- vrijdag 14 februari 2020
Zondag 9 februari 2020. Het is weer zondag dus weer tijd voor een nieuw weekstuk. De moed zinkt mij echter al een beetje in de schoenen bij het typen van de eerste regels. Ik word namelijk een beetje moedeloos van de gang van zaken in duivenland Nederland. Niet dat ik de indruk en het doel heb om met mijn schrijvens enig verschil te maken, maar toch lijkt het dat het geven van mijn mening om zaken een beetje in perspectief te plaatsen soms een zinloze bezigheid is.
http://www.beekman-tilmans.nl/wp-content/uploads/2020/02/vertrouwen-krijgen-300x164.jpg 300w" sizes="(max-width: 540px) 100vw, 540px" width="540" height="295">
Mensen, en zeker duivenmelkers, zijn namelijk niet zo goede lezers en ze blijven vaak ook stelselmatig volharden in een onjuiste mening. Een treffend voorbeeld hiervan was de opinie van een aantal lezers over het onjuiste stemgedrag van de Noord Hollandse kiesman tijdens de afgelopen NPO-ledenraad. In het weekstuk van twee weken geleden schreef ik hier over en kreeg de nodige aanmerkingen hierop. Omdat mijn mening over zijn stemgedrag gebaseerd was op een verslag van een bezoeker aan de ledenvergadering verwees ik vorige week naar de officiële notulen van de Noord-Hollandse ledenvergadering. Als onafhankelijke scheidsrechter.
Gelukkig lieten de notulen dit keer niet zo lang op zich wachten en was de tekst klip en klaar. Zie de letterlijke tekst hieronder. Los van de soms wel enigszins staccato weergave zijn de onderste twee regels zeer duidelijk, de kiesman stemde onjuist!
Wie nu nog durft te twijfelen over het onjuiste stemgedrag moet maar even goed bij zichzelf ten raden gaan. Het zou de kiesman overigens sieren als hij zijn kiesmanschap de komende vergadering zelf zou neerleggen. Of doet hij evenals de voorzitter alsof zijn neus bloedt.
Te meer dat er wordt gefluisterd dat hij ook persoonlijke belangen binnen de NPO heeft die het onafhankelijk functioneren als kiesman in de weg zouden kunnen staan. Dit laatste is door mij overigens nog niet geverifieerd maar het is “work in progress”. Mocht deze informatie onjuist zijn, ondanks dat deze uit een zeer betrouwbare bron kwam, dan zal ik het herroepen.
Uit deze zelfde bron ontving ik ook het bericht dat er voor de eerste Noord Hollandse ledenvergadering een motie van wantrouwen tegen deze kiesman zal worden ingediend. De vraag is of de statuten en reglementen hierin voorzien anders krijgt Noord-Holland toestanden als bij de NPO.
Overigens doet de NPO-voorzitter dus ook nog steeds alsof zijn neus bloedt. In zijn voorwoord in de duiven-pravda deze week weer allerhande mooi praat zonder op de zaak in te gaan die velen in Duivenland bezighoudt. Triest als je het mij vraagt.
Ook doet het zich niet uitspreken over de motie van wantrouwen mij vermoeden dat de voorzitter iets in zijn schild voert om toch aan te blijven. Helaas voor de voorzitter sta ik niet alleen in deze opinie. Er wordt in Duivenland Nederland namelijk gefluisterd dat de voorzitter werkt aan een strategie om het zo goed als onvermijdelijke besluit op 14 maart te ontlopen. Door bestuurlijke trucs uit te halen, zoals niet aanwezig zijn, de vergadering niet door te laten gaan of “vergeten” de motie tot ontslag te agenderen, blijven zitten als interim bestuurder, etc. De tijd zal het leren of hetgeen er gefluisterd wordt waar is.
Inmiddels heeft iedereen die deze zaak een beetje volgt ook de motie van ontslag kunnen lezen. De motie, ingediend door afdeling 9 namens de voorstanders van een vertrek, staat sinds gisteren op de site van Ad Schaerlaeckens. De motie vergeten te agenderen lijkt dus niet meer tot de mogelijke tactieken te kunnen behoren.
