- dinsdag 30 januari 2018
De ZLU heeft met haar West-Europese Super Marathon een waarlijk internationaal kampioenschap op de grote fond waaraan deelname openstaat voor liefhebbers uit Frankrijk, Luxemburg, Engeland, België en Nederland. De internationale uitslagen op Pau (werd Mont de Marsan in 2017), Barcelona, St. Vincent en Perpignan tellen voor dit kampioenschap en per vlucht de 1e of 2e duif van de inkorflijst. Kan het simpeler? Nee, zou ik zeggen! Is het moeilijk om op de vier vluchten een tellende prijsduif te maken? Absoluut want van 438 deelnemers staan er 46 liefhebbers met 4 prijzen in de uitslag. Dus 392 liefhebbers moesten van een klein steekje tot grote gaten laten vallen.
En slechts twee liefhebbers wisten alle acht getekenden in de prijzen te pakken. De grote meerderheid van de deelnemers heeft de Nederlandse nationaliteit gevolgd door een flink groepje Belgische fondmannen, een kleiner aantal Duitse fondspelers en nog minder Franse deelnemers. Echter de ‘buitenlanders‘ hebben nooit voor spek en bonen meegedaan en ook in 2017 niet. De familie Freialdenhoven uit het Duitse Aldenbhoven is op een fraaie 2e plaats geëindigd terwijl de Belgen P. en S. Saeytijdt uit Brakel op de 7de plaats zijn afgevlagd. Beide liefhebbers wisten met alle acht getekenden prijs te pakken en ze troefden daarmee ‘Oranje‘ knap af. In 1983 werd de eerste WESM vervlogen en het seizoen 2017 was dus de 35ste jaargang. En van de 35 winnaars kwamen 11 stuks uit het buitenland en daarbij twee liefhebbers die de WESM twee keer wisten te winnen en wel E. Deweerdt uit Kortemark (B) in 1984 en 1989 en R. Florizoone uit Nieuwpoort (B) in 1997 en 1999. Eén Nederlandse liefhebber wist de WESM ook twee keer te winnen en wel K. van Dommelen uit St. Philipsland en hij deed dat in 2012 en 2014.
De volgende liefhebbers wisten de WESM over de jaren te winnen:
In 2017 is de WESM vervlogen over de internationale vluchten Pau, Barcelona, St. Vincent en Perpignan. Hoe lang deze reeks voor dit kampioenschap bestaat weet ik niet ( en kan het moeilijk opzoeken) maar St. Vincent was voorheen Dax en die vlucht wordt sinds 1992 vervlogen en zal dus zeker bij de start van de WESM in 1983 niet geteld hebben en toen zal Marseille ook voor dit kampioenschap geteld hebben. Er is ook een tijd geweest dat de WESM over vijf vluchten werd vervlogen en dat maakte het extra zwaar. In 2017 hebben we die ongekende ‘soap‘ met de internationale uitslagen gehad die rekenaar WPROL met heel veel moeite en lang na de vliegdata kon ‘leveren‘. De Belgische bond was naar deze rekenaar overgestapt nadat Data Technology dat jaren had gedaan maar WPROL bleek zich op het uitvoeren van deze taak totaal verkeken te hebben .
Marlon Kok
Het seizoen 2017 had voor Marlon Kok in het Noord-Hollandse Ransdorp al een bijzonder sportief succes opgeleverd met het winnen van de 1e internationaal St. Vincent en dan is het goud bij de West-Europese Super Marathon nog een extra fraaie kers op de taart. Een vlucht winnen doet je met één duif maar voor de WESM moet je minstens vier vroege prijzen op vier verschillende vluchten winnen en dat met de twee getekende duiven. En Marlon Kok deed dat met vier verschillende duivinnen waaronder ‘Caelea‘ die nationaal en internationaal St. Vincent won. Wie Marlon Kok kent en gesproken heeft zal zeker beamen dat hij in zijn doen en laten een echte Amsterdammer is. Hij heeft de typische tongval, zit om een woordje niet verlegen en een kwinkslag of grapje is nooit ver weg. De familie Kok komt uit Amsterdam-Oost (Indische Buurt) en daar hebben vader Ruud en later ook Marlon lang café de (Nieuwe) Roemer in de Javastraat uitgebaat. Eerst is de familie naar Schellingwoude verhuisd en in 1981 is men nog meer buitenaf gaan wonen en wel in Ransdorp. Vader Ruud Kok voer een keer met een bootje over de Weersloot richting Ransdorp en zag daar bij de eerste bebouwing een bord ‘te koop‘ staan bij een oude boerderij en bijgebouwen. Niet