Roger Casier

Ik ga een eigenaardig verhaal vertellen . Beetje terug in de tijd .

Een hele tijd geleden al schreef ik mijn novelle " Oorzaak en gevolg "
Hieronder volgt een episode er uit . Ik was 4 jaar en ik had nog nooit een potlood gezien . Ik mocht er een gebruiken in de kleuterklas bij de nonnen . Ik nam het potlood mee naar huis ...
En aan de hand van mijn vader werd het " kleinood " door mij teruggebracht ......En vader “ trok “ aan de bel en het galmde onheilspellend door het klooster . Ik stond daar , en ik zie mezelf nog staan , sidderend en bevend , mijn doodvonnis af te wachten . Het geluid van haastige voetstappen in de gang . Moeder overste ...vader ...heel eerbiedig .

 Zijn klak in de hand ( want het was hem zo geleerd )

” Ik kom het potlood terugbrengen ...” Sermoenen , tranen , een draai rond mijn oren .

En zo werd mij het verschil in gestampt tussen het mijn en het dijn . Ik heb het onthouden . En moeder ...zij had grote blauwe ogen en als ze boos was leken die donkerder te worden . Zij prentte mij in om nooit te liegen . NOOIT !! En als je als kind in die ogen keek en je loog ...zei ze ...ER STAAT EEN KRUIS OP JE VOORHOOFD !!!

Ik heb nooit gelogen tegen mijn moeder . Ook later niet ! En eigenlijk lieg ik nooit , ook nu niet !! ( Heel soms uit noodzaak , bestwil .... ) 

Ik leerde lezen en schrijven . Sommigen lagen met hun neus tegen het blad , maar dat mocht niet . 

Er werd een lat van 30 cm onder je de neus geduwd en dat was de afstand die je diende te respecteren , anders ...een lap tegen uw oren . 

Sommige gefrustreerde zotten hadden nogal losse handjes .Er was er ene bij die ons folterde ....Hij kwam geniepig naast je staan , greep onverhoeds het vel van je bovenarm tussen zijn duim en wijsvinger en gaf er een draai aan . Dat deed ongelooflijk veel pijn en soms trok hij je op die manier uit de bank om de klus af te maken met ...een lap tegen uw oren . DE SMEERLAP !
Tot zover ...het fragment .

Ik was bijna 18 . Laatste jaar vakschool , afdeling Bouw .
Orde en tucht was er nodig . Maar het was wat  overdreven ! 
Toen s morgens het eerste belsignaal  klonk moesten wij verzamelen op de koer voor het schoolgebouw . 
Klas per klas . Iedereen had zijn vaste plaats . Toen het tweede signaal klonk werd absolute stilte verwacht . De prefect , een priester , toen nog getooid in een lange zwarte mantel met veel knoopjes , overschouwde de koer , op zoek naar een slachtoffer die het waagde nog iets te zeggen , iets te fluisteren of zelfs maar je neus te snuiten .
Hij zou een goede duivenmelker geweest zijn ....Hij had ALLES gezien .
S'morgens stonden de  " bouwvakkers " meestal samen omdat ze dan praktijk hadden in de werkplaats .
De eerstejaars vooraan , de eindejaars achteraan , waaronder ik .
Bij de eerstejaars zat er een lange lummel , 4 jaar jonger , maar bijna zo groot  als ik .
Hij was een kop groter dan zijn medeleerlingen en daar kon hij niets aan doen ....

Waar hij wel iets  kon aan doen was zijn  gedrag .
Ik zag dat hij het kleine ventje naast hem pestte en plaagde .
Hij stompte hem , schopte hem . Vernederde hem .
Het was al geruime tijd aan de gang  en het werkte op mijn systeem .
Zo ook die morgen ....Het is meer dan 50 jaar geleden maar ik kan het mij  nog haarscherp voor de geest halen .
Net op het eerste belsignaal zag ik de lummel het " ventje " nog een stomp tussen de ribben geven . Het jongetje kromp ineen .
En tussen de twee signalen door  nog een " knietje " om het af te werken .
En het was genoeg geweest . Ik sprong naar voren en ging voor de plaaggeest staan . 
Gij godverdomse smeerlap , zei ik . Tegen klein mannen kan je het halen hé , grote lummel .
Wat zou je ervan denken om mij eens  te " pakken " ?
Ik haalde uit en gaf hem een klap midden in zijn gezicht .
En ik was zodanig  kwaad dat ik mij er niet van bewust was dat  over de koer de stilte reeds  was nedergedaald .
Twee seconden later klonk er een grafstem vanop de trappen van de school .....
Casier !! Zaterdag strafstudie !!
( strafstudie betekende dat je op je vrije zaterdagvoormiddag naar school mocht komen als straf . Het woord zegt het zelf maar voor mij was studeren eigenlijk altijd een straf ....)
Vreemd genoeg , reageerde mijn leraar , Roger Dewaele , helemaal niet op het voorval .  Zelfs geen opmerking ...
Ik denk dat hij blij was dat ik de plaaggeest op zijn nummer gezet had  .
Tegen het ventje waarvan ik de naam vergeten ben , zei ik ....
Laat het mij weten als hij nog een vinger naar je uitsteekt !!
Toen mijn vader stierf in 1993 zat er bij de blijken van medeleven een kaartje met een uitgebreide tekst erop geschreven  vanwege een Jef Vermeulen .
Hij schreef ...." Ik werd gepest op school . Uw vader kwam voor mij op . Ik ben dat nooit vergeten ..... "
In het klasje van zijn kleindochter , mijn dochter , 9 jaar oud , groot voor haar leeftijd , zat er een klein meisje . Het werd gepest ...Wie denk je wie  haar beschermde ? 

