Evelien’s Journaal
- vrijdag 13 april 2018
Alblasserdam 7 april 2018
'ASSE-ZELLIK 113 Km'
NIEUWE START.
We zijn het nieuwe seizoen begonnen, en hoe! Wat een heerlijk zonnig weertje was het vandaag. Dat moet ik als eerste even kwijt. Hier waren we toch wel aan toe hoor en mag het wat mij betreft het hele duiven seizoen zo blijven. Heerlijk...!
Vanmorgen stonden we met het gehele gezin al vroeg op het voetbalveld. Onze jongste zoon Anthony heeft een poosje terug besloten ook actief te gaan trainen en voetballen in navolging van zijn oudere broer Bradley. Dus dat is iedere zaterdag wel een extra karweitje maar dat hebben we er graag voor over. Een beroepsvoetballer zal het waarschijnlijk nimmer worden denken we. Haha ha... Zolang de knaap er maar plezier aan beleeft hebben wij het ook. En dat doet ie tot nu toe...
Vanmorgen waren om 8 uur alle hokken al schoon en zaten de duiven uit 3 afdelingen prinsheerlijk in bad en wij met zijn allen naar voetbalvereniging "De Zwerver" in het nabijgelegen Kinderdijk. Het dorp Kinderdijk, met van zijn wereldberoemde molens ligt bij wijze van spreken in onze achtertuin.
Oh ja, ook niet onbelangrijk, de uitslag van zijn ploeg was zonder meer uitstekend te noemen want de jongemannen wonnen met 13-2! Heel fraai hoor. Mijn zoon kan terecht trots zijn op het resultaat van zijn ploeg. Tenslotte moeten ze met elf man voor het eindresultaat zorgen. Nu maar hopen dat het wekelijks zo mag gaan...
De VLUCHT.
Deze ronde hadden wij er vrijdagavond 31 stuks in de mand gestoken om aan het concours vanuit ASSE-ZELLIK (113 Km) deel te nemen. De afgelopen week heb ik de duiven op korte afstand nog even gelapt. En geloof het of niet, wederom een duivin terug die aan beide kanten gegrepen was door een roofvogel. Je snapt niet dat zo'n duif nog thuis geraakt. Daar blijkt toch maar weer uit dat een duif ook een ijzersterk karakter heeft en de wil om, hoe dan ook naar zijn of haar hok terug te keren. Helaas tevergeefs voor de duivin..., ze heeft het niet gered. Dat is voor ons nu al duif nummer 3 als slachtoffer van de roofvogel problematiek...
UITSLAG.
Vandaag beginnen wij de in vereniging "De Doorzetters" met prijs 2-6 en 7 bij de top tien. Van de 31 die we inkorfden staan er 16 van op de uitslag. In het samenspel "Drechtsteden" beginnen we met prijs 3-10e en 11 enz. tegen 3.216 duiven en hebben we er daar 18 van in de prijzen. Voor een eerste vluchtje toch niet slecht gedaan toch? Veel tijd om ze meerdere keren vooraf te lappen had ik helaas niet, al moet ik zeggen dat de duiven aan huis ook goed trainen dus aan dat wel of niet (extra) lappen zal het niet zo zeer aan liggen.
Groeten uit Alblasserdam...
WENNEN.
Het was best even vreemd vanmorgen. We misten het telefoontje van ouwe Theo (de overleden vader van Gero) die steevast elke week zijn klaagzang aan de telefoon deed wanneer hij maar een fractie later constateerde dan wij hier. En iedere keer hetzelfde liedje: "Eef, het word geen donder dit jaar". Dan was ik altijd degene die zei: "kom op pa, het zijn pas de eerste vluchten". Maar klagen bleef hij en kon ie als de beste... Dat gemopper mis ik nu. Theo word sowieso alom erg gemist...
De wereldberoemde molens van Kinderdijk.
COLI.
Geloof het of niet. Wij hebben hier de Coli al bij de eerste ronde jonge duiven gehad. In de omgeving hoor ik het eveneens steeds vaker. Ook dat er reeds een aantal doden onder de jongen zijn te betreuren door het Coli fenomeen. Of het waar is weet ik niet zeker maar ik heb de jonge duiven hier 5 dagen binnen gehouden. NIET gekuurd maar wel licht gevoerd en meerdere keren per dag de hokken geschrapt... Wat een vieze klote lucht hangt er dan in je hok. Bah...! Misschien was het voorgaande misschien een mogelijke oplossing?
Zo heb ik gisteren de boel flink uitgeboend en de duiven voor het eerst weer losgelaten... Dat de duiven daarna snel binnenkwamen was voor mij een teken dat het weer beter met ze gaat!!
Het blijft toch een raar iets dat hele coli virus verhaal... Zelf denk ik dat het niets vandoen heeft met stress of wat ook maar het letterlijk komt "aanwaaien"... Iets wat door de lucht op je hok komt. Heeft het ene hok in de buurt het dan krijgt de ander het vaak ook in no-time terwijl die ander dan echt niet op jouw hok geweest is... Zo riep Gero donderdag nog: "we gaan kuren Eef"... Ik zeg tegen hem "komt niks van in, zolang er geen duiven sneuvelen vechten ze er maar tegen. De sterken blijven over...". Niet dat ik het weet hoor. Ik ben er niet zo van om gelijk al die kolerezooi te geven. Het is goed dat er geneesmiddelen of wat voor spul dan ook tegen bestaat, begrijp me niet verkeerd, maar ik blijf er toch zolang mogelijk vanaf...
SUPPORTERS.
Onze vaste toeschouwers waren ook vandaag van de partij: onze buurtjes en tegelijk goede vrienden Piet en Helene. Ook Mike, de jongere broer van Gero kwam nog even langs....
Zo heeft buurvrouw Helene de periode dat ik verplicht in het ziekenhuis verbleef de duiven onder haar hoede genomen, en dat doet ze als de beste! Dat is ze heel goed toevertrouwd. Het is zo'n schat...
Mijn schoonmoeder Nel deed hier het runnen en kon Gero uit zijn werk de duiven even nalopen, dan zelf eten en daarna naar zijn vrouwtje in het ziekenhuis... Super fijn dat ze dit allemaal gedaan hebben. Wij zijn ze dan ook heel erg dankbaar!
KUUR.
De afgelopen week heb ik mijn eerste (soort chemo) kuur gehad. Het gaat nu redelijk goed met me en voel dagelijks weer wat beter. Gelukkig maar. Nu nog ruim 9 maanden te gaan met het vervolgen van de kuur...
Ik wens een ieder een fijn weekend en geniet lekker van het zonnetje!
Graag tot volgende week met nogmaals de vlucht vanuit ASSE-ZELLIK op het vliegprogramma.
Groetjes van Evelien
website: http://www.gerodijk.nl