veel later werd het stekje aangekocht en ging de familie Kok daar wonen. Het dorpje Ransdorp behoort tot de gemeente Amsterdam en ligt oostelijk van de grote stad in een groen veengebied van weilanden en veel waterwegen. Ransdorp is feitelijk maar één lange weg groot met bebouwing aan beide zijden. Het dorp telt slechts 240 inwoners en er staan bijna uitsluitend houten huizen en boerderijen waarvan er maar liefst dertig de status van rijksmonument hebben. Houten huizen zijn lichter en verzaken minder snel in een drassig veengebied. Bij vroegere overstromingen (toen het IJsselmeer nog Zuiderzee was) zijn vaak de bestaande huizen verwoest. Echt oud zijn er de kerk en het voormalige raadhuis die in steen op getrokken zijn. De kerk heeft een karakteristieke stompe toren en is de zomer te bezichtigen en te beklimmen. Stukjes historie zijn met het dorp verbonden. Geertje Dircx kwam in 1643 vanuit Ransdorp als huishoudster bij Rembrandt van Rijn wonen om voor zijn zoon Titus te zorgen en zou later enige jaren zijn tweede vrouw zijn. Wat eerder vond er in Ransdorp tijdens de Tachtigjarige Oorlog ook een moordpartij plaats met de ophanging van een groep franciscaner broeders onder leiding van geuzenleider Diederik Sonoy en die broeders werden later de Martelaren van Ransdorp genoemd. In een doodlopend stukje weg woont de familie Kok (moeder Kok met de zonen Marlon en Danny en gezinnen). Een smal pad loopt naar hun erf waar vroeger geboerd werd en waarschijnlijk eerder een molen stond en daar verwijst ook de oude naam van hun straatje Molenpad naar. Het erf van de familie Kok is grotendeels door water omgeven terwijl men over de weilanden in de verte Amsterdam ziet liggen. De bewoners van het straatje kunnen hun auto niet voor de deur parkeren maar moeten dat in de kern bij de kerk doen. Bepaalde familienamen zijn lang veel in het dorp voorgekomen maar intussen is het eigen dorpsleven steeds meer aan veranderingen onderhevig door nieuwkomers die de hoge huizenprijzen kunnen en wensen te betalen die de huizen anno 2018 waard zijn. En nieuwkomers zijn vaak advocaten, zakenmensen en andere mensen met hoge inkomens.
Fond
Lang hebben vader Ruud en zoon Marlon Kok het hele programma gespeeld. En een hoogtepunt was de titel ‘beste liefhebber‘ in de toenmalige Vredesduifcompetitie. En op het korter werk was men goed met duiven van Jan Loots (Krommenie), gebr. van de Heuvel (Gouderak) en Raoul Verstraete (Oostakker B.). Met de Janssenduiven van Jan Loots zijn trouwens in Noord-Holland veel liefhebbers heel goed geweest en sterk mee gaan presteren. Ruud en Marlon zijn voor fondduiven ooit naar Ad Venmans in Tilburg geweest. Later togen ze naar vader en zoon Vertelman uit het Noord-Hollandse Hoogkarspel die in de pure overvlucht puur wisten te pieken. In 1998 deden de twee hokken aan samenkweek en brachten Ruud en Marlon een duivin in die bij hen de 8e teletekst op Montauban vloog en die werd gekoppeld tegen hun gekende ‘Rode 050‘ van 1986 in Hoogkarspel. Dat leverde vader en zoon o.a. de ‘Cleopatra‘ van 1998 op die op haar beurt in 2000 het leven schonk aan ‘Ceasar‘. De vader van ‘Ceasar‘ komt uit een zoon van ‘Barcelona‘ van Co en Ton Vertelman die in 1990 de 9e nationaal Barcelona vloog en die werd op 10-jarige leeftijd door vader en zoon Kok aan gekocht. De stamvader van het Vertelmanhok werd in 1985 bij Jan Theelen in Buggenum en werd daar uit twee jaarlingen gekweekt en een jaar later werd uit hem de gekende topper ‘Rode 50‘ gekweekt. De ‘Barcelona‘ heeft echter in Ransdorp niet lang meer bevrucht. Een klap voor de familie Kok was het overlijden van vader Ruud in 2004. Marlon was toen zijn duivenmaatje kwijt en dat was en is een groot gemis . Marlon besloot na een tijdje nog puur de grote fond te gaan spelen nadat enige tijd de grote fond op de naam van zoon Kevin was gespeeld om zo het programmaspel en dat op de programma te scheiden en de fondduiven niet op de korte vluchten te laten meetellen.
