Roger Casier
- woensdag 07 juni 2017
Soms is het goed om iets te laten bezinken alvorens te reageren .
In het verleden kon ik nogal impulsief zijn , om mij te laten leiden door de emotie‘ s van het moment .
Dan schrijf je soms dingen die , als je ze later herleest , nogal hard over komen .
Ik heb verleden week bewust mijn duivendagboek over geslagen want.....
Ik was ten prooi aan groot verdriet . Ik moest mijn hondje , mijn schipperke ,
mijn “ MILORD “ af geven .
Milord .....hij was een brok dynamiet . Een ijzeren gezondheid .
Echt braaf was hij niet en bij een commando moest hij altijd protesteren , tegenpruttelen .
Echt commanderen kon je hem niet . Wel overleggen , compromissen sluiten .
Hij was erg eigenzinnig , koppig . Hij kon ook heel lief en braaf zijn en bovenal ...
Hij was uitermate slim . De slimste hond die ik ooit had . Ik heb hem allerlei kunstjes geleerd .
Al bij al hou ik niet van slapjanussen , van watjes ...
En een hondje met karakter ligt mij wel en iedereen die ooit een schipperke had zal het beamen :
Geen enkel ras heeft meer karakter .
Milord en ik , we zagen elkaar graag .
En de laatste 2 maanden begon hij te sukkelen . Zijn tanden begonnen uit te vallen en hij sliep heel veel .
Normaal.... dacht ik . En ook nog een abces op zijn tanden , ook nog normaal , dacht ik en met wat medicatie zou het wel verdwijnen .
Maar het was een gezwel . Het risico om hem te verdoven voor een ingreep was te groot .
Het was nog steeds leefbaar . Hij was rustig , at goed en sliep goed .
Maar het gezwel was kwaadaardig , zo bleek achteraf .
En in dat laatste weekend van mei veranderde de brok dynamiet in een hoopje ellende .
Hij at niet meer en zijn blik zei mij alles .... Baasje...mijn tijd is gekomen .
Hetgeen volgt is heel erg droevig . Afscheid nemen van je liefste vriend .
Hem liefdevol strelend terwijl de dierenarts hem in slaap deed . Adieu Milord....
Tranen met tuiten heb ik gehuild . Gekermd en gevloekt om zoveel onrechtvaardigheid .
1 dag na zijn 13e verjaardag verdween hij uit mijn leven .Velen zullen dit niet begrijpen maar die leemte moest onmiddellijk ingevuld worden .
Want zonder schipperke kan ik niet . Zij moeten mij helpen door moeilijke dagen heen te komen .
Zalf op de wonde van een nog veel erger gemis .....
Maar om een lang verhaal kort te maken ...Wij reden 160 km ver , naar een kennel in Overijse waar een nieuw schipperke op mij zat te wachten .
Deze keer , een vrouwtje , MILOU , nu 10 weken oud .
Wij zijn reeds beste maatjes . Ik heb er mijn handen mee vol maar ze leert vlug .
De wonde moet helen . We moeten verder en Milord heeft voor altijd een plaats in mijn hart .
Zo draag je dat allemaal met je mee en dat maakt van je de mens die ge zijt .
Sommige dagen ben ik wat nors , wat in mezelf gekeerd .
En als het dan wat minder gaat zijn er die kleine troostende dingen ....een klein jongske in de schotel ...een roos die bloeit .
Rozen die bloeien , voor jou en voor mij . Dat gaat nooit voorbij...... zo zong Corry .
Het laatste weekend van mei . De duiven op het achterplan .
En ook dat was maar zozo ...
De invliegvluchten voor de zware fond verliepen slecht .
Behalve Tours ( 470 km ) als training voor Pau , Barcelona ....
Enkele prijzen achteraan , tegen de halve fond specialisten , en ze kwamen als een trein .
Maar de onervaren jaarlingen kwamen heel slecht van een Fontenay van 340 km .
Zo slecht dat ik niet durf neer te pennen hoe slecht wel !!!
De jonge duiven presteerden ook ondermaats , sportief gezien , maar brachten toch nog wat winst naar huis .
Het ene sluit het andere niet uit en voor financieel succes moet het wat mee zitten .
Arras St Andries 127 jonge duiven
9-10-16-17-18-19-30-38-49 9 op 10
Arras Aartrijke 457 jonge duiven
11-13-61-62-75-110-113-116 –146 9 op 21
Een weekend om vlug te vergeten dus .
En het voorbije weekend had ik massaal duiven mee want de zware fond wenkt en ze moeten ingevlogen zijn .
Ik had er 15 mee op Limoges en 42 op Tours waarvan een hoop onervaren jaarlingen .
Voor 15 twee-jaarse was het de vuurdoop op Limoges met een eerste keer een nationale vlucht .
Met de westenwind als bezwarende factor kwamen ze er heel erg moeilijk door en vandaag ( dinsdag ) heb ik er nog 5 te kort ;
Op de kaart van Belgie zag ik op de radar waar de massa binnen kwam .....De streek van Charleroi , Namen .....
Dan weet je toch genoeg ?
Een kwam met een gebroken poot thuis ....
Op Tours een goeie 30 jaarlingen mee , ook voor de eerste keer een serieuze vlucht . Hier had ik ook 10 oude mee als laatste training in aanloop naar het grote werk ;
De jaarlingen kwamen er goed door . De oude daarentegen kwamen slecht en mijn eerst getekende kwam thuis met een oog helemaal dicht .
Niet schitterend dus en zeker geen reden tot vreugde .
Die was er voordien wel met schitterende uitslagen van de jongen . Sportief en financieel meer dan bevredigend !!!
Arras st Andries Brugge 217 jonge duiven
10 jonge duiven in gekorfd - 9 prijzen
6-7-8-9-26-29-52-58-69 = 9 op 10
Clermont 220 km Aartrijke 343 jonge duiven
48 jonge duiven ingekorfd - 27 prijzen per 3-tal 15 per tiental !!
5-6-8-9-10-13-17-18-19-25-27-33-40-41-45-50-52-54-55-57-62-72-76-86-94-106-108
Zo is het leven ...een afwisseling van zuur en zoet , van vreugde en verdriet .
Maar het leven op zich dat is toch de moeite waard , vooral als je een beetje kan relativeren....
Allez , tot de volgende
bij leven en welzijn .
Roger Casier
