Vincent Hoogerwerf
- donderdag 16 mei 2024
Recent wilde ik twee van mijn duiven op de foto laten zetten die bij een bevriend liefhebber in het zuiden van het land op de kweek zitten. Dat bleek nog niet zo gemakkelijk. De postduivenfotografen bleken het zeer druk te hebben. En zo kwam mijn duivenvriend uiteindelijk bij Martin Kwakernaat terecht. Martin heeft in 2010 voor mij reclamemateriaal gemaakt toen ik met de-duivencoach.nl startte. Het wordt hoog tijd voor een nieuw ontwerp dus bracht ik Martin een bezoekje. En tevens was het een mooie gelegenheid om weer eens over een postduivenfotograaf te schrijven. De vorige column over dit onderwerp dateert al van 2016 met Henk Storm in de hoofdrol.
Martin is 54 jaar en al vanaf zijn 12e jaar bezig met fotografie. Op die leeftijd kreeg hij van zijn vader een spiegelreflex Nikon FM camera. Deze camera heeft hij nog steeds en maakt deel uit van zijn verzameling oude analoge Nikon Camera's. Sinds 1998 is Martin actief in de duivenfotografie. Martin heeft zelf ook nog een periode met duiven gespeeld maar sinds hij woonachtig is in ‘t Harde heeft hij geen duiven meer. Het ontbreekt hem daarvoor aan ruimte en aan tijd.
De duivenfotografie heeft hem praktisch over de hele wereld gebracht. Zo bezocht hij duivenliefhebbers in de meeste landen van Europa van noord (Finland) tot zuid (Italië) en van west (Ierland, Schotland) tot oost (Roemenië, Ukraine), vele Afrikaanse en Arabische landen, China, Japan en Amerika. Martin; “De duivenfotografie heeft me veel gebracht. Ik heb ontzettend veel gezien en veel vrienden gemaakt. Ik denk aan heel veel reizen en bezoeken met veel plezier terug, maar een bezoek dat veel indruk op me heeft gemaakt was niet zoals je misschien verwacht een bezoek aan een topliefhebber met hokken vol topduiven. Ik was namelijk gevraagd door een hoogbejaarde liefhebber die op korte termijn zou komen te overlijden. De hele sfeer maakte indruk op me al vanaf dat ik daar binnenkwam en hij aan tafel zat samen met z'n vrouw. Eerst aan de koffie met gebak omdat de fotograaf langskwam. Hij wilde heel graag nog een foto van zijn twee stamduiven. Ik heb die foto’s gemaakt waarbij zowel bij hem als bij mijzelf de tranen over de wangen liepen. De foto van het stamkoppel met een portretfoto van hem erin gemonteerd stond later op de kist. Dat vergeet je nooit. Een hele mooie ervaring en daarna een gevoel van nederigheid en dankbaarheid dat ik dat nog even heb kunnen doen. Dat moment is me 100% meer waard dan een foto van welke commerciële duif van zoveel duizend euro dan ook. Uiteraard heb ik ook verschillende beroemde duiven op de foto gezet zoals Mr. Blue, de New Laureaat, de Harry en nog veel meer die me nu even niet te binnen schieten.”
Fotografie is dus Martin zijn passie. Dat is niet beperkt tot alleen postduivenfotografie. Hij fotografeerde dus daarvoor al jaren van alles dat op zijn pad kwam en heeft zijn huidige kennis en vaardigheden opgedaan door veel te lezen en te verdiepen en uit te proberen. Martin; “Als beginnend fotograaf was Anton Corbijn voor mij het grote voorbeeld. Daar stak ik graag wat van op. We woonde in hetzelfde dorp, maar voordat ik enig besef had van hoe goed hij was, was hij al een icoon in de fotografie. Ik heb hem meerdere keren ontmoet, zijn rijen negatieven op de lichtbak zien liggen in de studio, shoots voor de cover van Joshua Tree van U2, albums van Depeche Mode, enz. Ik heb best veel van zijn ruwe werk en visie gezien eigenlijk, een machtige leerschool en fijne herinnering. Hij gaf me samen met z'n maat Wout de Jong ook de boost om te investeren in digitale fotografie. Bij het werk van zo’n vakman kom je als 'fotograafje' natuurlijk nooit in de buurt, maar het gaf me wel de spirit om mezelf verder te ontwikkelen. Zo heb ik de opleiding voor vakfotograaf gevolgd en ben ik extra gaan investeren in apparatuur. En toen heb ik de stap gemaakt naar fulltime professioneel fotograaf. Naast duiven mag ik ook graag portretteren. Meestal niet op een geplande shoot overigens. Vaak komt het voort uit de uitnodiging of het bezoek voor een shoot van een heel ander doel. Krijg je wel de sterkste foto's van overigens, geen vooraf geplande setting. Ik fotografeer met regelmaat ook portretten voor de plaatselijke ondernemers en gemeenten c.q.de lokale politiek.”
Wanneer je googelt op de naam Martin Kwakernaat is de kans groot dat je op de website komt van iemand die zich als Martin voor doet. Zo kun je dus op het verkeerde spoor worden gezet. Ik vroeg Martin hoe dit zit. Martin; “Die site is hartstikke nep! Iemand heeft indertijd mijn domein martinkwakernaat.nl overgenomen ergens in een land. Het IP adres verwijst naar Canada. Ik heb het al gerapporteerd als zijnde misbruik, maar het lijkt zinloos om hier actie op te ondernemen, dus laat maar gaan. Het domein martinkwakernaat.com is wel nog steeds in mijn bezit. Mijn website is https://4eyesstudio.nl/ "
Martin heeft de afgelopen jaren van alles gedaan en heel veel van de wereld gezien. Ik vroeg hem of er nog iets is wat hij nog graag eens zou willen doen. Martin; “Ik ben al sinds omstreeks 1986 een trouwe fan van Bruce Springsteen. Ik heb ooit het geluk gehad om één van zijn gitaren te kunnen kopen in New Jersey in 2007. Ik was destijds voor de duiven bij een klant in New York en had gehoord van de veiling waar deze gitaar geveild werd. Dus die gitaar koester ik, en bespeel ik ook af en toe. Ik kan wel wat gitaar spelen al zeg ik het zelf. Maar omdat ik die man en z'n enorme verzameling van muziek al zo lang verzamel en volg (heb hem 17 x live zien optreden) lijkt me het enorm gaaf om hem eens te mogen portretteren. Voor mij is hij een muziek icoon en als fotograaf bekeken een zeer krachtig fotomodel.”
Tot zover Martin Kwakernaat, een man met meerdere passies dan alleen duiven.