De vaandeldrager in Ransdorp is de ‘Ceasar‘ van 2000 die na goede prijzen op de middaglossingen in 2004 voor het eerst op de ZLU- vluchten werd gespeeld. En dat jaar vloog hij de 81e Barcelona en 26e Perpignan nationaal. Het jaar daarop vloog hij de 34e Barcelona en 793e Perpignan en werd toen voor de kweek behouden. En bijna alle kinderen van de ‘Caesar‘ heeft Marlon voor de kweek behouden en niet gespeeld. Een rits kinderen van hem zitten anno 2017 nog op de Ransdorpse hokken maar zoals Marlon het zelf stelt dat kunnen natuurlijk ook niet allemaal goede kwekers of vliegers zijn. De vier duivinnen die de WESM voor Marlon hebben gewonnen zijn drie kleindochters en een achterkleindochter van de stamvader ‘Ceasar‘ die in 2016 nog vier kinderen gaf. De volgende vier duivinnen wonnen met volgende vier internationale prijzen de West-Europese Super Marathon 2017. gewonnen.
Op deze vluchten kreeg Marlon vier keer een goede duif voorop en dat was dus de 1e of 2e van de lijst. Op Pau korfde hij 8 duiven en wel 3 duivinnen en 5 doffers. Na de duivin ‘Cealy‘ van 2015 pakte Marlon Kok nog twee doffers in de prijzen. Agen oud was daarna een beste vlucht met in de mand 10 tweejarige duiven en 6 prijsduiven waaronder de eerste vijf van de lijst. Op Barcelona korfde Marlon 5 duiven en wel 3 duivininnen en 2 doffers. En twee duivinnen wonnen ijzersterke prijzen aan de (nationale )plaatsen 118 en 197. Voorop kwam ‘Red Scarlet‘ van 2013 en dit rode vrouwtje was ook in 2016 top op Barcelona met prijs 62 tegen 5239 duiven. Daarna korfde Marlon 7 duiven op St. Vincent en wel 1 duivin en 6 doffers. Het was ‘Cealea‘ die voor Marlon Kok een droom liet uitkomen door de vlucht nationaal en internationaal te winnen. Frappant was het dat alle zes doffers hun prijs misten en zij werden niet vanaf het ‘goede hok‘ gespeeld en hadden nog niet voordien gepresteerd. Op Marseille werden 7 duiven gekorfd en die misten allemaal hun prijs. Op Narbonne ging Marlon met 9 duiven naar het lokaal en wel 4 duivinnen en 5 doffers. Twee duivinnen kwamen voorop en wonnen prijs en daarna volgde de NL12-145112 alias ‘Ceabonne‘ die in 2015 de 5e nat. Narbonne scoorde en in 2016 de 12e nat. Narbonne vloog. Afgelopen jaar vloog hij de 805e Narbonne en met zijn drie prijzen is hij 5e beste Narbonneduif over 2015-2017 geworden. Over de eerste twee jaar zal hij zeker de beste Narbonnevlieger zijn en internationaal won hij toen de 12e en 47e prijs. Afsluitend gingen drie duivinnen naar Perpignan en nu was het ‘Shakira‘ NL15-1553531 die belangrijke WESM-punten ‘binnenharkte‘ en nationaal prijs 252 scoorde terwijl de twee andere duivinnen misten. Eerder in 2017 vloog ze al de 483e Agen oud tegen 6219 duiven.
