Gerard Dekker

De duiven van St. Vincent werden toch vrijdagmiddag gelost rond 14.30 in St. Vincent. Hier hadden weinig liefhebbers op gerekend, gezien de weersverwachtingen op de vlieglijn. Ondanks de gunstige wind vielen de eerste duiven pas in de loop van zaterdagmiddag. Benno had er tien in concours staan. Voor hem is St. Vincent de klassieker van het jaar en korft hij zijn beste duiven hiervoor in. Zo was zijn eerst getekende vorig jaar de winnares van sector 3 van Periqueux 1, toen nog een jaarling, maar boordevol energie en drang om weer naar haar hok te vliegen. Om er achter te komen of het nu een eenmalige stunt van haar was, werd ze nu als tweejarige ingekorfd voor St. Vincent. Benno geeft aan dat zijn eerste zes duiven allemaal een prachtige staat van dienst achter zich hebben staan. De laatste vier duifjes hadden of in de staart van de uitslag gevlogen of waren direct na de prijzen thuis. De afstamming van de eerste twee duiven: De Kleine Witpen, 2e nationaal St. Vincent sector 3 heeft Benno via Ruilduiven Competitie Forum van het Praathuis. Deze duivin komt van het hok van Jeroen van Vugt. Zij komt uit twee duiven van Jan van Brienen waar je de Barcelonalijn gekoppeld aan een dochter van de 1e Tarbes FU2000 weer tegenkomt. De tweede duivin, Power Lady ( 1e Periqueux 2018 sector 3 en nu 3e St.Vincent sector 3) , komt van Dekker. Zij komt weer uit een doffer van Cor Vrolijk ( lijn B. Schrijver x H. van Gurp) gekoppeld met Blacky (mix van toppers van J. Jellema, K.Mulder en eigen soort) Aan jaarlingen worden geen hoge eisen gesteld, gezond blijven en goed gebouwd zijn voldoen om te mogen overwinteren en over kinderziekten wordt niet moeilijk gedaan, even de tijd geven. Maar als tweejarige moeten ze er staan, minimaal één mooie prijs, voor een goede jaarling die als tweejarige mist wordt een uitzondering gemaakt. Deze mag zich herkansen in het derde jaar. Benno, toen je de eerste duif meldde via de meldingssite van het VNCC zag je dat je ook de enige was, wat dacht je toen een kleine 10 minuten later je eerst getekende op de klep viel? Een gevoel van ongeloof en vreugde overkwam mij, je gelooft je eigen ogen niet. Maar ook de tweede duif van mij was ook de tweede duif op de meldingssite. Pas na een goed uur begon het besef te komen dat ik de twee snelste duiven had op St.Vincent. Ook sectoraal/nationaal twee kopduiven. Mijn tweede duivin is nu tweekeer gespeeld op de overnacht en tweekeer een zeer vroege prijs op nationaal niveau, wat wil je nog meer wensen?

Hoe zijn je fondduiven dit jaar voorbereid? Zoveel mogelijk mee met de verenigingsvluchten, naar het weer wordt niet gekeken, alleen als de duivin moest leggen of op kleine jongen zat werd ze thuis gehouden. Elke ochtend een vast uur verplicht trainen. Ongeveer ruim een week voor Limoges kreeg alle duiven een geelpil van Schoeder + 3 dagen BS in het water gevolgd door 3 dagen WN. Het hok werd 2 dagen voor inkorven van Limoges uitgerookt. Daarna wordt er tijdens het fondseizoen alleen nog 1 á 2 keer uitgerookt. De laatste 3 jaren zijn de duiven 1 keer gecontroleerd door mijn duivenvriend/dierenarts Jelle Jellema, maar alles was oké. Ontwormen gebeurt elk jaar, zo’n 2 á 3 weken voor de fondvluchten beginnen.

