Gerard Dekker
- zondag 17 maart 2019
Wat een weer he,
We zitten in het Praathuis, keuvelend over allerlei zaken in de duivensport en op onze eigen hokken.
Wat een aanfluiting he de laatste ALV, ach laat maar rusten het is gebeurt, ik ben het met je eens, het had nooit mogen gebeuren.
Misschien volgend jaar nieuwe kansen. Ja maar, echt hoe moeilijk kan het zijn, laat maar , laat het verder maar zeg ik gelaten.
Wat vond je dan van de ALV van de NPO. Ik heb niet alles gezien, maar duidelijk is dat de voorzitter zijn mannetje staat. Vindt je dat erg dan ? Zeker niet er moet heel wat gebeuren, mogelijk, ik zeg mogelijk krijgen we onze mooie sport weer op de rails. Maar ik zal blij zijn met enige stabiliteit in leden aantal. Ben je het dan overal mee eens ? Zeker niet, ik heb zo mijn stokpaardjes en al ben ik blij met goede bestuurders op elk niveau, daarom hoef ik het niet op alle fronten met ze eens te zijn!
Kijk een verstandige voorzitter kneed hier een beetje en dan weer daar wat. Je ziet trouwens hoe de NPO voorzitter dat doet, onverstoorbaar en de ene keer zeg ik ja en heb ik respect voor het vermogen dat hem in staat stelt om er beslissingen door te duwen. De andere keer zie ik dat hij misbruik maakt van de onmacht die hij oproept bij de afgevaardigde die nu eenmaal niet zo ad rem of goed gebekt zijn. Ik denk dat het niet zo zeer zijn schuld is, maar wel de schuld van de afdelingen die er te makkelijk over denken en verzaken mondige afgevaardigde te sturen of afgevaardigde die het ontbreekt aan de juiste kennis.
Wat een weer he, laten we het over wat leuks hebben, dan ook maar niet over het weer he.
Er verschijnt een brede lach op zijn gezicht als hij begint over zijn jongen, hij heeft er inmiddels genoeg gekweekt. Plaatjes zegt hij nog maar eens, dat beloofd wat.
Ja zeg ik om niet op de voorhand zijn voorpret te niet te doen, ik denk dat ik ook wel wat aardigs gekweekt heb, maar ik zie na de vluchten wel of er iets bruikbaars bij zit.
Ja ja , natuurlijk zegt hij snel, als dat rotweer eerst maar eens over is, dan kunnen we gaan africhten.
Zo is dat zeg ik en denk tjonge ze zijn net uit het ei en ik besluit met te zeggen, ik heb wat later gekweekt dus laat de mijne nog maar even zitten.
Hij staat op en zegt, fijn weer even bijgepraat te hebben, dat vind ik ook en terloops vraag ik, alvast in mezelf grinnikend, wat denk je van het seizoen ? Hij lacht weer en buiten breekt de zon door, hij stapt naar buiten en zegt dan, geen kans, je hebt geen schijn van kans en daar laten we het dan maar weer bij.
Prachtige hobby duivensport ondanks alle winterse hoogte en laagte punten
