Roger Casier
- donderdag 30 augustus 2018
Ik ga mijn biecht spreken na eerst een grondig gewetensonderzoek gedaan te hebben .
Ik hou wel van een uitdaging . Ik ging ze in mijn leven nooit uit de weg .
Integendeel . Ik zocht ze zelfs op . Het leuke is de euforie als je na veel zwoegen en zweten toch je doel bereikt .
Eigenlijk ben ik niet rap tevreden en ga ik steeds proberen grenzen te verleggen .
Met de jaren is dat wel wat afgezwakt , maar toch ....
Als winnen een gewoonte wordt en je het normaal begint te vinden is het gevaarlijk !
Op snelheid heb ik de laatste jaren de gestelde doelen bereikt .
Ziehier mijn palmares van de laatste 5 jaar :
2013 : AARTRIJKE
1° KAMP. HAFO Jonge Duiven .
2015 : BEERNEM ST JORIS
1° KAMP. CLERMONT JONGE DUIVEN
2° KAMP. ARRAS JONGE DUIVEN
2° RONDE VAN BELGIE
2016 : BEERNEM ST JORIS
1° KAMP. ARRAS JD
1° KAMP. CLERMONT JD
2° KAMP. SNELHEID JD BRUGGE
2° KAMP. SNELHEID JD 0OSTKAMP
( vrienden van Oostkamp )
2017 : 1° KAMP. SNELHEID JD AARTRIJKE
2° KAMP. SNELHEID JD ST ANDRIES BRUGGE
5° NAJAARS DUO JD AARTRIJKE
We leven in een tijd dat op alle niveau ’s de lat steeds hoger gelegd wordt .
In de sport , de zakenwereld , bedrijfswereld , studentenwereld .
Van piepjonge kinderen wordt steeds meer geëist . Ze moeten flink studeren .
Na de school wacht er de muziek- of balletles voor de meisjes en de papa ’s dromen voor hun zoontje een voetbalcarrière a la Ronaldo of Messi ....
De inspanningen die daar voor geleverd worden zijn hallucinant !
Ook in de duivensport slaat deze waanzin toe . Als ik zie en hoor wat er in mijn vriendenkring gedaan wordt om ze prijs te doen vliegen komt mijn haar recht .
WINNEN ...Winnen !! Winnen is de boodschap . Koste wat kost !
De winnaars van gisteren zijn al lang vergeten . De wedstrijden volgen elkaar in razend tempo op en de winnaars ook .
Als je op hoog niveau presteert zit de concurrentie hoopvol , en vol ongeduld , te wachten tot je op uw bek gaat .
De minste verzwakking die je toont is olie op het vuur .
Het gaat dan van : “ Zie je wel dat het niet kon blijven duren . Hij is toch niet zo goed als wij dachten ...”
Inderdaad ! De laatste maand ben ik wat op de sukkel met mijn duiven en het werd nog in de hand gewerkt door een aantal tegenzittende omstandigheden .
Maar ...het is echt wel nog wat vroeg om mij te begraven .
Ik heb wat veel gewild in 2018 en ik ben mezelf tegen gekomen . In 3 verschillende verenigingen proberen uit te blinken is niet haalbaar . Alhoewel ik aardig op weg was , maar door omstandigheden en wat flauwe zever heb ik afgehaakt . Niettemin ga ik toch weer podiumplaatsen halen .
Te St Joris Beernem ging ik er mee stoppen wat het kampioenschap Arras betreft met nog 2 vluchten te gaan . Ik had er schoon genoeg van .
Waarom moest dat nu zo lang duren ? Mijn duiven hebben geen pluimen meer . Moest ik alleen snelheid spelen zou ik er wel voor zorgen een hokje op nest achter de hand te houden voor de eindstrijd !
Maar ik doe ook nog mee op andere fronten hé ....
Maar goed ...het is wat het is . En ik keer op mijn stappen terug en ik moet trouwens toch naar “ ginder “ voor Pontoise om nog enkele duivinnetjes in gang te houden . Het is tijd voor een stand van zaken .
Met mijn jonge duiven haal ik zo’n 90 % prijs op snelheid
( per tweetal ) en ik speel zo’n 150 prijzen per 5- tal waarvan +/- 80 per 10-tal . Met de andere prijzen hou ik geen rekening in de selectie !
Er is dus geen sprake van een verzwakking . Integendeel . Ik heb enkele nieuwe kweekkoppels ontdekt .
Of beter gezegd enkele goede verervers . Als je voortdurend herkoppelt kom je vanzelf de individuele waarde van uw kweekduiven aan de weet !
