Maarten Hakvoort
- vrijdag 04 augustus 2017
Nico van den Hurk uit Oss
Zegeviert op Nationaal Narbonne ZLU en Internationaal winnaar in de categorie “Jaarlingen”
Gelukkig kon dit jaar de internationale wedvlucht Narbonne ZLU op vrijdag 28 juli op tijd en stond gelost worden. Nu gingen de manden al om 6.45 uur open en de duiven kenden een snel vertrek.Op de losplaats was er een hoog wolkendek met zeer goed zicht en de wind waaide zwak vanuit het noord-noordwesten en zou later ruimen naar zuidwest. Schijnbaar had men nu geen last van de droge, koude en sterke wind de zo genaamde ‘tramontane’ (de overkant van de bergen) in deze regio. Hierin kunnen windvlagen voorkomen van meer dan 150 km per uur. Vorig jaar blies deze wind om het hardst en mede hierdoor was men gedwongen om twee dagen uit te stellen en zelfs naar een kortere losplaats Bram uit te wijken. Waren er vorig jaar in Nederland nog 5.042 duiven ingemand voor Narbonne, nu was de deelname helaas weer iets verder teruggelopen en wel naar 4.589 duiven. Internationaal kon de organisatie van L’Independante de Liège in samenwerking met Cureghem Centre toezien op een toename naar 18.927 duiven. Het was net 16.45 uur toen de eerste duif werd gemeld in Reichshoffen ten noord-oosten van Straatsburg in Frankrijk. Jacky en Sylvi Gasser klokten hun duif op een afstand van 738 km en dit liet een snelheid uitrekenen van 1229 m/min. Al snel kwamen er ook meldingen uit het zuid-oosten van België. En hier liet Guy en Michel Regnier uit Pesche een snelheid uitrekenen van 1233 m/min.
De verwachtingen waren dat de eerste duiven in Limburg zouden aankomen en dit gebeurde in Nijswiller waar Jo en Florian Hendriks om 18.28 uur een jaarling klokten op een afstand van 881 km. De snelheid van hun duif was 1252 m/min. De aankomsten in Zuid Limburg volgden elkaar snel op. Na een uurtje stonde er 75 meldingen uit Limburg op de lijst doch de snelste duif zat inmiddels bij Hugo en Anita Batenburg-van de Merwe uit Klaaswaal die op een afstand van 963 km om 19.31 klokte. Amper een minuut later had Nico van den Hurk uit het Oost Brabantse Oss een jaarling duivin geklokt. Zijn afstand 977 km. Snelheid 1273 m/min. Op het einde van de avond kon aan de Dr. v.d. Steenlaan de vlag al gehesen worden en kon het feest al beginnen. De nationale zege uit Narbonne was voor Nico. Nico had 16 duiven mee waaronder 14 jaarlingen en van elk geslacht de helft. Hij klokte verder de volgende morgen om 8.13, 8.21, 9.05, 9.41, 9.48 etc.
“Sterre” de nationale winnares
De nationale winnares van Narbonne is een donker kras duivin en draagt het ringnummer Nl16-3642733. Zij kreeg de naam “Sterre”. Haar grootvader werd door Anton van Oort uit Geffen aangekocht op de “sterrenparade” van de ZLU in 2015. (soort Hendriks Zuiderwoude). Nico zat even voor half acht in de tuin en raadpleegde de PC over de aankomsten. Een klein rekensommetje gaf aan dat hij rond de klok van acht uur zou moeten klokken om vroeg te zijn.Toen hij opkeek zag hij zijn donker kras duivin net aankomen en Nico maakte een sprong in de lucht. Hij was even de kluts kwijt. Dit moest een heel vroege zijn. Nu werd het nog spannen en wachten op de mogelijke aankomsten op de verdere afstanden. Later die avond werd het duidelijk dat de nationale overwinning hem ten beurt zou vallen. Internationaal zou ze ook winnares worden in de categorie “Jaarlingen”
“Sterre”deed haar fonddebuut op Agen ZLU waar zij de 536e prijs won tegen 5.930 jaarlingen. En nu wint ze met verve de 1e Nationaal Narbonne 4.566 d. en 2e Internationaal 18.927 d. Ze was hiermede tevens winnares in het internationale veld, categorie “Jaarlingen”. Haar vader is de “Kras 304” van ’15 waarvan de ouders geleend waren van Anton van Oort uit Geffen. Lijn “Suarez”en “IJsje” Hendriks Zuiderwoude en lijn “801” en de “Mont Ventoux” van de Gebr. Jacobs Nes a/d Amstel. Haar moeder is het “Kras 337” welke gekweekt is uit duiven welke Nico als eitje aangekocht bij Arjan Beens uit Genemuiden. Zij vloog dit jaar in de Oost- Brabantse Zuiderkempen de 18e Marseille (169 d) en de 507e Bergerac (2029 d). Zie stamkaart
Voorliefde voor de grote fond.
