| GPS2021: een prachtige, gezonde toekomst | ||
| Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten | ||
| Een traject van vernieuwing roept vragen op. Dat was natuurlijk al bekend en daarom is op de site GPS2021 de rubriek 'vragen en antwoorden' gemaakt. Jammer is het, wanneer we merken dat vragen in het land aan elkaar gesteld worden, er over gepraat wordt en daarbij het antwoord bedacht wordt of een draai krijgt die niet klopt. Neem dus geen stelling maar ga over tot vraagstelling. Wij blijven de vragen beantwoorden en wij zullen, in overleg met de afdelingsbesturen, als NPO bestuur in de komende weken het land gaan bezoeken om tekst en uitleg te geven over de plannen. Zoals wij in Soest en Ede ook hebben gedaan, maar dan in uw omgeving Vragen als:
Dus, heb je een vraag, stel 'm via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nederlandse Postduivenhouders Organisatie
Landjuweel 38
3905 PH Veenendaal
T (0318) 559700
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Op een rustige zaterdagmorgen ben ik te gast bij de familie Martens. De naam Martens duikt de laatste jaren met regelmaat op in de kop van de uitslagen en hiermee bedoel ik niet alleen de podiumplaatsen die er te verdienen zijn – al zijn dat wel meestal de belangrijkste – maar ook de plekken die daar vlakbij zitten. En vaak gevolgd door een mooie serie die de totale uitslag dan toch veel meer glans geeft.
Deze keer ben ik te gast bij Lei Martens in Meers (Elsloo), die de hoogste eer in het Provinciaal Criterium binnensleept op de moeilijke Marseille 2016. Kenden we in 2015 de snelste Marseille ooit met 1411 mpm voor de winnaar – Jos Martens uit Stein – in de editie 2016 was de snelheid van de eerste duiven beduidend langzamer. Met ‘slechts’ 981 mpm werd deze Marseille een echte kuitenbijter voor de raspaardjes van het luchtruim. Het was ‘Miss Mistral’ die als eerst getekende de provinciale zege voor Lei binnensleepte.
Een verrassing?
‘Vroege duiven verrassen je altijd’, steekt Lei van wal. ‘Dat was nu zeker ook het geval. Zoals normaal zijn er hier tijdens de vluchten nogal wat ‘letters’ present en wordt er volop gespeculeerd over de aankomsttijden. Discussies die dan veelal gebaseerd zijn op meldingen in de voorvlucht. De Marseille – duiven komen normaal gesproken uit een andere richting dan de andere vluchten. Iedereen keek dan ook in de richting waar we de duiven verwachtten. Maar je hebt altijd uitzonderingen hierop. John (Smits) was de enige die richting voetbalterrein staarde en in een keer een stipje aan de horizon zag komen aanstormen. Toen hij het zeker wist spoorde hij mij aan rustig te zijn en zei dat er eentje was. Tja dan sta je wel even te kijken en zeker als ze dan ook nog aarzelt naar binnen te gaan. Seconden lijken dan minuten te duren. Uiteindelijk bleek later dat het allemaal toch nog goed uitpakte en was naast de provinciale zege ook de nationale triomf binnen. Alleen de internationale zege ging aan mijn neus voorbij. Jammer’.
Eerst getekende
Voor elke vlucht dubben de liefhebbers wie van de favorieten aan de kop van de poulelijst wordt neergezet. Niet alleen van belang voor kampioenschappen maar ook om te kijken of ze het zelf goed gezien hebben en hun grote favoriet hun keuze waarmaakt. Op deze Marseille weten de eerste drie liefhebbers op de uitslag Lei Martens, Combinatie M. & R. Hermans – Voerendaal en Jos Martens uit Stein hun eerst getekende als eerste te klokken. Dat geeft aan dat alle 3 heel veel vertrouwen hadden in hun eerst getekende.
De eerst getekende bij Lei Martens had deze uitverkiezing mede afgedwongen door eerdere prestaties. Waar in de reclamewereld vaak wordt gezegd dat ‘in het verleden behaalde resultaten geen garantie zijn voor de toekomst’, ligt dat hier toch anders.
Lei: ‘Dat mag je gerust zo stellen. De ‘870’ liet zich als jaarling al direct zien en scoorde toen een 30e provinciaal Agen (182e nat.) en 103e provinciaal Marseille (524e nat.). Nu in 2016 heeft ze Valence (673 km) gevlogen en wint ze de 10e in het Afdelingsconcours tegen 2.316 d. Vervolgens was ze op Agen Z.L.U. (845 km) ook weer als eerste thuis en dat was goed voor de 13e provinciaal (741 d.) en 28e nat. tegen 6.897 d. Na 2 van zo’n top-resultaten begint het dan toch een beetje te kriebelen en vraag je je af: ‘wat heeft ze nog meer in huis?’