Het zit blijkbaar in de genen .

  L'histoire se répète !
 Mijn dochter werd later psycholoog en belandde bij slachtofferhulp te Gent .
Wie ben ik ?
Ik ben 74 . Ik was bouwvakker , onderhoudsman , nachtwaker , politieker , gemeenteraadslid , vakbondsafgevaardigde , lid van het comité preventie en bescherming op het werk . 
Ik was nog zoveel meer ...vader , echtgenoot , levensgenieter, duivenmelker  ....
Ik ben een mix van de ervaringen op gedaan in al die hoedanigheden . Je kan daar niet aan ontkomen . Je draagt dit  mee  en het bepaalt voor een groot stuk je reacties op de zaken die zich voor doen . Leuke en minder leuke .
Opkomen voor anderen , de zwakkeren , de minder bedeelden , werd onderweg een tweede natuur .

Toen ik mijn eed aflegde voor de  Brugse gemeenteraad :
" Ik zweer getrouwheid aan de koning, gehoorzaamheid aan de grondwet , en aan de wetten van het Belgische volk " zei mijn vriend en burgemeester Frank Van Acker tot mij het volgende .....
DE MAN MOET EEN SIERAAD ZIJN VOOR HET AMBT , EN NIET OMGEKEERD !  (Het ambt moet geen sieraad zijn voor de man . )
Hij was mijn grote voorbeeld en ik meen daar in geslaagd te zijn . Het werd een levensstijl met als basis : VERDRAAGZAAMHEID .
Eigenlijk ben ik een heel vredelievend man . Ik haat ruzie , conflicten , vetes ....
Ik bega geen overtredingen , ik kreeg nooit een boete , kwam nooit in aanraking met het gerecht , geen strafblad .
Ik leef volgens de regels , heb respect voor de instellingen , de voorzieningen van deze staat . IK GELOOF ER IN !
Het is niet altijd koek en ei , er zijn veel problemen , veranderingen , maatschappelijke problemen . Geweld , onverdraagzaamheid  enzovoort ...
Maar zonder bestuur kunnen we niet . Het zou nogal wat zijn als iedereen  zijn zin deed . Dit is de FARWEST  niet !! 
Ik ken mensen die leven van beschuldigingen , processen , miserie , ruzie ...Die vaste klanten zijn bij advocaten , bij het vredegerecht .
Die tegen hun gebuur niet meer spreken omdat er een tak van een boom over de omheining groeit en klacht neerleggen .
Een haan die kraait en die het zwijgen moet opgelegd worden bij de vrederechter of die het zwijgen werd opgelegd door middel van een geweer .
In mijn jeugd had ik geen wekker nodig want de haan van onze buur kraaide onder het venster van mijn slaapkamer ...

