- donderdag 24 december 2020
De duiven van de jaren ‘80 zagen er heel anders uit dan nu, vind ik. Ze hadden grotere neusdoppen en waren wat forser. Persoonlijk heb ik liever een duif uit de middelmaat waarbij de jonge doffers op uiterlijk moeilijk te onderscheiden zijn van de duivinnen. Als ik op mijn eigen hok kijk, zijn dat de beste.
Wat ook opvalt is dat de goede duiven enorm zacht gepluimd zijn en zo hard als beton aanvoelen. Zo voel je duidelijk het verschil tussen een duif waarmee gevlogen is en een zomerjong dat nooit los is gekomen.
De vliegduiven die na de selectie overblijven zijn vaak mooi gesloten met stevige stuitbeentjes, al moet ik daar wel een kanttekening bij maken. Super Rossi met 10x de 1e en (groot)vader van misschien wel 50 1e prijswinnaars staat namelijk wel een beetje open.
Bij de zomerjongen die bestemd zijn voor de kweek laat ik me hier dus niet altijd door leiden. Zo kwam ik vroeger bij Willem van Peer, die een machtige kweekduivin had die fors open stond. Toen ik daar wat van zei was zijn antwoord: “dan legt ze makkelijk”. Hij keek daar dus duidelijk niet naar, maar Willem speelde nooit op de dagfond.
Ik ben er wel van overtuigd dat ze op de dagfond beslist beter gesloten kunnen zijn en dat dit op de midfond minder uitmaakt. Ook qua bouw kunnen de wat grotere duiven met gemak tot 500 km mee. Daarboven met zwaarder weer vallen de meeste grote duiven echter door de mand.
Ook in België zag je vroeger al snel aan de duiven op welke afstand ze het beste waren. Een hok met grote, forse duiven zal zelden top presteren op de dagfond, al kan met een wind vanachter iedere duif naar huis geraken natuurlijk.
Bij de jonge duiven is het beter om niet teveel te letten op duiven die een beetje open staan. De meeste sluiten vanzelf als ze zes maanden oud zijn. Jonge duiven die 2 cm open staan sluiten nooit meer en zijn niet mijn favorieten om mee te gaan spelen.
Al bij al is mijn keus de middelmaat met een perfect zacht gepluimd lichaam. Niet te kort en niet te lang met een heldere, pittige blik in de ogen. Van diepe duiven ben ik niet erg gecharmeerd. Daar zitten vast ook goede tussen, maar ik zal ze nooit meenemen.
Maar goed, bij vliegduiven is alleen de uitslag doorslaggevend. Ik zal altijd liever duiven met 2x 1:100 doorhouden dan een prijsvlieger met 60% 1:10. Hier draait het om winnen en dat kunnen alleen duiven die per honderdtal spelen. Verder is mijn geloof alleen in allround duiven die ongeacht de weersomstandigheden tussen 150 en 700 km hun mannetje staan.
Verder zorg ik er zelf voor dat ze 12 maanden per jaar gezond zijn en dat het ze aan niets ontbreekt wat voeding en bijproducten betreft. In de wintermaanden is de verzorging eenmaal daags maar wel 100% goed.
