- vrijdag 20 januari 2017
Zondag 15 januari 2017. Toen ik zojuist achter de PC kroop om de actualiteit door te nemen en om het wekelijkse schrijfsel neer te pennen viel het mij op dat het al compleet dag was. Dit alles terwijl de klok net 8:30 uur aanwees. Het heldere weer zal hier zonder twijfel een bijdrage aan leveren maar ook gisterenavond viel mij al op dat het langer licht was. Omstreeks 17:30 uur was de duisternis nog niet compleet gevallen. Al bij al is het duidelijk, de dagen lengen weer en dat is als duivenmelker altijd een fijn moment.
De langer wordende dagen markeren wat mij betreft het begin van het nieuwe seizoen. Het verzorgt gewoon net even lekkerder als het buiten nog licht is. Gisteren (op de vrije zaterdag) merkte ik het dus al. Ik begon met de avondverzorging even na half vijf en een ruime drie kwartier later liep ik nog steeds bij, min of meer, daglicht in de tuin.
Het is wellicht vooral mentaal, maar dat is een belangrijk aspect in onze sport. Als de melker lekker in zijn vel zit loopt het met de duiven ook gewoon lekkerder. Bijkomend voordeel van de verzorging bij daglicht is ook dat het observeren van de duiven gewoon makkelijker gaat. Je ziet bij daglicht gewoon net even meer dan bij kunstlicht.
Ook zorgt het lengen van de dagen er voor dat het tweemaal daags voeren van de duiven in de volières weer mogelijk is. Op het hoogtepunt van de winter gaat dit op mijn hokken niet omdat ik in de volières geen verlichting heb. De meeste duiven worden dan gewoon bij kunstlicht in het nachthok gevoerd maar bij de kleine staande volière zonder nachthok betekende dit één voerbeurt per dag. ’s Morgens worden de bakken gevuld en hier moeten ze het dan de rest van de dag mee doen.
In dit kleine volière-hokje zitten, zoals de meeste volgers van deze schrijfsels wel weten, mijn zomerjongen die tot op heden de hele winter hebben uitgevlogen. Ze vlogen de laatste dagen altijd ’s morgens als het daglicht het mij toestond om ze voor het werk los te laten. Na het loslaten vulde ik dan de bakken en liet de klep openstaan wanneer ik naar het werk afreisde. Gisteren merkte ik dat ze na een voerbeurt de avond ervoor een stuk beter trainden dan de dagen daarvoor. Misschien was het toeval maar ik vermoed dat de oorzaak van de betere training lag in de extra voerbeurt op vrijdagavond. Die kregen ze omdat ik een dagje vrij had genomen om allerlei sollicitatie verplichtingen te doen. Hierdoor was ik vroeger in de middag/avond bij het hok dan op de andere doordeweekse dagen. Vandaag zal blijken of het betere trainen door het tweemaal daags voer een structureel karakter krijgt of dat het slechts een incident was.
Een ander voordeel van duiven houden bij daglicht is dat je als melker, althans ik, er meer energie van krijgt. Als ik op dit moment naar buiten kijkt krijg ik bij wijze van spreken al zin om de vliegduiven te koppelen. Degenen die mij al langer kennen weten dat dit niet mijn favoriete klusje is maar bij het lengen der dagen ontstaan bij mij toch de kriebels. Deze kriebels dienen echter nog even onderdrukt te worden omdat het voor mijn jaarplanning simpelweg nog te vroeg is om de vliegduiven te koppelen.
In mijn persoonlijke invulling van wat een aantal Vlaamse liefhebbers het “chaossysteem” noemt koppel ik de duiven wel maar haal ze, na een vrije koppeling, na drie (tot vier) weken uit elkaar. De oude duiven hebben dan vaak direct hun oude partner opgezocht en hebben dan een dag of tien zitten broeden. De jaarlingen koppelen in de regel wat lastiger en ook hebben sommigen moeite om een broedhok te vinden of te behouden. Hierdoor broeden ze vaak maar enkele dagen of soms helemaal niet. Ook koppelt een aantal duiven gewoon niet.
