/nestduiven krijgen steeds volle bak van een Beyers vliegmengeling waar de laatste dagen voor de vlucht voor de helft een energierijke mengeling aan wordt toegevoegd. Het gehele jaar door wordt er vier dagen in de week “Wonder Pigeon”, een mix van diverse zuren, aan het drinkwater toegevoegd. Daarbij twee dagen de “Joost Mix” van Belgavet. Voor het vliegseizoen gaat hij met enkele duiven ter controle bij dr. Piet Blancke uit Ruislede en volgt diens advies op. In het voorseizoen of tijdens het seizoen naar eigen inzicht een kort kuurtje van twee dagen tegen tricho en/of voor de luchtwegen. Meer om zeker te zijn niets aan het toeval te hebben overgelaten dan als preventie.

Tenslotte
Dagelijks zijn Hugo en Anita diverse uren bezig met het verzorgen van hun omvangrijke kolonie en ze doen het met plezier. Hugo liet weten dat het hele gezin de laatste jaren heel veel plezier beleefd aan de duivensport. Voor hen is de duivensport zeker niet ‘dood’ zoals vaker wordt verteld. Door de jaren heen hebben ze wereldwijd een heel grote vriendenkring opgebouwd en hiermee onderhouden ze leuke contacten. Dit bleek nu weer opnieuw nu ze nationaal Narbonne wonnen. Wel driehonderd berichtjes/felicitaties mochten ze via de sociaal media ontvangen. Voor hen is duivensport wondermooi.

Proficiat!

Marcel Görtzen