Gerard Dekker
- zondag 08 september 2019
Hoopvolle dagen
Het seizoen 2019 nadert met rasse schreden haar einde.
Tijd om de balans op te maken.
Beetje onzin misschien want er zijn nog vele liefhebbers volop bezig in de race naar hun einddoel.
Maar een groot deel van ons liefhebbers hebben en of houden het al voor gezien. Het hoopvolle enthousiasme van het begin van het seizoen is verwaterd, dus gaan we doen waar we als liefhebbers het beste in zijn: kijken naar de toekomst.
Dat beetje onzin dus wel even relativeren tenslotte maken we na iedere vlucht op onze hokken wel zo een beetje de balans op en na 2 of 3 vluchten in een discipline weten we het wel. Tuurlijk we beginnen weer vol goede moed aan de volgende discipline, maar na 2 of 3 vluchten weten we dat ook wel.
Toch blijft een groot deel van ons als liefhebber de afvallers, de eeuwige te laatkomers gewoon inkorven. Hoewel een deel van ons korft deze duiven niet meer in maar houd ze wel op hun hokken onder de mom van niet teveel veranderen in het hok want dat komt de sfeer onder de duiven niet ten goede.
Misschien is dat zo, of niet, in ieder geval korven we ze gemiddeld gewoon door in en als dan zo een afvaller of eeuwige te laatkomer nog eens een zeldzame, maar goede prijs vliegt denken we misschien kan hij het toch wel en blijft hij of zij maar weer zitten tot het volgende seizoen.
Iedereen zijn meug.
Hoopvolle dagen staat boven dit stukje. Het leven van ons als liefhebbers is er rijkelijk mee gevuld, maar daar blijft het bij, hoopvolle dagen, die meestal achteraf gezien niets opleveren.
Natuurlijk er bestaan uitzonderingen, ik ken er zat, maar het blijven uitzonderingen en echt beter wordt je kolonie er niet van.
Maar met wat goed nadenken en de realiteit voor ogen houdend kunnen we best bouwen aan dat wat we voor ogen hebben, goed vliegen ! maar dat doe je alleen met de beste.
Mooi en makkelijk neergeschreven, maar als je geen beste hebt ? dan denken we meteen dat het een duur verhaal wordt. Kijk tenslotte maar naar de vele verkoopsite’s en de advertenties in de duivenbladen.
Misschien heb ik het niet op de juiste manier beschreven, maar met de beste bedoel ik in ieder geval niet de duurste. Daar heb ik zelf namelijk helemaal geen geloof in.
Wat ik bedoel zijn je eigen beste duiven of de beste duiven van je duivenvrienden, je kunt er natuurlijk van uit gaan dat wat je van verre haalt beter is, maar let wel je legt het elke week weer af tegen je eigen vrienden in je regio dus !
Eitjes kosten aan het eind van het seizoen, zeker uit vliegduiven en die bepalen toch het succes van een liefhebber ? weinig, zeker bij je vrienden die het beter deden dan jijzelf.
Mooie namen, mooie foto’s kosten geld, terecht de topmelkers investeren zelf ook. Commercie, niets mis mee. En wil je toch duiven van die mannen hebben dan zal je moeten lappen en ik geef toe, misschien is het ook nog weleens de kortste weg naar succes.
Maar succes en plezier beginnen er mee om je vrienden in de club voor te zitten en lukt dat niet dan probeer je gewoon voor weinig wat eitjes te bemachtigen, let wel van de duiven waarvan jij elke week de strijd verliest.
Oke, misschien niet de snelste of kortste weg om de beste te worden, maar misschien toch wel de meest bevredigende.
Succes met het streven naar wat jij het beste vind in deze hoopvolle dagen aan het eind van het seizoen 2019.
