Het voeren van duiven wordt vaak tot kunst verworven. Hand van de meester enzovoorts. Een onderwerp wat ik best moeilijk
vind. Misschien zelfs dat ik mezelf op glad ijs bevind. Ooit werd door Nederlands grootste schrijver geschreven altijd hetzelfde voer gebruiken.
Ik denk dat dit de jonge duiven betrof om coli zoveel mogelijk te voorkomen. Dat meer omdat met lichter voeren de darmenflora het rustiger heeft.
Voer is onder te verdelen in eco voer, dat mijn optiek zeker niet voor wedstrijd duiven is. Vaak zie ik het bij mensen, die veel
duiven houden en misschien denken laten we het goedkoop houden. Daarnaast het middenklasse voer dat door melker
gebruikt wordt in periodes van rui en of vliegseizoen. Daarnaast de excelent voeren. Peper dure zakken met van alles toegevoegd.
Is het nodig. Zelf denk ik van wel. Duiven die topprestaties moeten leveren hebben goed voeding nodig. Dat gaat zeker niet
om de hoeveelheid, maar meer over extra brandstoffen. Het zal meen 2012 geweest zijn toen ik met de jonge duiven mooie uitslagen
maakte. Licht voer als bijvoorbeeld Gerry Plus kregen de duiven heel het seizoen van 100 tot 500 kilometer. Daarnaast eindeloos rijden
met de jonge garde. Ubung macht Meister. Zelf doe ik het makkelijk na de rui een lichtere mengeling en de duiven vaak los als de rovers
niet in je buurt huizen. Geen wintervetjes. Die moeten er in het voorjaar af en overgewicht kan vleugel problemen tot gevolg zijn.
In het boekje van Arie van den Hoek over voeding verwijst hij ook naar gerst. Ook daar kunnen duiven vet van worden natuurlijk
al denken plenty mensen echt niet. Gerst in een lichte mengeling vind ik zelf prettig. Uit ervaring loopt de dons afgifte wat soepeler.
Met de kweek voer ik graag een zak met erwten erin. Goed voor de opbouw van de jonge duif. Daartegen in het vliegseizoen
zeker niet. De stofwisseling voor het verbranden van erwten is zwaarder en dat wil ik graag voorkomen.

Een ander onderwerp is hoe sorteer je duiven ? Een oud vriend en al enige jaren overleden was Peter Damen. Hij kwam overal
voor reportage. Geweldige schrijver. Leraar Peter kon alles smeurig en positief op papier schrijven. Bij schreef bij ons in 2002
na de NPO overwinning op Montlucon een leuk stukje. Peter zei overal waar ik luister is er 1 antwoord. De mand bepaald en meer
is er niet.
In het tweede deel van mijn schrijven heb ik het meestal over dingen die me opvallen.
Zo las ik over een kampioen die gestopt was met medicatie en daarna kort gezegd kampioen werd. Ik neem die dingen met een korrel
zout. Het zou heus wel kloppen, maar ik ken duivenmelkers ook. Na meer dan 40 jaar duivensport en veel gelezen is de standaard
opmerking. We grijpen in als het nodig is anders doen we niets. Duivenartsen kun je het vragen. Na een koud voorjaar na 4 weken
is het druk op het spreekuur. Vaak de koppen. Waarom vaak. Natuurlijk de kou, maar ook genoeg niets te vinden, maar het kuddedier
duif, die met de grote klad mee vliegt. Arts Henk de Weerd, die ik intervieuwde vertelde me dat de meeste toch willen kuren als is er
niks te vinden. Mijn optiek, maar ook van vriend Marti Beset. Mart een man, die alles zegt wat hij vind en zeker hem siert. Zonder kan niet klaar.
Hij is een voorstander van zuren en daarnaast wat aan medicatie nodig is. Wanneer een melker twijfelt is vaak het geduld op en wordt een
geneesmiddel ingezet. Mijn optiek niets mis mee, maar waarom niet zeggen. Zo was er ooit een groot kampioen in afdeling 7 , die overal vertelde
dat hij nooit bij de dokter kwam. Niks gelogen. Men kwam bij hem en medicijnen werd meegebracht voor hem. Toen de man het
zelf vertelde dat hij alleen op knoflook vloog greep de bekende arts in.

Wie houdt wie voor de gek.


P.S. als er interesse is met een banner op duivenvaria stuur een mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. noemer banner.

• Vorige
• Volgende