Evelien’s Journaal
- zaterdag 03 augustus 2019
Ook op de tweede internationale wedvlucht van het ZLU-programma, n.l. Agen voor oude en jaarlingen, was het slechte weer aan de westkust van Frankrijk spelbreker om op vrijdag te kunnen lossen. Het laatste weekend van juni was een weekend met tropisch temperaturen en op tijd lossen zou wenselijk zijn geweest. In Agen heerste op vrijdag een entrée maritime, een koude lucht die vanaf de zee het land binnenkomt en dichte bewolking en sterke wind veroorzaakt. Hierdoor was het zicht te slecht en verslechterde zelfs om te kunnen lossen.
Zaterdagmorgen was het in alle vroegte in Agen al mooi en helder weer. Verder werd vermeld dat de wind naar het noorden een oostenwind, 7 km/h. zou worden. 's Avonds in Noord-Frankrijk noordoostenwind, tot 9 km/h. Tussen 11.00 en 12.00 uur zou de temperatuur in Midden-Franrijk 33 graden bedragen. De grote hitte tot 39 graden kwam daar langzaam achteraan met tussen 16.00 en 17.00 uur het maximum. De duiven werden om 6.45 uur gelost bij ca. 22 graden en een kalme wind uit westelijke richting. Het zou geen makkie gaan worden en zeker voor de jaarlingen. Het verloop was navenant, zondagavond waren de prijzen nog niet verdient.
Gezien de wind werden de eerste duiven verwacht aan de westkant van Frankrijk. Bij de jaarlingen meldde de bekende fond liefhebber Michel Dubois uit Dohem in het departement Pas de Calais, om 21.21 uur de eerste duif en wel op een afstand van 753 km. Snelheid 860 m/min. Michel Dubois won onlangs nog 1ste en 2de Nationaal Pau in Frankrijk en stond internationaal op plaatsen 6 en 8. De eerste dag arriveerden slecht 6 duiven op hunnen hokken en alleen in Franrijk, hierbij was één jaarling. Op zondagmorgen klokte Vergaerde-Denolf uit Jabbeke de eerste jaarling in België en wel om 6.16 uur op 825 km. Snelheid 787 m/min.
De eerste Nederlandse melding op de ZLU-site voor jaarlingen kwam op zondagmorgen uit Terheijden waar Frank Zwiers om 7.09 een jaarling had geklokt. Deze werd gevold door een melding uit het Utrechtse Tienhoven aan de Lek. Sedert de herindeling van 1 januari 2019 is Tienhoven bij de provincie Utrecht gekomen en er is “aan de Lek" toegevoegd om verwarring te voorkomen. In Tienhoven aan de Lek klokte de bekende fond liefhebbers en broers André en Eddie Holleman hun eerste jaarling van de inzetlijst om 7.43 uur en dit op een afstand van 943 km. Goed voor een winnende snelheid van 831 m/min. Internationaal stonden ze hiermee als 2de vermeld bij de jaarlingen (10.657 duiven)
Een nestpenner, “Kleine Agen", nationaal winnaar.
André en Eddie hadden voor Agen ZLU een ploeg van 18 jaarlingen, zijnde 9 koppeltjes nestduiven, en tevens 4 koppels oude duiven ook op nest ingemand. Allen zaten te broeden op eitjes van 10 tot 16 dagen. Al vanaf ca. 5 uur waren beide broers, welke naast elkaar wonen en een gemeenschappelijk erf/groentetuin hebben, aanwezig bij hun hok om op hun duiven te wachten. De meldingssite van de ZLU werd frequent geraadpleegd. Even na 7 uur stond er de eerste jaarling op en deze werd gemeld door Frank Zwiers uit Terheijden, vlak bij Breda. Frank had in hetzelfde nationale inkorfcentrum in Werkendam ingemand. Even voor kwart voor acht zagen ze plots een schim richting hok vliegen. Beiden waren verrast want ze hadden ze niet van ver zien aankomen. Alleen de laatste meters voor de valplank was ze voor André en Eddie zichtbaar. “Der is er eentje" ging er door beiden heen. Kloktijd 7.43.37 uur. Het was gezien het verschil in afstand met deze van Frank Zwiers de winnende duif van het nationale concours van 3.976 jaarlingen. Het was een duivinnetje met ringnummer Nl18-1098959 en het is een zomerjong van 2018 op ‘vijf‘ oude pennen. Zij kreeg de naam “Kleine Agen" door dit fenomenale debuut. In 2018 hadden André en Eddie hun beste kweekkoppel (Jellema Doffer en “533") weer samen gezet nadat 3 kinderen en een kleinkind op ZLU Agen jaarlingen van dat jaar geweldig gepresteerd hadden. Ze wonnen toen 13-16-18-42 tegen 4.776 duiven. Bij het koppel piepers welke ze in die zomer nog kweekten zat ook de winnende duivin “Kleine Agen". Ze werd in het najaar 5 keer weggebracht tot ca. 45 km en in 2019 op het vlieghok geplaatst om na haar invliegen naar Agen ZLU te gaan. Ze behaalde voor haar eigenaren de eerste nationale overwinning binnen. Ze had de opleiding, welke alle vliegduiven dit jaar kregen, met goed gevolg doorstaan. Op de pittige dagfondvlucht Salbris was het zelfs hun derde jaarling (prijs 345 tegen 1.825 d). De zaterdag voor het inmanden voor Agen hadden ze nog een vluchtje van 120 km gedaan. Mede gezien haar afstamming gaf ze haar bazen zoveel vertrouwen dat ze boven aan de lijst kwam te staan. En zie het resultaat.
