Evelien’s Journaal
- vrijdag 11 augustus 2023
Onze duiven hebben dit weekend de laatste oude duivenvlucht gevlogen. We keken uit naar een mooie afsluiting. De duiven vertoonden de laatste weken een stijgende lijn in hun prestaties en we hoopten dan ook op een mooi hoogtepunt aan het eind van het seizoen.
We zouden Argenton vliegen wat uiteindelijk Chateauroux werd. Het weer zag er niet echt veel belovend uit en het was niet eens zeker of onze duiven dit weekend wel zouden kunnen vliegen. Het verbaasde me dan ook dat de duiven zaterdag vroeg gelost werden.
Toen ik een Belgische vriend aan de lijn kreeg op het moment dat onze Chateauroux duiven bijna bij hem overkwamen ,vroeg ik hem hoe het weer bij hem was. Hij wist niet dat onze duiven waren gelost, maar vertelde me dat het daar bij hem gewoon water hoosde en voor een duif onmogelijk om in te vliegen. Een onbehaaglijk gevoel bekruipt je dan. Natuurlijk komt er altijd een uitslag met winnaars maar ik ben meestal niet één van die gelukkige. En met dit weer heb je zeker geluk nodig. Toen ik weer gebeld werd door vriend Ad uit Bergen op Zoom (die ook precies op onze vlieglijn woont ) waar het ook op sommige plaatsen ook regenwater stortte, zakte mijn hoop op een mooie vlucht steeds verder weg.
Dan komen de duiven ,eerst een jaarling duivinnetje pal uit het Noorden,droog en niets aan te zien. We moeten dan bijna 10 minuten wachten op een ander jaarling duivinnetje, ook zij kwam uit het noorden en zij was behoorlijk nat. Dan arriveert een jaarling doffer ook zeiknat en ook uit het noorden, dan een paar minuten later zien we tot onze stomme verbazing 5 duiven heel hoog in de lucht cirkelen, als weduwnaars die net terug komen van 20 minuten trainen. Prachtig en ook heel onwerkelijk om te zien hoe ze daar hoog prachtig bleven zeilen en zweven. Het duurde behoorlijk lang voordat dit stelletje naar beneden kwam. Van enige motivatie om naar hun hok te komen was totaal geen sprake. Kwam dit door het weer? Of lag er iets anders aan ten grondslag? We zullen het nooit weten maar mijn gevoel zegt me dat ze blij waren. Blij dat ze weer thuis waren na alle regen en ellende onderweg. En dat dit blije gevoel sterker was dan de motivatie om snel bij hun partner te zijn.
We kregen in ieder geval geen echt gemotiveerde duiven thuis dit weekend. Uitgezonderd onze 1e duif waren alle duiven ook behoorlijk nat. We begonnen in ons samenspel met de 10e prijs en er vlogen er 14 van de 36 in de prijzen. Er uitgebreid over uitweiden heeft geen zin, deze vlucht was geweldig voor al diegene die wat vroege prijzen pakten maar blijft niet in ons geheugen als een mooie afsluiting.
Dan hadden we ook nog de jonge duiven die op vrijdag werden gelost in Morlincourt en ook de jonge duiven hadden te maken met een paar pittige vervelende buien. De duiven kwamen toch redelijk goed naar huis maar weer stopte de teller toen we er nog 4 moesten en daar zaten 2 van mijn favorieten bij. Toen we vrijdagmiddag een jong duifje op gingen halen bij de dierenambulance in Culemborg ontmoette ik daar een liefhebber uit Zoetermeer. Hij kwam ook een duifje halen die daar gewond op straat belandde. Het was één van zijn beste jonge duiven en ook ingekorfd voor Morlincourt en wordt dan op de dag van lossing gevonden in de regio Culemborg. Deze duif heeft daar niets te zoeken en is duidelijk naar het oosten uitgeweken om de buien mis te houden.
Ook onze jonge duiven kwamen allemaal uit het oosten, dus dat verklaart veel. Gelukkig kwamen mijn 4 ontbrekende duiven alle 4 terug maar niet de volgende dag maar pas op zondag. Ze waren alle 4 totaal afgevlogen en vraag me af of ze nog mee kunnen met het jonge duiven spelletje dit jaar.
Al met al is de duivensport op dit moment een belasting geworden die geen enkele vorm van bevrediging meer geeft. Heel hard werken, veel geld betalen en er totaal niets voor terug krijgen. Regelmatig vraag ik me dan ook af waar ik nog mee bezig ben. Ik heb het idee om in de toekomst mezelf meer te richten op de fond vluchten maar daar is het ook niet veel beter. Als ik die discussies weer lees over de ZLU dan lees ik veel verontwaardiging over de lossing Narbonne. Doordat de duiven één uur te laat gelost werden kon je op klompen uitrekenen dat de meeste Nederlandse duiven in de shit terecht zouden komen. Gelukkig kwamen de Nederlandse duiven nog goed door de regen naar huis toe maar dat ligt zeker niet aan de lossingsverantwoordelijken.
Verleden jaar op Narbonne ook een drama en ook had toen was iedereen in alle staten. En wat gebeurt er vervolgens ,er gebeurt helemaal niets. Toen ik nog grote fond speelde (zeg maar 30 jaar terug) gebeurde namelijk precies hetzelfde, alleen maar commentaar op de ZLU en wat is er veranderd in al die jaren? Helemaal niets !!
Het staat me nog helder voor de geest, Pau 1989 een prachtige eerlijke maar loodzware middag lossing editie. Paul ten Have uit Sivolde won die zware vlucht op één van de verste afstanden. Op die loodzware vlucht lieten de Nederlanders overtuigend zien dat de beste duiven voor zulke overnacht vluchten in Nederland zitten en niet in België. Dat was niet naar de zin van de Belgische verstandhouding kompanen en er werd snel een vergadering belegd met hun ZLU broeders. Uitkomst van deze vergadering was duidelijk en kwam al snel boven water in de pers.
“De Pau duiven zouden in de toekomst op een zodanig tijdstip in de morgen gelost gaan worden, dat de duiven op de dag van lossing niet thuis zouden kunnen komen”.(Een soort halve middag lossing) Bijna alle Nederlanders waren zwaar verbolgen, je wist dat je in de maling werd genomen. Want in de praktijk komen er dan natuurlijk altijd enkele duiven door maar dan wel op de kortste afstanden.
Ik hoorde toen veel fondspelers zeggen dat ze nooit meer mee zouden doen op Pau. Sommigen hebben dat misschien één jaar volgehouden maar het ego van de meeste duivenliefhebbers is vele male groter dan hun principes.
En zo gaat het al jaren wat er verleden jaar op Narbonne gebeurde is echt ongehoord en werkelijk niet van deze tijd. Iedereen had een mening en wist dat dit achterlijke gedrag afgelopen moest zijn. Wat is er ondertussen daadwerkelijk veranderd? Waarom toch allemaal weer ingekorfd voor Narbonne? En dan vinden we het gek dat onze sport achteruit holt? Je moet als modale liefhebber wel heel veel eelt op je ziel hebben om plezier te behouden in het spelletje dat duivensport heet.
Martin.