Afkomst
Zoals gezegd is de ‘Ceasar‘ van 2000 de centrale duif in Ransdorp. Alle vier de duivinnen die de WESM2017 hebben gewonnen hebben hem als voorvader. ‘Cealy‘ van Pau (was Mont de Marsan) heeft een zoon van ‘Ceasar‘ van 2012 als vader en toen stond ‘Ceasar‘ tegen een duivin van 2008 uit de samenkweek met Cas van der Graaff. Moeder van ‘Cealy‘ is een ongeringde duivin die via duivenmaat Samir Begovic uit Purmerend is verkregen. Zij heeft veel bloed van de ‘Champ‘ van de voormalige combinatie Jonkmans-v.d. Boogerd uit Amsterdam in de aderen heeft. Later was de ‘Katsu‘ een topper op Barcelona bij v.d. Boogaard- van Buuren (ook in Amsterdam) en die werd door Samir Begovic uit de lijn van voornoemde ‘Champ‘ gekweekt. ‘Red Scarlet‘ die op Barcelona piekte heeft een zoon van ‘Ceasar‘ van 2010 als vader en toen stond hij gekoppeld op een duivin van Martin Vinkenborg uit Volendam. De moeder van ‘Scarlet‘‘ is een duivin van 2008 van Nico Volkens uit het Noord-Hllandse Bergen uit zijn beste lijnen en duiven. St. Vincentwinnares ‘Cealea‘ heeft een zoon van ‘Ceasar‘ van 2005 als vader en hij stond toen gekoppeld tegen zijn eigen moeder. De vader van ‘Ceasar‘ stamt zoals gezegd uit de ‘Oude Barcelona‘ van Vertelman en hij stond toen gekoppeld tegen een dochter van het ‘Bonte Koppel‘ van Nico Volkens die hen weer bij Sam de Jong in Heemskerk haalde in 1990.‘Shakira‘ won de WESM-punten op Perpignan en haar vader is een achterkleinkind van ‘Ceasar‘ van 20100 en hij won zelf een vroege prijs op Bordeaux jaarlingen. Haar moeder heeft ook deels dezelfde bloedlijnen en wel via een zuster van ‘Cleopatra‘ gekoppeld aan ‘Diamantje‘ van C. v.d. Poel uit Ridderkerk. En de doffer ‘Ceabonne‘ stamt ook weer uit een zoon van ‘Ceasar‘ en wel ‘Red Calix‘ die in 2011 geboren is terwijl haar moeder een achterkleinkind van ‘Ceasar‘ is gekruisd met een oom van ‘Perpignan Queen‘ van Vertelman en zoon.
Spel
In Ransdorp worden de duiven half februari gekoppeld en de vliegers krijgen de eieren van de kwekers. De vliegers brengen een jong groot en voor de tweede leg wordt alles weer gescheiden. Op weduwschap worden de duiven ingevlogen voordat ze voor de eerste grote- fondvlucht worden herkoppeld. De vliegers gaan zoveel mogelijk elke week de mand in en zeker ook omdat Marlon graag duiven van een vlucht(je) ziet aankomen. Op eieren of jongen van 5 tot 6 dagen worden de duiven op een grote-fondvlucht gekorfd. Het seizoen werd begonnen met 17 overjarige en 25 jarige koppels en een deel van de laatste duiven gaat op het einde naar de middaglossing Cahors (5-8). In de voorbereiding korft Marlon ook regelmatig in Hank voor een vlucht van 500 km met één nacht mand. Wat betreft de hokken heeft Marlon ruimte genoeg maar het grootste hok op het erf in Ransdorp bleek in de praktijk ‘onbruikbaar‘. Duiven bleken er niet op te kunnen presteren terwijl op die plaats eerst een ander verblijf stond. Marlon betitelt dat hok als een ‘drama‘ en dat klinkt schitterend als hij dat woord met een onvervalst Amsterdams accent uitspreekt. Het hok ‘hangt‘ min of meer boven een waterloop en dat zal er zeker mee te maken hebben. Alleen bij een hittegolf bleek het hok enigszins te voldoen. Op een hok van 8 meter en eentje van 4 meter zitten de vliegers en die hokken staan loodrecht op elkaar.
Het beste hok staat met het voorfront naar het woonhuis en staat naar het westen gericht terwijl het hok van 4 meer naar het zuiden staat gericht. In het hok van 8 meter heeft Marlon op een bepaald moment met een cirkelzaag een gat van bijna een 1 vierkante meter uitgezaagd onder de klep en daarvoor gaas ‘gespannen‘. En dat bleek een geweldig verbetering voor de gezondheid en het presteren van de duiven. De St. Vincentwinnares zit/zat vanzelfsprekend op dit hok terwijl de 6 doffers die op dezelfde vlucht misten op het ‘mindere‘ hok van 4 meter zaten/zitten. Nu voegde Marlon er ook aan toen dat hij zijn beste duiven en van de duiven waarvan hij de hoogste verwachtingen heeft allemaal op het goede hok plaatst.
Over veel duivensportzaken spreekt Marlon trouwens heel nuchter. Hij denkt dat 8 van de 10 zaken die we in de duivensport doen nergens goed voor zijn of ook achterwege gelaten worden. Maar we doen het omdat we denken dat het beter voor de duiven is zonder dat echt te weten. En hoe kunnen we dat ook echt met zekerheid vaststellen of het nuttig of onmisbaar is? Ook qua voeren heeft Marlon zo zijn eigen manier van handelen maar hij weet ook niet of dat nu zeker goed is en het kan vast ook anders. Hij vertelde meer in goede duiven geloven, duiven die de goede eigenschappen hebben en duiven die de goede eigenschappen niet hebben. Wel heeft Marlon een grondig hekel aan vuile hokken en daarom wordt er in Ransdorp fiks gepoetst zodat het nooit en nergens een smerige boel is.. Sprekend over liefhebbers die net dat ‘ietsjes‘ meer hebben aangaande de duivensport noemde hij de naam van wijlen Cas van der Graaff uit Arnemuiden en Jos Pepping uit Egmond aan den Hoef. Voor nieuwe aanwinsten heeft Marlon de laatste tijd aangeklopt bij Jay Lissenberg in Utrecht die de laatste jaren op de grote fond heel sterk weet te presteren.