Haar vader is de “Jellema Doffer" van ‘07 en deze is vader/grootvader van en serie duiven op het hok welke zich in de Nationale/NPO-top weten te klasseren. O.a. 4de at. St. Vincent ‘14 (3.737 d), 7de Nat. Orange ‘15 (5.024 d), 8ste NPO. St. Vincent ‘12 (1.662 d) en 8ste NPO Albi ‘12 (1.962) enz. Nu kunnen de broers er een nationale verwinning vanaf Agen ZLU aan toevoegen. Deze fenomenale kweekdoffer verkregen de broers rechtstreeks bij Jelle Jellema (toen nog Steggerda). Stamt uit de “Haviok" x “Mette" (lijn “Bergerac Doffer" – “Zwarte Goud")
Moeder is de krasduivin “533" van ‘12. Haar vader hebben de Gebr. Holleman gekweekt uit 2 Ko van Dommelen duiven (kleinzoon De Straaloog Hulk X ‘t Zwartbontje Pau en De Polderman X ‘t halfzusje 1e Nat. Dax). Deze Ko van Dommelen duiven waren van voormalig clubgenoot Kees Suur. In de winter van 2008-2009 zocht Kees Suur tijdelijk onderdak voor deze duiven en mochten de Gebr. Holleman er jongen van kweken. De moeder van de “533" is een duivin van clubgenoten Kees Bakker en Nico Alblas. Deze duivin is rechtstreeks van het hok Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk en komt uit een zoon van de ‘De 55‘ (03-455) X ‘Saartje‘ (05-104) gekoppeld aan een dochter van de ‘De 59‘ (06-859) X ‘Super Blauwtje‘ (07-190) van Rik Ros. Het ‘Super Blauwtje‘ was over de jaren 2009 t/m 2011 bij de ZLU 1e Asduif Bordeaux/Agen (bij Rik Ros)."
Zie verder de stamkaart.
Marathon vluchten zijn hun passie
André (54) en werkzaam in het UMC in Utrecht en Eddie (48) en werkzaam als operator in een kaaspakhuis, waren in hun jeugdjaren al bezeten van de duiven van vader Teus. Ook hun veel te vroeg overleden broer Martien was een fervent duivenliefhebber. Jaren hebben ze samen en later ook afzonderlijk gevlogen en met veel heel succes. Ze wisten zich in hun afdeling 7 steeds tussen de kampioenen te scharen. Sedert 2012 spelen André en Eddie samen en in 2018 kwam Eddie naast André wonen en hebben nu een gemeenschappelijk erf en tuin. Ze vliegen nu onder de naam Gebroeders Holleman. In de tuin stond sedert 2008 het hok van 10 meter lengte en inclusief rennen 4 meter diep. Het is verdeeld in 4 afdelingen waarop in twee afdelingen voor 12 koppels oude en 12 koppels jaarlingen zijn ondergebracht. In de overige twee afdelingen zijn de 10 kweekkoppels/voedsterkoppels en een 40-tal jonge duiven ondergebracht. Het hok is voorzien van rennen aan de voorzijde. In de rennen dienen roosters als vloer, terwijl op de vloer van het hok in de zomerdag een laagje stro ligt. In het najaar gaat dit er weer af en wordt de krabber gehanteerd.Hun voorkeur ging steeds uit naar het spel op de marathon vluchten van de afdeling. Gezien hun baan en gezin hebben ze in 2018 besloten enkel te gaan vliegen op de ZLU vluchten. Het fond soort waar ze al enkele jaren veel succes aan te danken hadden, werd opgebouwd uit een duivin welke ze kregen van clubgenoot Kees Bakker. Hierin zat het soort van Hein Oostenrijk en van der Wegen. Twee zonen hieruit n.l. de “Grote Boot" (gekruist met een Aarden doffer van Bram Boot) en de “725" (gekruist met soort van Ben Kooijman) werden mede de pijlers van hok.
