- dinsdag 24 september 2024
We zijn weer een weekje verder en er zijn geen vluchten meer is competitie verband, het is effe wennen maar alle ogen zijn alweer gefocust op seizoen 2025. Hokken worden overal extra uit gepoetst en sommige gaan zelfs zover om de pannen van het hok te verwijderen en de hoge druk spuit erop te zetten. Jaren terug alweer, kwam ik bij een grote kampioen in Rotterdam ,,Jan Straver,, om daar enkele keren reportages te maken omdat hij zo verschrikkelijk hard vloog met zijn duiven. Maar als je hard vlieg krijg je ook tegenstanders en zo beweerde iemand dat Jan antennes in de nok van zijn hok onder de pannen had liggen , koren op mijn molensteen uiteraard. Bij mijn eerste bezoek confronteerde ik Jan met deze aantijging. We gingen naar het hok en Jan trok gelijk de schuiven open , geen antenne te zien maar misschien wel tientallen jaren stof en spinrag dus…… wat ik hier me probeer te duiden is dat vele wegen worden bewandeld door de grote kampioenen . De ene doet het zo en de ander weer radicaal anders. Jan vloog verschrikkelijk hard maar helemaal op zijn eigen manier.
Hier schreef ik enkele weken terug dat ik de broedbakken in het hok had laten zakken omdat ik vermoedde dat ik in geval van nood duivinnen moest aanschaffen en kortwieken als weduwduivin en deze zouden dan in de zes broedbakken op de bodem kunnen. Inmiddels heb ik vandaag weer alle broedbakken omhoog gedaan en zijn er twee keer zes late jongen aangetrokken, dus zit ik dadelijk ruim in de duivinnen. Ik zal niet net als andere jaren eind november kunnen koppelen en dat zal wel in Februari worden , het is niet anders maar het probleem is opgelost. Wel krijg ik opeens het probleem dat ik er andere soorten bij krijg. Maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt , ze zeggen door een boerenkool na te doen en er dan zijn poot op te zetten, zal wel.
Dit weekend de de kampioen duif van de RMO in Rotterdam in mijn hand gehad , ik kon de duif al maar wilde haar even beter bekijken en idd een stalen rug en mijn visie is dat een goede duif een goede rug moet hebben . Detail is dat de Nadal en de Lady Bolt ook nog in haar stamboom zaten. En idd dat koppel heeft enkele goede jongen voortgebracht en ik kocht het toen bij Pipa en ook Mister Bolt de 888 die is nog hier in het kweekhok en zit gekoppeld aan een dochter van de Hurricane van mijn mattie.
En die tijd komt er dus weer aan , koppelen op papier , wat hou ik over waar kan ik verder mee , moeilijk genoeg.
Probeerde deze week nog zes duiven door de ringenadministrateur van mijn club (waar ik mij bedankt heb) op naam te laten zetten, dit ging niet meer daar de secretaris mij per direct bij het NPO had laten uitschrijven en ik dus NPO nummer loos ben . Het zal wel maar volgens mij bleef je lid tot je ergens anders was aangenomen volgens het NPO reglement of je moet hebben aangegeven te stoppen met de duivensport dan schrijf men je uit. Reglementair klopt er dus geen reet van en precies hier zit het hekelen punt van mijn vertrek.
Maar morgenavond is er vergadering in mijn oude nieuwe vereniging over mijn aanmelding dus overmorgen weet ik wat er beslist is en kan alles op de rit gezet worden.
De laatste zes jongen komen in de dagen na 2 oktober en uiteraard wordt alles weer keurig geregeld door Henk en Tineke van HdV koeriers. En ik ben dan altijd benieuwd wat voor cadeautje Tineke komt afleveren. De jongen die ze deze week bracht waren een verademing wat een pracht jongen en nu als pieper al voorzien van een goede rug , ik was er blij mee.
Voor deze laatste zes jongen had ik een advertentie geplaatst en idd krijg je dan ook reacties met prijzen erbij die beter zijn dan de naam van de liefhebbers als je ze even google. Mooie namen worden er dan genoemd maar toch. Ik ga en ging gewoon op mijn gevoel af en hoe de liefhebber met wie ik contact had mij benaderde en als dat goed is heb ik er een goed gevoel bij.
Dit weekeinde heus wel flinke stappen gezet en over mijn ego heen gestapt en geloof me dat geef je een goed gevoel.
Lees elke week de column van mijn mattie en die weet alles van gebitten en duiven maar voor nu had hij een probleem , netjes verduisterd tot de langste dag , verduistering gestopt en de jonge duiven begonnen volop te ruien en pennen te gooien, snel bijgelicht maar het was bij hem niet te remmen en hij schrijf ook weet niet waar het aan lag maar ik heb dit nog nooit meegemaakt, het zal hem deze winter nog vele hoofdbrekens opleveren. Hier hadden de jongen op Fontenay pas twee pennen gegooid en ik ging met zeven mee er gewoon radicaal onderdoor , ja zeven mee want van de 43 jonge duiven had ik er negen over en dat zijn mijn hoofdbrekens deze winter , hoe kon dit, en geen eentje opgegeven gehad dus misschien moet ik daar ( opgeven) ook maar mee gaan stoppen.
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs Postduivencoach.