Ad van Gils
De volgende liefhebbers wisten de WESM over de jaren te winnen:
| 1983 | Thijssen-Stienen | Thorn |
| 1984 | E. Deweerdt | Kortemark (B) |
| 1985 | J. v.d. Graaff | Arnemuiden |
| 1986 | P. v.d. Eijnden | Deurne |
| 1987 | H. en L. Ruffing | Bexbach (D) |
| 1988 | J. Bessems | Maastricht |
| 1989 | E. Deweerdt | Kortemark (B |
| 1990 | L. Hoogervorst | Vrouwenakker |
| 1991 | J. Walpot en zn | Sint Philipsland |
| 1992 | S. de Jong | Heemskerk |
| 1993 | J. v.d. Ende | Monster |
| 1994 | Th. Ernest | Halsteren |
| 1995 | Mevr. L. v.d. Wegen | Steenbergen |
| 1996 | Jac. Visschers | Beek |
| 1997 | R. Florizoone | Nieuwpoort (B) |
| 1998 | G. de Jong en zn | de Heen |
| 1999 | R. Florizoone | Nieuwpoort (B) |
| 2000 | W. Stiel | Arcen |
| 2001 | D. Barberio | Weert |
| 2002 | D. Aerens | Drongen (B) |
| 2003 | R. Buysse | Ertvelde (B) |
| 2004 | L. van Coppenolle | Ouwegem (B) |
| 2005 | Kurvers-de Weerd | Hulsberg |
| 2006 | P. de Vogel | Oude Tonge |
| 2007 | R. Stevens | Reuver |
| 2008 | J. Brands | Berendrecht (B) |
| 2009 | G. Carteus | Ronse (B) |
| 2010 | Batenburg-v.d. Merwe | Klaaswaal |
| 2011 | A. Kuyt | Katwijk aan Zee |
| 2012 | K. van Dommelen | St. Philipsland |
| 2013 | W. Mudde | Sliedrecht |
| 2014 | K. van Dommelen | St. Philipsland |
| 2015 | de Smeyter-Restiaen | Melden (B) |
| 2016 | P. Solleveld en Paloma | Maasdijk |
| 2017 | M. Kok | Ransdorp |
In 2017 is de WESM vervlogen over de internationale vluchten Pau, Barcelona, St. Vincent en Perpignan. Hoe lang deze reeks voor dit kampioenschap bestaat weet ik niet ( en kan het moeilijk opzoeken) maar St. Vincent was voorheen Dax en die vlucht wordt sinds 1992 vervlogen en zal dus zeker bij de start van de WESM in 1983 niet geteld hebben en toen zal Marseille ook voor dit kampioenschap geteld hebben. Er is ook een tijd geweest dat de WESM over vijf vluchten werd vervlogen en dat maakte het extra zwaar. In 2017 hebben we die ongekende ‘soap‘ met de internationale uitslagen gehad die rekenaar WPROL met heel veel moeite en lang na de vliegdata kon ‘leveren‘. De Belgische bond was naar deze rekenaar overgestapt nadat Data Technology dat jaren had gedaan maar WPROL bleek zich op het uitvoeren van deze taak totaal verkeken te hebben .
