- vrijdag 14 april 2017
Zondag 8 april 2017. Bij de start van het nieuwe seizoen staan de meeste melkers op scherp. Na een winter en een voorjaar van voorbereiding moet alles kloppen op wedvlucht één. Vooral de liefhebbers van het korte werk en de Allroundspelers willen geen steken laten vallen. Dit betekent dat naast de duiven ook vaak de liefhebbers op zelf scherp staan. Ze zijn prikkelbaar en letten op alles. Zelf ben ik niet anders en helaas viel mij deze week (weer) op dat de verantwoordelijke instanties binnen onze sport vaak nog niet op scherp staan voor wat betreft het op tijd rond hebben van de organisatorische zaken.
Vooral als er zaken op het laatste moment veranderd worden lopen de bestuurders niet in de pas met het fanatisme van de melkers. In 2016 werden kort voor het seizoen in de afdeling Noord-Holland een aantal vervoerders vervangen en moesten de containers nog aangepast worden. Over dit laatste later nog meer, maar in 2016 betekende dit trage ophaalroutes bij de start en moeilijke lossingen en veel onvrede bij de liefhebbers die hun zaakjes wel op tijd voor elkaar hadden.
Ook in 2017 werd in Noord Holland op een relatief laat moment een belangrijke beslissing genomen., Een beslissing met grote consequenties. De rayonindeling ging op de kop en de ervaring leert dat het altijd een tijdje duurt voordat alle liefhebbers in het juiste rayon worden uitgerekend. Helaas blijkt dit nu ook weer en gaat het al twee vluchten met de (voorlopige) uitslag fout.
Deze week was het al beter dan vorige week maar bijvoorbeeld bij mij in de Kring staan nog minimaal twee liefhebbers die in een andere kring horen. Beide liefhebbers stonden nog vroeg in de uitslag ook. Naar andere kringen heb ik niet gekeken maar ik hoop oprecht dat de fouten nog voor het uitkomen van de officiële uitslag gecorrigeerd kunnen worden. Zoals ik al schreef, er is niets vervelender dan verkeerd in de uitslag te staan. Zeker als je vroeg zit.
Waar zaken fout gaan er gelukkig ook zaken goed. Een voorbeeld hiervan is wat mij betreft het uitwijken naar Duffel in plaats van lossen in St. Job in ’t Goor. Gelukkig werd er uitgevoerd wat vorig jaar al besloten was maar nooit werd uitgevoerd. Men ging nu wel naar een langere afstand in plaats van een kortere afstand, bij het niet beschikbaar zijn van een losplaats. Eindelijk zou ik zeggen. Echter als bestuurder doe je het natuurlijk nooit goed want ik las bij een bevriende schrijver al dat hij niet zo blij was met deze keuze.
Het is en blijft moeilijk om het iedereen naar het zin te maken. Echter de afstanden tussen hok en losplaats waren nu in Noord en Zuid evenredig. De kortste afstand in Zuid vloog nu zo’n 125 km en de langste een ruime 161 kilometer. De kortste afstand in Noord bedroeg 115 km (zonder naar dispensatie gevallen te kijken) en de langste ruim 166 km, de liefhebber(s) op Texel niet meegenomen.
Voor goed ingevlogen oude duiven zijn dergelijke afstanden na een oefenvlucht de week voordien geen probleem. Zelfs voor mijn onbevlogen zomerjongen niet. Van de 16 waren er gisterenavond 15 thuis. Twee dappere debutanten wisten zich zelfs in de prijzen te vliegen. Dit terwijl ze tot op heden nooit verder van huis geweest waren dan Alphen aan de Rijn (20 km).
Bij de keuze voor Duffel ging het wel weer mis met de informatievoorziening. Het is gewoon fout en slecht dat er zo laat gecommuniceerd wordt. Op de laatste afdeling vergadering (eind februari) werd door de heer van Dam al gemeld dat er in St Job niet gelost kon worden met een groot konvooi omdat deze losplaats te dicht op de snelweg en het traject van de Hogesnelheidstrein ligt. Het is dan wat mij betreft onbegrijpelijk dat er tot de dag van inkorving gewacht wordt om deze wijziging door te voeren.
Wat dan wel weer goed was aan deze seizoenstart was het aankomsttijdstip van de container die de duiven kwam ophalen. In tegenstelling tot andere jaren was deze rond 22:15 uur ter plaatse. Veel vroeger dan bijvoorbeeld vorig seizoen toen op de eerste vluchten de duiven pas na 23:15 uur werden opgehaald.
Helaas was wat mij betreft inzake het transport niet alles koek en ei. Wat bleek vrijdagavond, voor de tweede week op een rij werden de duiven van de nieuwe Kring 4 vervoerd in een container die nog niet was aangepast!. Dat wil zeggen dat de zich automatisch openende deuren in gesloten toestand nog met magneten op hun plek worden gehouden in plaats van met een beugel.
Ik weet niet hoeveel containers er vorig jaar zijn aangepast maar ik vind het een kwalijke zaak dat het bestuur (en/of de vervoerscommissie) niet alle containers heeft laten aanpassen. Het aanbrengen van de beugel heeft vorig jaar al aangetoond nut te hebben en dan is het in mijn ogen simpel, als er een vijfde wagen nodig is om de duiven op de korte vluchten te vervoeren moet ook deze worden aangepast. Voor de kosten hoeft het niet te worden gelaten dus ik vermoed dat men het simpelweg vergeten is.