Nico van den Hurk is een goede midden zestiger en als kleuter was hij al gefascineerd in de duiven van vader Harry. Vanaf zijn veertiende beoefende hij samen met vader en zijn oudere broer Adriaan de duivensport. In 1971 was Nico in het huwelijksbootje gestapt en vanaf die tijd ging hij zelfstandig met de duivensport verder. Hij bevolkte zijn hok met duiven van ‘jan en alleman’. Zijn start was meteen beloftevol en binnen enkele jaren behoorde hij tot betere liefhebbers in zijn regio. Zijn loopbaan als duivenliefhebber werd diverse keren voor korte tijd onderbroken. In de periode van 1999 tot 2009 werd er in Schaijk, in het noord-oosten van Noord-Brabant, samen met zijn levenspartner gevlogen onder de naam v.d. Hurk-Dixon. In 2011 werd er weer gevlogen onder de naam van den Hurk en was hij weer woonachtig in Oss. Het was einde der 80er jaren toen Nico de overstap naar de fond maakte. Met vrienden een duifje inmanden naar Pau en alleen een prijs pakken deed hem de overstap wagen. Zijn voorliefde was de nationale ZLU vluchten. Hier kon hij zich meten met de top van Nederland. De eerste fondduiven kwamen van Jan van Haaren (broer van Anton uit Heesch) uit Oss en dit soort is nog steeds vertegenwoordigd in zijn kolonie. Daarnaast haalde hij bij Louis van Loon duiven om de fondduiven snelheid te geven.Verder werden er in de loop van de jaren duiven gehaald bij Jan Theelen uit Buggenum, Jeroen van Heumen uit Oss, Anton van Oort uit Geffen, Co van Dommelen uit St. Philipsland, André en Jeroen Driessen uit Wijchen en als laatste aanwinsten (2014) waren 5 koppels eitjes welke hij kreeg van Arjan Beens uit Genemuiden.
Kris kras door elkaar
Op het erf staan twee tuinhokken waarvan er een bestaat uit 4 afdelingen en het ander uit 3 afdelingen. Hierop huizen 40 koppels vliegduiven, 12 kweekkoppels en een 40 tal jonge duiven.
Zowel de kweek- als de vliegduiven koppelt hij begin maart en ook van de beste vliegduiven kweekt hij een koppel jonge duiven. Na het spenen begint dan het totale weduwschap. Nico heeft de doffers en duivinnen een beetje kris kras door elkaar zitten. Zo zitten de doffers van de koppels op hok 1, na het scheiden, op een afdeling in hok 2. Terwijl de duivinnen van de koppels op hok 2 op een afdeling in hok 1 zitten. Soms een beetje onoverzichtelijk meent Nico, maar het lukt wel. Gezien de gezondheid van Nico nogal onstabiel is, zoekt hij het bij het verzorgen van de duiven naar een eenvoudige manier. Zo kijkt hij niet op een uurtje als de duiven in de vroege morgen of in de namiddag los gaan voor hun training. En soms vliegen de duiven maar voor een half uurtje uit dan weer eens anderhalf uur. Ene beetje naar goesting van Nico zelf. Alle vliegduiven gaan mee vanaf de eerste wedvlucht en de oudere duiven vliegen alleen enkele midfondvluchten, terwijl de jaarlingen mee gaan naar twee dagfondvluchten alvorens ze naar b.v. Agen ZLU gaan. Dit is dit jaar goed bevallen want op Agen ZLU mande hij 25 jaarlingen in en won nationaal 12 prijzen tegen 5930 duiven. Zijn uitslag was 95-163-427-536-644-729-795-833-875 etc. Voor de meeste jaarlingen is Narbonne de tweede fondvlucht waaraan ze deelnemen. Veel liefhebbers maken gebruik van de gelegenheid om de duiven te kunnen in te manden in Hank. Dit bevalt prima. De duiven gaan ’s vrijdags in de mand en ’s zaterdag al vroeg los.
Voor ze duiven de mand ingaan, mogen de koppeltjes, welke Nico denkt mee te geven, voor een halve dag samen zijn. Ze vinden dan ook tabakstelen op de vloer. De thuisblijvers mogen toekijken. Na thuiskomst mogen ze samen tot de volgende dag. Op een uurtje wordt ook hier niet gekeken. De jonge duiven worden alleen op de navluchten opgeleerd en soms nog niet eens intensief. Toch belet het hun niet om als jaarling al goed te presteren. Het goede komt altijd boven. Bij het verzorgen van de duiven is Nico al even gemakkelijk als bij het trainen. Hij mengt diverse handelsmengelingen van de firma’s Mariman (Superdieet en Vliegvoer met rode maïs) en Versele Laga (Sport, Weduwschap en Energie) samen en zorgt zo voor een diversiteit in de samenstelling. Naar eigen inzicht ook wel eens een handje van een mengeling meer. Een handje snoep ontbreekt er ook niet. Na elke training gaat de voerbak vol met deze mix van verschillende mengelingen en mogen zowel de doffers als duivinnen een uurtje in hun behoefte voorzien. Dan gaat de bak van het hok. Als hij er aan denkt dan geeft hij ook wel eens biergist over het voer.
Naast de verplichte enting springt Nico niet kwistig om met medicijnen. Regelmatig gaat hij met duiven voor controle bij dr. Ferdi Vandersanden te Veldwezelt-Lanaken. Dit is een controle op tricho en coccidiose. Mocht er iets niet helemaal in orde zijn dan wordt er ingegrepen. Voor en na de vlucht steekt hij elke duif een Vitaboli op en gaat er Belgasol in de drinkpan. Daarnaast gebruikt hij ook diverse ondersteunende producten van Vandersanden (BIFS) zoals Puravital, Vior en Protovet. Afwisselend ook producten van Dr. Brockamp en Belgica de Weerd.
Tijdens het interview kon je merken dat Nico nog helemaal beduusd was van het succes op de internationale ZLU vlucht. Soms was hij even de draad kwijt want de telefoon stond maar niet stil tijdens het bezoek van ZLU fotograaf Falco Ebben. Een belevenis zoals hij dit weekend meemaakte zal hij niet snel vergeten. De film die Falco maakte zal hem er steeds weer aan blijven herinneren. Ook liet Nico nog even weten dat hij in ditzelfde weekend 5 duiven ingemand had naar NPO Bergerac en ze alle 5 als prijsduif klokte. Zijn eerste duif zat zondagmorgen om 5.50 uur in de klok en zijn vijfde om 6.41 uur. Nico van harte gefeliciteerd.
Marcel Görtzen