Marlon Kok
Het seizoen 2017 had voor Marlon Kok in het Noord-Hollandse Ransdorp al een bijzonder sportief succes opgeleverd met het winnen van de 1e internationaal St. Vincent en dan is het goud bij de West-Europese Super Marathon nog een extra fraaie kers op de taart. Een vlucht winnen doet je met één duif maar voor de WESM moet je minstens vier vroege prijzen op vier verschillende vluchten winnen en dat met de twee getekende duiven. En Marlon Kok deed dat met vier verschillende duivinnen waaronder ‘Caelea‘ die nationaal en internationaal St. Vincent won. Wie Marlon Kok kent en gesproken heeft zal zeker beamen dat hij in zijn doen en laten een echte Amsterdammer is. Hij heeft de typische tongval, zit om een woordje niet verlegen en een kwinkslag of grapje is nooit ver weg. De familie Kok komt uit Amsterdam-Oost (Indische Buurt) en daar hebben vader Ruud en later ook Marlon lang café de (Nieuwe) Roemer in de Javastraat uitgebaat. Eerst is de familie naar Schellingwoude verhuisd en in 1981 is men nog meer buitenaf gaan wonen en wel in Ransdorp. Vader Ruud Kok voer een keer met een bootje over de Weersloot richting Ransdorp en zag daar bij de eerste bebouwing een bord ‘te koop‘ staan bij een oude boerderij en bijgebouwen. Niet veel later werd het stekje aangekocht en ging de familie Kok daar wonen. Het dorpje Ransdorp behoort tot de gemeente Amsterdam en ligt oostelijk van de grote stad in een groen veengebied van weilanden en veel waterwegen. Ransdorp is feitelijk maar één lange weg groot met bebouwing aan beide zijden. Het dorp telt slechts 240 inwoners en er staan bijna uitsluitend houten huizen en boerderijen waarvan er maar liefst dertig de status van rijksmonument hebben. Houten huizen zijn lichter en verzaken minder snel in een drassig veengebied. Bij vroegere overstromingen (toen het IJsselmeer nog Zuiderzee was) zijn vaak de bestaande huizen verwoest. Echt oud zijn er de kerk en het voormalige raadhuis die in steen op getrokken zijn. De kerk heeft een karakteristieke stompe toren en is de zomer te bezichtigen en te beklimmen. Stukjes historie zijn met het dorp verbonden. Geertje Dircx kwam in 1643 vanuit Ransdorp als huishoudster bij Rembrandt van Rijn wonen om voor zijn zoon Titus te zorgen en zou later enige jaren zijn tweede vrouw zijn. Wat eerder vond er in Ransdorp tijdens de Tachtigjarige Oorlog ook een moordpartij plaats met de ophanging van een groep franciscaner broeders onder leiding van geuzenleider Diederik Sonoy en die broeders werden later de Martelaren van Ransdorp genoemd. In een doodlopend stukje weg woont de familie Kok (moeder Kok met de zonen Marlon en Danny en gezinnen). Een smal pad loopt naar hun erf waar vroeger geboerd werd en waarschijnlijk eerder een molen stond en daar verwijst ook de oude naam van hun straatje Molenpad naar. Het erf van de familie Kok is grotendeels door water omgeven terwijl men over de weilanden in de verte Amsterdam ziet liggen. De bewoners van het straatje kunnen hun auto niet voor de deur parkeren maar moeten dat in de kern bij de kerk doen. Bepaalde familienamen zijn lang veel in het dorp voorgekomen maar intussen is het eigen dorpsleven steeds meer aan veranderingen onderhevig door nieuwkomers die de hoge huizenprijzen kunnen en wensen te betalen die de huizen anno 2018 waard zijn. En nieuwkomers zijn vaak advocaten, zakenmensen en andere mensen met hoge inkomens.
Fond
Lang hebben vader Ruud en zoon Marlon Kok het hele programma gespeeld. En een hoogtepunt was de titel ‘beste liefhebber‘ in de toenmalige Vredesduifcompetitie. En op het korter werk was men goed met duiven van Jan Loots (Krommenie), gebr. van de Heuvel (Gouderak) en Raoul Verstraete (Oostakker B.). Met de Janssenduiven van Jan Loots zijn trouwens in Noord-Holland veel liefhebbers heel goed geweest en sterk mee gaan presteren. Ruud en Marlon zijn voor fondduiven ooit naar Ad Venmans in Tilburg geweest. Later togen ze naar vader en zoon Vertelman uit het Noord-Hollandse Hoogkarspel die in de pure overvlucht puur wisten te pieken. In 1998 deden de twee hokken aan samenkweek en brachten Ruud en Marlon een duivin in die bij hen de 8e teletekst op Montauban vloog en die werd gekoppeld tegen hun gekende ‘Rode 050‘ van 1986 in Hoogkarspel. Dat leverde vader en zoon o.a. de ‘Cleopatra‘ van 1998 op die op haar beurt in 2000 het leven schonk aan ‘Ceasar‘. De vader van ‘Ceasar‘ komt uit een zoon van ‘Barcelona‘ van Co en Ton Vertelman die in 1990 de 9e nationaal Barcelona vloog en die werd op 10-jarige leeftijd door vader en zoon Kok aan gekocht. De stamvader van het Vertelmanhok werd in 1985 bij Jan Theelen in Buggenum en werd daar uit twee jaarlingen gekweekt en een jaar later werd uit hem de gekende topper ‘Rode 50‘ gekweekt. De ‘Barcelona‘ heeft echter in Ransdorp niet lang meer bevrucht. Een klap voor de familie Kok was het overlijden van vader Ruud in 2004. Marlon was toen zijn duivenmaatje kwijt en dat was en is een groot gemis . Marlon besloot na een tijdje nog puur de grote fond te gaan spelen nadat enige tijd de grote fond op de naam van zoon Kevin was gespeeld om zo het programmaspel en dat op de programma te scheiden en de fondduiven niet op de korte vluchten te laten meetellen.