2021 is voor 3/4 voorbij . Tot nu toe was het een ellendig jaar voor mij . Niets dan miserie , naar oplossingen zoeken , teleurstellingen ...
Op mijn duivenkot werd ik geconfronteerd met een rattenplaag . Het is eigenlijk een algemene plaag geworden . Het wemelt van de ratten in Lissewege . Een paar honderd meter verder is er hier een veehouderij . Ze kunnen zich daar  ongestoord voortplanten , gezellig in de hangar , tussen de balen stro ....Er is niet echt een probleem . Een rat pakt geen koeien ....
Er is wel een probleem als ze mijn richting uitkomen ...EN DAT DOEN ZE !!
Half september.... toen ik de plusminus tiende half opgefrette dode duif aan mijn Tine toonde zei ik ...Ik zou er beter mee stoppen !
Dit heeft geen zin meer !! Niets dan miserie ....
Diezelfde morgen gaat de deurbel , de facteur met een aangetekende brief ...
Afzender : de KBDB Halle . Een dagvaarding ...een conflict van 3 jaar geleden .
Ik had voordien verscheidene pogingen ondernomen tot verzoening .
Ik had hier echt geen goesting in ....
Mijn maag kromp ineen toen ik de aanklacht las .
En ik zei : " NU STOP IK ER ECHT MEE , FINI !! "
Als je 74 bent en je bent nog nooit in een rechtszaal geweest komt dit hard aan .
Er kwamen bij mij beelden binnen van een grimmige rechtbank die mij gretig zat op te wachten om mij te vonnissen , te veroordelen .
Ik wist niet wat mij te wachten stond . Een zware boete , schorsing ...
Ik kreeg 10 dagen tijd om een verweer op te stellen . De 10 mooiste dagen van deze zomer , verpest door deze genadeslag .
Met de moed der wanhoop deed ik wat ik moest doen . Het recht moet zijn loop hebben .
Mijn vertrouwen in de instellingen , hierboven beschreven ,  was geschokt .
De dag zelf , 24 september 2021 , hebben mijn echtgenote en ik , bijna niet tegen elkaar gesproken .
De spanning was te snijden .
De afspraak , de rechtspraak was om 15 u 30 . 
Ik was nog nooit in Halle geweest . Een mooi gebouw . Indrukwekkend .
Ik werd steeds kleiner , de zenuwen gierden door mijn lijf . 
Maar ik ken mezelf ...zoals wel meer gebeurde vlak voor een belangrijke vergadering werd ik plots heel kalm .
Alhoewel ...een zitting van de gemeenteraad is wel iets anders dan te verschijnen als een beklaagde .
Het duivenliefhebbers wetboek is niet iets om mee te lachen . 
De kamer van eerste aanleg een noodzaak om de zaken wat op orde te houden en erger te voorkomen .
Eigenaardig genoeg was er nog iets dat mij gerust stelde . Tot de " rechtbank " behoorde ook een vrouw .
Een mooie vrouw in een prachtig lang zwart kleed . Ik ben 74 , ik heb mijn tijd gehad maar ik ben niet blind .
Vrouwen kunnen heel gemeen zijn en je onderuit halen en gelukkig zijn ze niet allemaal zo .
Ik ben met een van die " uitzonderingen " getrouwd .
Volgend jaar 50 jaar , als t God belieft ...
Vrouwen met een opleiding , vrouwen op een belangrijke functie , zijn waardevol in deze samenleving .
Dat is mijn mening , voor zover die wat waard is maar het geruststellend feit was er wel .
De kamer van eerste aanleg is eigenlijk een soort vredegerecht waar verzoenende taal gesproken wordt .
En dat was hier dus ook het geval en ik ging mee in dat verhaal , gesterkt door het feit dat wel degelijk rekening gehouden werd met de reglementen van de bond .
Ik wil ook nog kwijt dat ik bewondering heb voor de deskundigheid waarmee ze de zaak hebben aangepakt .
Mijn schrik was eigenlijk wel een beetje ongegrond . Als je niet te veel mispeuterd hebt , als je van goede wil bent en wil meewerken kan je volgens mij wel rekenen op enige mildheid  . Streng maar rechtvaardig !
De dame in t zwart sprak op t laatst zalvende woorden . 
Ik was onder de indruk !! 
Omdat ik een streep wil trekken VOOR GOED onder dit conflict ga ik hier de inhoud van de vergadering niet prijs geven .
Het moet maar eens gedaan zijn .
Wat ik wel ga doen , is de aanleiding weergeven , en dan zal duidelijk worden waarom ik hierboven eerst een stuk van mijn karakter bloot legde .
Sommige mensen  hebben misbruik gemaakt van mijn ingesteldheid om onrechtvaardigheid te bestrijden .
Ze staken mij " in het gat " omdat ze zelf niet durfden opkomen voor zichzelf .
Sommigen zijn daar heel bedreven in en sommigen van die " smoelentrekkers " gebruiken het om op de rug van anderen carrière te maken  .
Ik ga het kort maken  omdat dit extra zout in de wonde betekent .
Bij het begin van die banale ruzie sprak een vriend tot mij ....

ROGER ...IK ZAL JE NOOIT LATEN VALLEN !!!!

Ik zie hem nog staan in het licht van de ondergaande zon in mijn open garage poort ....
Mooie woorden , maar eer de haan driemaal kraaide werd ik driemaal verloochend ....
Einde verhaal , einde van een vriendschap . Of wat dacht je ?

De les die ik er uit getrokken heb ? 
Ik ga voor niemand nog in de bres springen . Jammer maar helaas !
Iedereen mag voortaan zijn eigen boontjes doppen .
En wie zijn gat verbrandt mag op de blaren zitten .
En nog een mooie spreuk om te eindigen ....
AL IS DE LEUGEN NOG ZO SNEL , DE WAARHEID ACHTERHAALT ZE WEL .
tot de volgende 

bij leven en welzijn 

Roger Casier