Zo worden twee duivers die ik voor een habbekrats heb aangekocht de stamduiven voor de toekomst . Het zijn twee zonen ( halfbroers ) uit Mister Bourges
ZIE HIERONDER DE OORSPRONG VAN DIE PRACHTIGE SCHIMMELS
Elvis en Cliff . Elvis is vader van FROOME en van een jonge duivin die rats de kop vloog op een zware CHATEAUROUX en zijn halfbroer CLIFF heeft dit jaar twee schitterende zonen op de wereld gezet waarvan er een 9 prijzen per tiental haalt op Arras .
De “ 428 “ haalt op Arras 4/126 7/521 10/165 34/693 34/165 39/402 43/569 53/1314 64/1234 76/1124 .
Zijn broer haalt 6 prijzen per 10-tal met 2 x in de 10 eerste !
Het zijn duiven met heel wat in hun mars maar van een onnozele Arras komen ze niet binnen onder de 2 minuten wegens niet moe . En dat is een van die dingen die volgend jaar gaan veranderen . Geen waardevolle duiven meer verprutsen op afstanden die hen niet liggen .
En zo kom ik naadloos terecht bij mijn biecht ....
Uitdagingen ...
Je moet goed gek zijn om met Noordwesten wind , en op de westkant wonende , te gaan spelen tegen mannen die tot 30 km oostwaarts wonen . Het is een uitdaging als een andere maar je loopt gegarandeerd met je kop tegen de muur ! Gedaan daarmee ! Fini !
De volgende uitdaging ...
Zware halve fond spelen , tot 600 km , met jonge duiven .
Als je eerste wint op zware fond ( Agen ) , als je op snelheid voor niemand moet achteruit gaan , dan denk je dat dit ook wel zal lukken .
Ik ben daar al twee jaar mee bezig en ook hier loop ik
( voorlopig ) met mijn kop tegen de muur . Waarom ?
Een eerste fout die ik gemaakt heb is dat ik een stap heb overgeslagen . Namelijk die van de kleine Halve Fond .
Ik heb het veel te bruusk gedaan , besef ik nu .
De tweede fout is dat ik er een mengelmoes van gemaakt heb in een poging om all-round te kweken tot 600 km .
Vergeet het . Het lukt heel zelden maar dan ook heel heel zelden .
Ik heb links en rechts mijn licht op gestoken en naar de origine gepeild van de winnaars in deze discipline . Stuk voor stuk duifjes met heel veel Fond er in en zelfs Zware Fond !
Als ik zie dat ene Marc Pollin op die laatste Provinciale Poitiers met 560 km volgende uitslag neer zet , regionaal , op 154 jongen ...5-11-12-13-14-18-20-22-23-24-25-26-29-35-36-37-38-40-41-43-50-51-53-59 en 25 op 26 !!!
Als ik zie dat Alex Allemeersch vlot de 3 eerste speelt met zijn Aelbrechts met kinderen van zijn toppers op de fond , dan weet ik genoeg .
Ik had er 10 mee op die zelfde vlucht . 10 vraagtekens want ik moest toch ergens beginnen .
Eentje heeft zich dapper geweerd en haalt de 16° prijs . Zij is van goeie huize en iets om op voort te bouwen .
De anderen zijn ‘s anderendaags geland . Eigenaardig genoeg waren ze weinig getekend . Ze stonden nog redelijk rond en met een propere keel . De bekspleet mooi open . Mijn conclusie is dan ook dat ze het niet kunnen . En als ik de afstamming en stambomen bekijk kan ik het begrijpen .
3 van de 6 vluchten zijn afgehaspeld . Ik heb in totaal 26 duiven ingekorfd op Bourges, Chateauroux en Poitiers .
4 prijzen gespeeld en eentje er juist buiten . Lichtpuntje is dat ik drie keer een vroege prijs haal .
Droevig resultaat maar leergeld moet betaald worden . Op de twee vorige vluchten kon ik nog verzachtende omstandigheden in roepen maar nu niet . Deze Poitiers was een harde eerlijke vlucht en mijn naaste gebuurs, Gerard en Jef van Pamel en Hermy –Witgeers , pakken ze wel goed . En als zij dat kunnen moet dat hier ook kunnen .
En dus gaan wij het geweer van schouder veranderen . In de eerste plaats anders gaan kweken .
Het materiaal is voorhanden want ik heb ondertussen niet stil gezeten en binnen drie maanden kan ik aan de slag op het kweekhok , met nieuwe moed en nieuw topmateriaal .
Ondertussen ga ik de wet van de sterkste ondergaan maar ik ga toch voortdoen tot het einde .
Uitdagingen...weet je wel !!!
Maar wie denkt van met mij te lachen ... Onthou ...Wie laatst lacht , best lacht !
Ik kom er wel . ( Met tijd en boterhammen )
Met sportieve groeten
Roger Casier