De vaandeldrager in Ransdorp is de ‘Ceasar‘ van 2000 die na goede prijzen op de middaglossingen in 2004 voor het eerst op de ZLU- vluchten werd gespeeld. En dat jaar vloog hij de 81e Barcelona en 26e Perpignan nationaal. Het jaar daarop vloog hij de 34e Barcelona en 793e Perpignan en werd toen voor de kweek behouden. En bijna alle kinderen van de ‘Caesar‘ heeft Marlon voor de kweek behouden en niet gespeeld. Een rits kinderen van hem zitten anno 2017 nog op de Ransdorpse hokken maar zoals Marlon het zelf stelt dat kunnen natuurlijk ook niet allemaal goede kwekers of vliegers zijn. De vier duivinnen die de WESM voor Marlon hebben gewonnen zijn drie kleindochters en een achterkleindochter van de stamvader ‘Ceasar‘ die in 2016 nog vier kinderen gaf. De volgende vier duivinnen wonnen met volgende vier internationale prijzen de West-Europese Super Marathon 2017. gewonnen.
| Pau | NL15-1553493 | 2e-getekende | prijs 24 | 11.285 d. |
| Barcelona | NL13-1079259 | 1e-getekende | prijs 377 | 17.026 d. |
| St. Vincent | NL13-1079248 | 1e-getekende | prijs 1 | 11.515 d. |
| Perpignan | NL15-1553531 | 2e- getekende | prijs 690 | 14.851 d. |
Op deze vluchten kreeg Marlon vier keer een goede duif voorop en dat was dus de 1e of 2e van de lijst. Op Pau korfde hij 8 duiven en wel 3 duivinnen en 5 doffers. Na de duivin ‘Cealy‘ van 2015 pakte Marlon Kok nog twee doffers in de prijzen. Agen oud was daarna een beste vlucht met in de mand 10 tweejarige duiven en 6 prijsduiven waaronder de eerste vijf van de lijst. Op Barcelona korfde Marlon 5 duiven en wel 3 duivininnen en 2 doffers. En twee duivinnen wonnen ijzersterke prijzen aan de (nationale )plaatsen 118 en 197. Voorop kwam ‘Red Scarlet‘ van 2013 en dit rode vrouwtje was ook in 2016 top op Barcelona met prijs 62 tegen 5239 duiven. Daarna korfde Marlon 7 duiven op St. Vincent en wel 1 duivin en 6 doffers. Het was ‘Cealea‘ die voor Marlon Kok een droom liet uitkomen door de vlucht nationaal en internationaal te winnen. Frappant was het dat alle zes doffers hun prijs misten en zij werden niet vanaf het ‘goede hok‘ gespeeld en hadden nog niet voordien gepresteerd. Op Marseille werden 7 duiven gekorfd en die misten allemaal hun prijs. Op Narbonne ging Marlon met 9 duiven naar het lokaal en wel 4 duivinnen en 5 doffers. Twee duivinnen kwamen voorop en wonnen prijs en daarna volgde de NL12-145112 alias ‘Ceabonne‘ die in 2015 de 5e nat. Narbonne scoorde en in 2016 de 12e nat. Narbonne vloog. Afgelopen jaar vloog hij de 805e Narbonne en met zijn drie prijzen is hij 5e beste Narbonneduif over 2015-2017 geworden. Over de eerste twee jaar zal hij zeker de beste Narbonnevlieger zijn en internationaal won hij toen de 12e en 47e prijs. Afsluitend gingen drie duivinnen naar Perpignan en nu was het ‘Shakira‘ NL15-1553531 die belangrijke WESM-punten ‘binnenharkte‘ en nationaal prijs 252 scoorde terwijl de twee andere duivinnen misten. Eerder in 2017 vloog ze al de 483e Agen oud tegen 6219 duiven.