Mijn inziens is het zaak deze omissie zo snel mogelijk te herstellen. Voor de komende twee Vitessevluchten is het te laat maar voor de jonge duivenvluchten moet het mogelijk zijn deze fout te herstellen. De inspanning voor de liefhebber en inspanning van de afdeling moeten namelijk wel in balans blijven ….
Wat dan wel weer goed was, was de perfecte conditie van het rijdend materiaal dat bij ons de duiven kwam ophalen. Een blinkende container en een dito truck. Daarnaast hadden de goed gehumeurde mannen op de wagen het lossysteem deze week drie keer getest dus aan betrokkenheid ontbreekt het bij deze vervoerder (May) niet.
Ook goed ging de lossing op zaterdag. Er diende even gewacht te worden maar dat is in deze tijd van het jaar niet zo vreemd. Gek genoeg was het in België al vlot mooi weer terwijl dit volgens de weersvoorspelling pas in de loop van de middag zou plaatsvinden. Het was daarom wachten tot in Nederland beter werd.
Op de drukke losplaats Duffel werden de duiven van Zuid (Kring 3, 4 en 5) uiteindelijk gelost om 10:45 uur. In Roosendaal konden de duiven van Noord (Kring 1 en 2) op hetzelfde tijdstip op de wieken. Bijkomend voordeel van deze lossing was dat de duiven van Noord vrij baan hadden en die van Zuid ruim achter die van Noord hun weg naar huis konden zoeken. Ook van de lossingen van andere afdelingen hadden de duiven uit Noord Holland niet veel last. De duiven van Noord gingen uiteindelijk iets harder dan die van Zuid. Vermoedelijk stond er in Nederland iets meer wind uit een gunstigere richting dan in België.
In mijn weekstukken zal ik de komende maanden van iedere vlucht de snelste liefhebber/duif per kring vermelden. Niet alleen wordt het rijtje anders te lang, ook vind ik het oneerlijk dat niet iedere kring “cc’s” heeft dus daarom deze keuze.
Roosendaal:
Kring 1: Jan Kuypers, Alkmaar, 1515 mpm
Kring 2: Jan Backhuis, Volendam, 1508 mpm
Duffel:
Kring 3: Joop Jansen, Haarlem, 1438 mpm
Kring 4: Cees van Vliet, Kudelstaart, 1454 mpm
Kring 5: Henny La Grouw, Amsterdam, 1456 mpm
OP EIGEN HOK
Ging het ook een beetje fout. Sterker nog er ging weinig goed. De eerste duivin was door mij niet bij de eerste 25 geplaatst waardoor ze geen punten haalde. Voor mooi was ze al iets te laat maar met een vermoedelijk 24e plaats tegen ongeveer 3300 duiven (er vallen als ik het goed gezien heb vijf duiven tussenuit omdat de betreffende liefhebbers in een andere kring horen) zou ik nog wel kunnen leven.
Echter de tweede groep zat er te ver achter en viel te slecht. Zonder de tussenkomst van de lokkers (ook bij de eerste duif) zou het nog veel langer geduurd hebben voordat deze dames de constateerplankjes zouden hebben bereikt. Hierdoor klasseerde mijn puntenduif zich als pas 83e. Stukken beter dan vorig jaar maar niet waar ik qua voorbereiding op gerekend had. De duiven trainden al weken best goed en dan hoop je op meer.
Echter vooral hoe ze kwamen stond mij niet aan. Ze hadden simpelweg te weinig drang. De duivinnen bleven te lang rondjes draaien waar ze als ze goed in vorm zijn als ware het roofvogels op de spoetnik vallen. Ook als ze eenmaal geland waren draalden ze om in de spoetnik te duiken. Dit kan en moet beter. Ditzelfde geldt voor het aantal prijzen, 28 van de 101 is zelfs voor mijn doen slecht.
Hopelijk levert een extra nachtje bij de doffer een beetje meer motivatie op. Motivatie die de boel wat rapper naar huis doet komen. Voor de rest blijf ik mijn systeem volgen. Door de jaren heen weet ik dat mijn betere vluchten meestal pas vanaf Mei komen ….
Wel hoopgevend, eigenlijk best goed, was de thuiskomst van de debutanten. I.e. mijn groepje zomerjongen die nooit eerder een reismand of duivencontainer zagen. Dit overigens in tegenstelling tot de opleermand. Die zagen ze tussen de 20 en 25 keer.
Zoals al eerder in dit weekstuk geschreven gingen ze nooit verder dan Alphen aan de Rijn. Kennelijk was het voldoende om de sprong naar Duffel (132 km) te maken want niet alleen zijn er 15 van de 16 terug, ook klasseerden er zich zelfs twee in de prijzen. Ik vind dit opmerkelijk, vooral wanneer je in ogenschouw neemt dat ze huizen in een Habru rennetje op pootjes met een gazen voorkant en geen enkele vorm van isolatie of klimaatbeheersing. Ik ben erg nieuwsgierig hoe het verder gaat met deze duiven. Vooral als de ervaring toeneemt en de (nacht)temperatuur gaat stijgen. De tijd zal het leren.
Tot volgende week,
Michel Beekman
P.S.
Ik ben van plan om met grote regelmaat een filmpje te maken van de aankomsten van mijn duiven. In principe voor mijzelf maar geïnteresseerden kunnen natuurlijk ook een kijkje nemen op YouTube.