Benno, als ik kijk naar je kampioenen de laatste 3 jaren, dan valt op dat het merendeel van andere hokken komt, hoe zit dat? Klopt, ik heb een “Lucky Hand” wat betreft duiven bijhalen, maar je krijgt er Gerard niet bij, zei Pa Limburg een keer op een film van de Gebr. Limburg. Voor mij geldt het misschien andersom. Met mijn systeem heb ik nog wel eens een voltreffer, vergeet niet, ik haal elk

jaar wel 25/30 jongen duiven bij van veel verschillende liefhebbers via bonnetjes of ruiling met vrienden/bekenden. Daarnaast bezit ik vrij veel rechtstreekse duiven van Jelle Jellema, deze doen het ook meer dan voortreffelijk op mijn hok. Het gaat om de kwaliteit en als je hier scherp op blijft letten komen de prestaties. Het is meer waar legt men de lat? Waar ik goed op let zijn de voorouders van de duif. Een stamboom kan daar een duidelijk beeld over geven. Liefst heb ik ouders/grootouders met geweldige prestaties, liefst van deze tijd. De hedendaagse duivensport is zo snel aan het evalueren dat men niet meer teveel gericht moet zijn op oude namen/stammen. Het mooiste is een duif uit een “echt”kweekkoppel, waarvan de kinderen/kleinkinderen kop kunnen vliegen, maar die zijn schaars en moeilijk te vinden.

Wanneer spreek jij van een topper? Een duif die 2/3 keer 1 : 100 speelt of meerdere keren 1 : 10, dat zijn voor mij topduiven. Helaas verspeel ik zo’n duif ook wel eens, omdat voor mij de duif op allereerste plaats voor het spelplezier is. Ik vind het prachtig om een vroege duif te zien komen, je kunt zeggen ik ben een player. Dus niet meedoen, hoe zo? Dat ik hierdoor goede duiven verspeel is inherent aan mijn spel, ook nu mis ik mijn beste duif van vorig jaar, hopelijk is ze even tijdelijk uit beeld.

Benno, ik hoorde dat jouw seizoen bedreigd werd door de buurvrouw, wat was er aan de hand? Nou, mijn buurvrouw is op leeftijd en houdt nog 1 kip aan. Haar overleden man had vroeger ook vogels vandaar dat de laatste kip tot zijn laatste snik mag blijven. Op zich heel begrijpelijk, maar deze kip zit in een zeer oud hok, waar allerlei ongedierte weelderig kan vertoeven. Enkele weken geleden begonnen een paar duifjes er bleek uit te zien en ik kon niet achterhalen wat hiervan de oorzaak was. Goede raad was duur en niemand zag de oorzaak. Op een avond ben ik het hok in gegaan en zag allerlei rode puntjes bij een koppel eitjes bewegen. Ja, toen was de knikker snel gevallen, Rode Bloedluis op het hok. Ik heb het hok met een adequaat middel bespoten, alle stro er uit, bij buurvrouw ook gespoten en Dutchy’s besteld bij Refona. Je gaat dan met een bezwaard gevoel je duiven inkorven voor St. Vincent, gelukkig had het geen enkel effect op de forme van mijn duiven. De komende tijd zal ik alert blijven, want rode bloedluis komt in het donker en blijft niet op de duif zitten overdag. De controles tot nu toe geven geen reden tot bezorgdheid en buurvrouw wordt in de gaten gehouden. Ik houd mijn duiven zo natuurlijk mogelijk, voor mijn nachthokken zitten ruime rennen en door middel van kleine doorgangen zijn deze met elkaar verbonden. Op een duivenhok is het van groot belang dat er voldoende zuurstof aanwezig is voor de duiven en de liefhebber. Door een soort paardenstaldeur beschikken alle hokken over een ruime ingang voor verse lucht en dit de gehele dag. Mijn hokken zijn tochtvrij en het dak bestaat uit golfplaten, donker boven de nachthokken en lichtdoorlaten bij de rennen. Ik kan hier vrij veel duiven op houden, maar ik pas goed op dat ik het overzicht niet ga verliezen ( zie foto).

Naast het spelen met duiven vind ik de sociale contacten in de duivensport een leuk facet. Men kan mij volgen op facebook en met elkaar van gedachten wisselen over zaken gerelateerd aan de duivensport vullen mooi de winterperiode. Waar ik moeite mee heb, is het negativisme op facebook als men een keer minder vliegt of het oneens is. Wij, duivensportliefhebbers moeten ons bewust zijn dat het uitten van frustraties van een vervelend moment anders geïnterpreteerd worden door niet duivenhouders, uiteindelijk wordt onze mooie sport hierdoor geschaad. Duivensport is een prachtige, boeiende sport, waar mensen een zinvolle tijdsbesteding in kunnen vinden en omringt met leuke sociale contacten, dit beeld zouden wij meer moeten uitdragen.

Reporter: Klaas Mulder (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)

• Vorige
• Volgende