Afkomst
Zoals gezegd is de ‘Ceasar‘ van 2000 de centrale duif in Ransdorp. Alle vier de duivinnen die de WESM2017 hebben gewonnen hebben hem als voorvader. ‘Cealy‘ van Pau (was Mont de Marsan) heeft een zoon van ‘Ceasar‘ van 2012 als vader en toen stond ‘Ceasar‘ tegen een duivin van 2008 uit de samenkweek met Cas van der Graaff. Moeder van ‘Cealy‘ is een ongeringde duivin die via duivenmaat Samir Begovic uit Purmerend is verkregen. Zij heeft veel bloed van de ‘Champ‘ van de voormalige combinatie Jonkmans-v.d. Boogerd uit Amsterdam in de aderen heeft. Later was de ‘Katsu‘ een topper op Barcelona bij v.d. Boogaard- van Buuren (ook in Amsterdam) en die werd door Samir Begovic uit de lijn van voornoemde ‘Champ‘ gekweekt. ‘Red Scarlet‘ die op Barcelona piekte heeft een zoon van ‘Ceasar‘ van 2010 als vader en toen stond hij gekoppeld op een duivin van Martin Vinkenborg uit Volendam. De moeder van ‘Scarlet‘‘ is een duivin van 2008 van Nico Volkens uit het Noord-Hllandse Bergen uit zijn beste lijnen en duiven. St. Vincentwinnares ‘Cealea‘ heeft een zoon van ‘Ceasar‘ van 2005 als vader en hij stond toen gekoppeld tegen zijn eigen moeder. De vader van ‘Ceasar‘ stamt zoals gezegd uit de ‘Oude Barcelona‘ van Vertelman en hij stond toen gekoppeld tegen een dochter van het ‘Bonte Koppel‘ van Nico Volkens die hen weer bij Sam de Jong in Heemskerk haalde in 1990.‘Shakira‘ won de WESM-punten op Perpignan en haar vader is een achterkleinkind van ‘Ceasar‘ van 20100 en hij won zelf een vroege prijs op Bordeaux jaarlingen. Haar moeder heeft ook deels dezelfde bloedlijnen en wel via een zuster van ‘Cleopatra‘ gekoppeld aan ‘Diamantje‘ van C. v.d. Poel uit Ridderkerk. En de doffer ‘Ceabonne‘ stamt ook weer uit een zoon van ‘Ceasar‘ en wel ‘Red Calix‘ die in 2011 geboren is terwijl haar moeder een achterkleinkind van ‘Ceasar‘ is gekruisd met een oom van ‘Perpignan Queen‘ van Vertelman en zoon.
Spel
In Ransdorp worden de duiven half februari gekoppeld en de vliegers krijgen de eieren van de kwekers. De vliegers brengen een jong groot en voor de tweede leg wordt alles weer gescheiden. Op weduwschap worden de duiven ingevlogen voordat ze voor de eerste grote- fondvlucht worden herkoppeld. De vliegers gaan zoveel mogelijk elke week de mand in en zeker ook omdat Marlon graag duiven van een vlucht(je) ziet aankomen. Op eieren of jongen van 5 tot 6 dagen worden de duiven op een grote-fondvlucht gekorfd. Het seizoen werd begonnen met 17 overjarige en 25 jarige koppels en een deel van de laatste duiven gaat op het einde naar de middaglossing Cahors (5-8). In de voorbereiding korft Marlon ook regelmatig in Hank voor een vlucht van 500 km met één nacht mand. Wat betreft de hokken heeft Marlon ruimte genoeg maar het grootste hok op het erf in Ransdorp bleek in de praktijk ‘onbruikbaar‘. Duiven bleken er niet op te kunnen presteren terwijl op die plaats eerst een ander verblijf stond. Marlon betitelt dat hok als een ‘drama‘ en dat klinkt schitterend als hij dat woord met een onvervalst Amsterdams accent uitspreekt. Het hok ‘hangt‘ min of meer boven een waterloop en dat zal er zeker mee te maken hebben. Alleen bij een hittegolf bleek het hok enigszins te voldoen. Op een hok van 8 meter en eentje van 4 meter zitten de vliegers en die hokken staan loodrecht op elkaar.
Het beste hok staat met het voorfront naar het woonhuis en staat naar het westen gericht terwijl het hok van 4 meer naar het zuiden staat gericht. In het hok van 8 meter heeft Marlon op een bepaald moment met een cirkelzaag een gat van bijna een 1 vierkante meter uitgezaagd onder de klep en daarvoor gaas ‘gespannen‘. En dat bleek een geweldig verbetering voor de gezondheid en het presteren van de duiven. De St. Vincentwinnares zit/zat vanzelfsprekend op dit hok terwijl de 6 doffers die op dezelfde vlucht misten op het ‘mindere‘ hok van 4 meter zaten/zitten. Nu voegde Marlon er ook aan toen dat hij zijn beste duiven en van de duiven waarvan hij de hoogste verwachtingen heeft allemaal op het goede hok plaatst.
Ad van Gils
