Roger Casier

Later kwam hij in handen van gewiekste geldwolven , zoals kolonel Parker die hem op schandalige wijze uitgebuit en gemanipuleerd hebben voor de lieve dollars .
Zo moest hij een aantal snertfilms maken en enkele waardeloze platen , die zijn talenten onvoldoende in de kijker stelden .
Hij wilde terug naar zijn roots , naar de gospel , de country muziek .
Maar hij was met handen en voeten gebonden aan de kolonel . En bij  die relatie heb ik mij al van in mijn jeugd vragen gesteld en nu nog !!!
De kolonel is zijn ondergang geweest . Want hij joeg Elvis het land in . De ene tournee na de andere en zijn jong gezin zat thuis eenzaam en alleen in Graceland .....
Tot de scheiding een feit was en daarna was de King nooit meer dezelfde . Hij ging er aan kapot .
En de laatste plaat die hij opnam , vlak voor zijn dood , was een noodkreet . Een aanklacht .
I ‘ m So Hurt ....Ik ben zo gekwetst !
Het grootste talent uit de geschiedenis van de popmuziek heeft nooit echt zijn ding mogen doen . De keren dat hij de regels overtrad en het toch deed zorgden voor unieke muziek . Een sound die door merg en been ging . Een sound met een ziel !
Ik ben niet beschaamd om te bekennen  dat ik met tranen in de ogen naar die tweede aflevering gekeken heb .
Tot zover dit verhaal , en ik heb al een tijdje een duif op het hok die zijn naam draagt en vader is van topduiven .
En ik wil jullie de foto niet onthouden . The King is still alive !

En zo kan ik naadloos terug bij het duivenspel aansluiten .
Na die ramp van het leervluchtje uit Nieuwpoort ( eigenlijk uit  Mannekensvere ) had ik ze graag nog eens een lapvluchtje van zo’n 35 km laten doen alvorens ze mee te geven op de eerste Arras . Dit was echter “ not done “ want het weer was miserabel slecht . Koud , somber , bewolkt , noordenwind .....
Er werd voor het weekend beter weer voorspeld en dus zou ik zwaar gokken en in elk geval de jonge duivertjes mee geven omdat  die toch wat meer ervaring hadden dan de duivinnen .
Ik veronderstelde dat ze wel mee gingen komen met den hoop en ze konden ook moeilijk mis vliegen wegens de wind pal op neus !
En dus werden 25 duivertjes ingekorfd in 2 lokalen .   14 in het verbond st Joris , Sijsele , Assebroek ( of moet ik zeggen Oostkamp ? ) en 11 te Aartrijke .
Beide lokalen liggen zo’n 30 km van elkaar verwijderd ! En dat waren op dat moment de enige mogelijkheden om ze mee te geven !
Ik had eigenlijk het meeste schrik van Aartrijke met die wind en dat werd eigenlijk al bevestigd door mijn eerste aankomsten met in de eerste vijf 4 duiven van st Joris .
Uiteindelijk viel het nog mee , met volgende uitslagen .

Aartrijke  208 jonge duiven  13-20-21-25-28-55-82-86-87 en 9 op 11

St Joris   140 jonge duiven    19-20-22-32-34-37-38-53-69 en 9 op 14
Ik was nogal tevreden maar toch ontbrak weer de kers op de taart met mijn 1°getekende van Aartrijke en mijn 3° get. van St Joris .

Eigenlijk ben ik nooit content hé !!!
En dan had ik nog 40 jaarlingen mee op Fontenay . Dit voor de 2de keer en daarmee zou hun basis opleiding voltooid zijn .
Ik was gestart met 45 onervaren zomerjongen 2017 en de opleiding verliep zonder grote kleerscheuren .
Deze keer kwamen ze moeizaam naar huis en veel te laat . MAAR ZE KWAMEN ! Ze zagen er wat verfromfraaid uit .
Fontenay is een moeilijke vlucht . Een stressvlucht met hotsen en botsen om op tijd op de losplaats te zijn . Drinken ?
Maar het zijn taaie mannen en met een bak vol goeie kweekmengeling en mijn look-ajuin siroop in de drinkpot recupereerden  ze vlug ! Ik  ben best wel tevreden en ze mogen nu 14 dagen rusten . En dan begint het grote werk !

De oude vliegduiven zaten thuis om  het werk wat te verdelen .
Voor de duivers staat Bourges op het programma en voor de duivinnen een doodgewone Fontenay . Voor die laatste gewoon om de spieren wat los te gooien . De week er op vliegen ze dan , als het weer mee zit een Blois van een goeie 400 km of misschien wel de nationale Chateauroux . Dat hangt allemaal van de omstandigheden af .
Vandaag 22/5 deden de mislukkelingen van Nieuwpoort een lapvluchtje uit Lichtervelde en ze kwamen goed naar huis .
Dit vluchtje  van zo’n 30 km is alleen bedoeld om het vertrouwen terug op te bouwen .
Als het weer mee zit doen ze dat morgen opnieuw . Ik overweeg om ze dan in het weekend Arras te laten vliegen . Maar zover zijn we nog niet .
En om af te sluiten , iets leuk .
Er komt een zwarte jaarlingduiver binnen  . Via de zoekmachine kom ik terecht bij de eigenaar .
Niemand minder dan Emiel  Denys . Een speciaal iemand . Je zou hem bijna de GOTFATHER  van de duivensport kunnen noemen .
Kent de duivensport in al zijn facetten , heeft er commercie in gedaan ( en nog ) en heeft ook hele goeie .
Niet voor niets heeft hij de bijnaam

“ The King Of Long Distance  “
Ik ken Miel al een tijdje en hij zou om het duifje komen .
En aldus zaten wij in mijn keuken gezellig te babbelen over ......duiven .
Als je Miel bezig hoort , als je Miel anekdotes hoort vertellen over zijn contacten met grote kampioenen lijkt duivensport o zo simpel .
Gewoon een zaak van meegeven en selecteren .
Een standpunt van hem lijkt mij redelijk evident .
Als je gekweekt hebt en je speelt de duivinnen en je ontdekt een topper . Onmiddellijk aan de kant zetten voor de kweek . Met de rest speel je dan verder . Je hebt veel kans dat je met zo’n klasse-duivin lukt in de kweek . Wie ben ik om hem tegen te spreken .
Wat mij trouwens ook opviel tijdens het gesprek  was de eenvoud en de hartelijkheid van deze man .

Nochtans heeft deze man alles gewonnen wat er te winnen viel .
Het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden en ik heb er van genoten . Toen hij opstond om terug te vertrekken vroeg hij zijn “ schuld “ .
Och Miel ...het is met plezier gedaan ! Hou je goed en tot nog eens !

Zo zijn we !
Met vriendelijke groeten
Roger Casier