Evelien’s Journaal
- vrijdag 15 september 2023
Dit weekend konden we weer genieten van het prachtige weer. Voor mij is dit zonnige warme weer het gedroomde duivensport weer. Al onze kweekduiven presteerden tijdens hun actieve loopbaan uitzonderlijk goed onder deze weersomstandigheden op vluchten rond de 600 km.
Ons jonge duivenhok zit dus vol met de producten van deze kweekduiven.
Heel het jonge duivenseizoen weet je dus al dat onze kansen liggen op de laatste paar jonge duivenvluchten. En dan het liefst onder deze weersomstandigheden. We krijgen dus één of twee kansen per jonge duivenseizoen om te laten zien wat we in huis hebben.
Verleden jaar ging de enige vlucht met een beetje afstand niet door en nu dus weer niet. Mijn duiven waren helemaal klaar voor Fontenay en toen het verdict werd uitgesproken dat we weer 200 km gingen vliegen kwam dit echt binnen als een grote teleurstelling.
Ik voel me als een hardloper die het best presteert op de 5 km en wekelijks mee moet doen aan wedstrijden op de 500 meter tegen 500 meter lopers.
We hadden 30 jonge duiven ingekorfd en we waren vol vertrouwen, dat ze ondanks de afstand geweldig zouden komen. Ook hadden we 40 late jonge duiven ingekorfd voor de oorspronkelijke nalijn vlucht.
Nico was sinds lange tijd niet wezen letten en was nu gelukkig weer van de partij. En hij ging er van uit dat de eerste duiven zo rond de 1500 meter zouden moeten maken. En zijn profetie bleek weer helemaal juist te zijn (zoals gewoonlijk). Rond half 12 stonden Jochem en ondergetekende dus in de blauwe lucht te turen op zoek naar een duif. Er was geen duif te zien en verder ook weinig bewegingen van andere vogels.
Dan even over half 12 komt er precies uit de goede vlieglijn een duif aan steken recht richting de landingsplek. Net voor de landing valt er een andere duif bij (vanuit het oosten) en we denken even dat we 2 duiven tegelijk krijgen. Door die tweede duif stopt nummer één met landen en vliegen ze gezamenlijk een aantal rondjes.
Nadat ik een figurita had gegooid valt er ééntje op het hok en blijft nummer 2 rond dwarrelen en land uiteindelijk ook verderop op het hok. Nummer twee bleek een vreemde duif, die van de dorst nog wat rond bleef hangen. Dan komt na een minuutje de een na de ander prachtig gemotiveerd uit de lucht vallen en hebben er dan 20 van de 30 in 11 minuten.
Dan zien we dat onze eerst (kale) late jonge duif zich aanmeldt. Heel knap als je met dit taaie weer en voor de 4e keer van je leven in de mand zit om dan mooi op tijd te komen. Onze late jongen bleven de hele dag door vallen en zagen er perfect uit en leken geen last te hebben van de warmte.
Onze club in Lekkerkerk deed het heel goed met de jonge duiven want ik denk dat er weinig clubs zijn waar het zo snel afgelopen was als bij ons. Het concours stond in Lekkerkerk 8 minuten open en als het bij ons gebeurd is dan zijn er in de Reisduif in Krimpen aan de Lek pas 3 duiven van de 153. De uitslag in het rayon was Niergnies. (217 km) tegen 727duiven 12-21-23-27-58-61-82-84-119-120-121-135-136-143-146-196-218-220. 30/18. We werden 4e Grootmeester deze week met 3 echte jonge duivenspecialisten voor ons !
We kijken terug op een mooie vlucht ondanks de veel te korte afstand. We zullen volgende week nog enkele duiven spelen op Fontenay, omdat er al diverse bij zijn die te ver in de rui zijn. Verder gaan de laatjes allemaal naar Fontenay om ervaring op te doen.
Nog een leuk detail:
Er vielen gisteren veel vreemde duiven mee naar beneden en die waren allemaal dorstig en op zoek naar water. Toen Jochem met een bak vol water naar die jongen toe liep, zag hij dat één duif een witte GPS ring om had.
Hij vroeg me om dit zondag in mijn blog te vermelden en dat hij een foto had gemaakt van de duif, zodat de eigenaar kon weten dat de duif hier had gedronken.
Dat bleek niet nodig want ik kreeg vanmorgen vroeg al een berichtje van Richard van de Bos, of ik gisteren bezoek had gehad van zijn GPS duif? Ik heb Richard toen een foto gestuurd van zijn duif die hier op zoek was naar water.
Mooi verhaal om te delen!