In 2007 kwam de “Jellema Doffer" (toen nog Steggerda) de gelederen versterken en werd de basis van een tweede lijn. Voor verdere afstamming zie de stamkaart van de winnares “Kleine Agen". Voor André en Eddie betekende dit het hebben van een superkweektalent. Een hele serie kopvliegers vinden hun roots terug bij deze “Jellema doffer". Aan de basis van een derde lijn staat een duivin, de “533" welke ze zelf kweekten uit een doffer die de Gebr. Holleman gekweekt hebben uit 2 Ko van Dommelen duiven (kleinzoon De Straaloog Hulk X ‘t Zwartbontje Pau en De Polderman X ‘t halfzusje 1e Nat. Dax) van voormalig clubgenoot Kees Suur die tijdelijk onderdak zocht voor deze duiven. De moeder van de “533" is een duivin van clubgenoten Kees Bakker en Nico Alblas en is rechtstreeks van Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk. Stamt uit een zoon van de “De 55" X “Saartje" gekoppeld aan een dochter van de “De 59" X ‘"Super Blauwtje" van Rik Ros. Het ‘Super Blauwtje‘ was over de jaren 2009 t/m 2011 bij de ZLU 1e Asduif Bordeaux/Agen (bij Rik Ros)." Zie ook stamkaart “Kleine Agen". Met deze drie lijnen onderling te combineren hebben ze een hok weten op te bouwen welk al vele jaren haar mannetje staat op de marathon van het luchtruim. De laatste aanwinst kwam van de combinatie Hommes uit Akersloot waarmee ze jonge duiven ruilden nadat de combinatie met hun duivin “Jannie" (vader een Holleman doffer, lijn Superkoppel) in 2018 de 1ste Periqueux won in Sect.1 (4.257 d) – 6e Nat. (13.348 d).
Voorbereiding Agen ploeg
André en Eddie koppelden hun kweekduiven op 28 februari en deze brengen dan twee of drie ronden groot. Van hun beste kweekkoppels leggen ze ook wel een koppel eitjes onder een kweekkoppel welk dan als voedsterkoppel wordt gebruikt. De 24 vliegkoppels werden op 30 april gekoppeld en mochten een tiental dagen broeden. Hierna werden ze gescheiden en kregen op weduwschap hun opleiding voor de marathon vluchten. Dit waren dan een tiental vluchten tot de eerste dagfondvlucht toe. In deze periode zien de duiven elkaar niet voor ze de mand in gaan en na thuiskomst mogen ze een uurtje samen. Na de dagfondvlucht werden ze opnieuw gekoppeld om ze op de ZLU vluchten Pau en Agen in te kunnen manden op eitjes van enkele tot ca. 16 dagen. De oude duiven gaan veelal twee keer mee op een ZLU vlucht, terwijl de jaarlingen meestal nog naar Narbonne gaan. Alles is afhankelijk van het verloop van het seizoen.
Gezien André en Eddie beiden werkzaam zijn en ook tijd aan hun gezin willen besteden trainen de duiven éénmaal daags. Gezien Eddie tevens in een ploegendienst meedraait is er geen vast tijdstip voor deze training. Is er tijd dan worden de doffers en duivinnen afzonderlijk losgelaten. Mocht het niet uitkomen dan vliegen ze ‘s avonds samen en gaat er een vlag de lucht in.
De broers mengen in het vliegseizoen een kweek- en vliegmengeling van de fa. Matador en Beyers samen. Hiervan krijgen de nestduiven dagelijks voldoende in een potje in hun nestbak. Ze zien graag dat alles opgegeten wordt. De laatste dagen voor ze naar een vlucht gaan geven ze nog een kleine hoeveelheid energierijk voer toe. Ook een kleine hoeveelheid Tovo, pinda‘s voegen ze erbij.
Medische gezien houden beide broers het simpel. Ze geloven meer in de kwaliteit van de duiven dan in een potje medicijnen. In de winterperiode tot einde mei werd er buiten de verplichte enting in het geheel niets van medicatie verstrekt. Einde mei gingen ze naar Belgica De Weerd voor een onderzoek om zeker te zijn dat ze een goede en gezonde start zouden nemen. Voor het inmanden krijgen alle duiven een geelpil opgestoken en gezien de duiven maar twee ZLU vluchten doen zijn dit er per duif twee per seizoen. Verder niets meer. André en Eddie hadden zich in 2018, toen ze naar de ZLU vluchten trokken, een doel gesteld om op deze vluchten evengoed te gaan presteren als ze dit deden op de nationale marathon vluchten. In 2018 gaven ze al hun visitekaartje af door op Agen Jaarlingen vier kopduiven te pakken, n.l. 13-16-18 en 42 tegen 4.776 duiven. Ook op Marseille en Narbonne stonden ze hun mannetje door van de 10 duiven die ze hierop inmanden, acht prijzen te winnen. Op Marseille begonnen ze met de 50e Nat. tegen 2.750 duiven.
In 2019 wonnen ze op Pau, van de 12 die ze meegaven, 122-139-160-323-868 en nu op Agen jaarlingen behaalden ze hun eerste nationale overwinning.
André en Eddie hadden al heel vaak gelezen wat er zou gaan gebeuren bij liefhebbers welke een nationale overwinning behaalden. Nu werden ze zelf in deze roes getrokken. De telefoon stond haast niet stil. Van alle kanten kwamen felicitaties binnen en dit duurde de hele dag. Mooier kan het in de duivensport dan niet zijn.
André en Eddie, proficiat.
Marcel Görtzen