In tegenstelling tot hetgeen ik altijd dacht heeft dit de laatste jaren geen nadeel opgeleverd. Sterker nog het lijkt er zelfs op dat de jaarling duivinnen die pas in de loop van het seizoen echt aanlopen hier voordeel van hebben. De ontluikende liefde voor een doffer doet ze ogenschijnlijk veel harder naar huis vliegen.
De koppeling staat overigens gepland voor 27 januari. IJs en weder dienende, eventuele reizen voor huidig of toekomstig werk inbegrepen. Bij een koppeling op deze datum betekent dit dat de duiven ergens tussen 18 en 23 februari weer gescheiden kunnen/zullen worden waardoor de hele maand maart beschikbaar is om ze in het vliegritme te brengen. Inclusief entingen en andere medische begeleiding. De afspraak voor de jaarlijkse gezondheidscheck van de vliegploeg heb ik zojuist, tussen de bedrijven door, gemaakt.
Over het vliegseizoen gesproken, gisteren rolden de agenda en de voorstellen voor de extra afdelingsvergadering van de Afdeling Noord Holland over de (nieuwe) rayonindeling in de, digitale, brievenbus. Het afdelingsbestuur heeft gemeend nog een eigen voorstel te moeten toevoegen, naast het voorstel van de door haar in gestelde commissie. Los van het feit dat ik vind dat deze gang van zaken niet de schoonheidsprijs verdient maakt dit het keuzeproces er niet eenvoudiger op. Ieder voorstel kent voor- en nadelen en (nieuwe) winnaars en verliezers. Of het nu de oude situatie is, het voorstel van de commissie of het nieuwe voorstel vanuit het bestuur.
De vraag is echter naar mijn mening hoe bepaal je nu waarop je stemt? Velen zullen kijken naar het eigen belang en het algemeen belang laten voor wat het is. Als ik dit persoonlijk doe zou ik het afdelingsvoorstel direct moeten steunen. In dit voorstel wordt rayon F gesplitst en zou Aalsmeer en omstreken grofweg alleen nog tegen de Zaan vliegen. Concurrentie op een overvlucht van 18 tot 25 kilometer is niet onvoordelig zodra de vluchten wat langer worden. De duiven blijven immers de vertrouwde routes vliegen want aan de lossingswijze verandert niet zoveel.
De tijd zal het leren, ik ben benieuwd hoeveel amendementen nog binnen gaan komen en hoe de mensen in mijn directe omgeving hierover denken.
OP EIGEN HOK
Hierover is wederom al het nodige geschreven. Veel valt er niet aan toe te voegen anders dan het feit dat er in het kweekhok toch inmiddels de nodige eieren gesneuveld zijn. Een doffer die niet goed weet waar hij woont, en daardoor de hele dag opgesloten zit, ging tijdens de verzorgingsbeurt toch even snel bij de buren langs juist toen hij geleerd leek te hebben wat zijn plekje was. Natuurlijk op het moment dat ik juist even in het andere hok was. De dag erop sloot ik de directe buren op en flikte hij hetzelfde kunstje, maar dan bij de buren er naast.
Best een beetje irritant, dus nu houd ik deze lastpak maar zo ongeveer de hele dag in zijn broedhok. Als alle buren opnieuw op eieren zitten sluit ik alle broedhokken van de onderste rij wel even af zodat deze domoor op zijn gemak de locatie van zijn eigen broedhok kan leren kennen.
Voor het overige valt er niets te melden dus gaan we maar weer op voor een nieuwe verzorgingsweek! Tot volgende week!
Michel Beekman
O, ja de zomerjongen vlogen vandaag dik een uur. Tweemaal daags voeren lijkt dus wel iets beter ….