Inmiddels zijn ook veel leden die het tot voor kort nog goed voor hadden met deze voorzitter inmiddels “om”. Zo hoorde ik uit een andere bron dat de zogenaamde Anoniemen ook behoorlijk in hun wiek geschoten zijn omdat de voorzitter aan hen beloofd had dat hij plaats zou maken. Hetgeen ze ook aan iedereen verkondigden. Hierdoor stonden ze uiteindelijk in hun hemd toen de voorzitter doodleuk bleef zitten. Gelukkig voor deze anonieme leden zijn ze anoniem gebleven want anders leden sommigen voormalige kopstukken toch wel heel erg veel gezichtsverlies.
De vraag is overigens waarop de steun van de voorzitter berust. Het zijn/waren vooral de sectiebestuurders en enkele afdelingen (1 en 10) die hen de hand boven het hoofd hielden maar uiteindelijk een minderheid bleken. Geen van deze steunpilaren van de voorzitter nam de moeite om de achterban te raadplegen. Hetgeen het voorwoord over de werking van de democratie in de duivenwereld in de duiven-pravda van vorige week wel extra pijnlijk maakt.
Het zou vooral de sectoren en de platforms sieren als ze zich op een volgende vergadering van stemming onthielden. Tenzij ze op de een of andere manier hun achterban nog weten te raadplegen. Anders is hun stem niet anders dan een stem gebaseerd op een persoonlijke opinie.
Goed van uit democratisch oogpunt is het dus allemaal niet en als voorzitter zou je jezelf toch eens goed achter de oren moeten krabben als je steun grotendeels komt uit de hoek van niet democratisch gekozen bestuurders (want benoemd door het NPO-bestuur) die stemden zonder achterban raadpleging. Maar goed de neus van de voorzitter bloedt nog steeds want ook hierover spreekt hij nooit een woord.
Overigens roepen de sectoren bij mij steeds meer vragen op. Vragen die alleen maar meer urgentie gekregen hebben na het deze week verschenen persbericht van de resterende bestuursleden van de sectie Vitesse-Midfond. Als het in dit persbericht enigszins overeenkomt met de werkelijkheid is het democratische gehalte ver te zoeken (om het mild te verwoorden). Ook doet het bij mij de vraag rijzen hoe het dan in de andere sectoren gaat? Heeft de NPO-voorzitter daar ook zo’n dikke vinger in de pap?
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik een tijdje geleden een prima gesprek had met de voorzitter van de sectie Dagfond en dat ook de voormalige voorzitter van de sectie Marathon in zijn uitingen mij als zeer betrouwbaar overkwam. Het zou mij dan ook zeer verbazen als het binnen die secties ook zo’n puinhoop zou zijn als in de sectie Vitesse/Midfond. Over de andere secties kan en wil ik geen oordeel vellen.
Resteert mij en de rest van duiven minnend Nederland niets anders dan af te wachten tot het de voorzitter belieft om meer openheid van zaken te geven. Het zou verstandig zijn als hij hier niet te lang mee wacht want de insinuaties en redenen waarom hij niet wenst op te stappen beginnen steeds kwalijkere vormen aan te nemen. Wellicht schrijf ik er in de toekomst nog wel eens iets over.
OP EIGEN HONK:
Is de kogel door de kerk en is de trip naar Europa (München en Amsterdam) inmiddels uitgesteld naar eind maart. Bedrijfspolicy, die ik overigens steun want we kunnen ons natuurlijk geen problemen veroorloven.
Wel baal ik van het feit dat ik voor het tweede achtereenvolgende jaar de Gouden Duif Viering aan mij voorbij moet laten gaan. Erg jammer want ik keek er al maanden naar uit. De GDV is immers de duivenbijeenkomst pur sang. Alle toppers uit Nederland en België geven daar acte de préséance dus een mooiere gelegenheid om even bij te praten met velen van mijn sportvrienden was er niet.
Het is echter niet anders. Misschien kan ik in het laatste weekend van maart nu nog even een paar hokken langs en ook nog met wat vrienden uit het gewone leven afspreken. “Alle nadeel heb zijn voordeel”.
De vraag is of het dan wel lukt. Gezien de ontwikkelingen ten aanzien van het Corona virus zal het net wel of net niet gaan. Afwachten maar weer, wordt in ieder geval vervolgd.
Tot een volgende keer,
Michel