Goede duiven
Het behalen van top prestaties in welke sport dan ook is mooi maar wat vaak vergeten wordt is de weg er naar toe. Bijvoorbeeld schaatsers die in de winterperiode op de verschillende afstanden tijden voorleggen die bijna niemand voor mogelijk houdt. Dat komt niet zo maar aanwaaien, daar gaat een heel nauwkeurig opgebouwde voorbereiding aan vooraf: trainingskamp, hoogtestage, krachttraining, gezonde voeding en ga zo maar door. En je moet er aanleg voor hebben.
In de duivensport is dat in feite niet anders. Gooi je er in de voorbereiding met de pet naar dan mag geen absolute top prestaties verlangen. Misschien nog belangrijker is dat je het materiaal – de juiste duiven – voor moet hebben om in dit geval de marathonvluchten aan te kunnen. Tijdens mijn bezoek heeft Lei de uitspraak ‘goede duiven’ misschien wel 100 keer gedaan. ‘Daar draait alles om, dat is het belangrijkste, goede duiven! Heb je die niet dan wordt het moeilijk om top prestaties te leveren’.
‘Ik heb in de loop der jaren heel wat liefhebbers bezocht, veel duiven gezien en in handen gehad. Uiteindelijk ben ik toch in eigen omgeving gebleven toen er werd overgeschakeld naar de grote fond. In het Limburgse zitten veel goede liefhebbers en dito duiven, dan moet je niet ver gaan zoeken. Mijn basis heb ik opgebouwd met duiven van fond crack Hub Nijsten uit Geulle, vriend Thei Daalmans uit Elsloo, wijlen Huub van Mulken uit Beek, Jos Martens uit Stein en Kurvers – de Weerd uit Hulsberg. Stuk voor stuk liefhebbers die een goede stam hebben opgebouwd en bovenal goede prestaties neerzetten. Vervolgens zijn er maar drie criteria die tellen: kweken, spelen, selecteren. Dat is de weg die ik volg en uiteindelijk kom je zo tot goede duiven’.
Lei Martens
Voorbereiding
Een aantal jaren geleden vond Lei dat er een verandering in de spelsoort moest plaatsvinden. Tot dan werd voor het merendeel het traditionele weduwschap beoefend. Dat marcheerde goed maar hij vond dat er te veel duiven thuis zaten waar hij geen enkele idee van had wat ze in hun mars hadden.
‘En dat is natuurlijk doodzonde. Juweeltjes van duivinnen in de ren zien zitten en geen prestaties. Dat was het moment dat ik besloten heb totaal weduwschap te gaan spelen. Zo haal je alles uit je duiven en breng je je stam op een hoger niveau omdat je nog beter kunt selecteren. Ik speel nu 3 jaar op deze manier en de slechtste prestatie van de weduwduivin en is een 10e prijs provinciaal’. Zeker niet slecht, hoe ziet dat systeem en dus de voorbereiding er uit? Lei gaat verder: ‘Het is een simpel systeem. Drie hokken, links en rechts zitten de doffers en er tussenin de duivinnen. Ik heb altijd gemeend dat je alle gaatjes en kieren dicht moet maken zodat ze zich niet kunnen zien. Geloof er niet in dat dat noodzakelijk is, horen doen ze elkaar toch! Tussen beide hokken heb ik aan de buitenkant een kleine ren met houten roostervloer gemaakt. Hierin zitten de duivinnen tijdens het seizoen elke dag, maakt niet uit of het regent of de zon schijnt. Ik
denk wel eens: ‘Zal ik ze toch naar binnen laten omdat het te veel regent?’ Als ik dan de ramen openzet blijven ze toch buiten zitten, dus….. Onderling paren? Geen last van, al moet je natuurlijk wel opletten. Als ze echt te driftig worden laat ik ze even bij de doffers, dan is dat probleem weer opgelost. Zoals gezegd bevalt dit systeem goed alhoewel…..ik voor 2017 toch iets ga veranderen. Ik heb gemerkt dat als beide partners thuis zijn beiden niet de volle aandacht voor elkaar hebben. De doffer of de duivin zit er dan moe bij en dat is voor de motivatie niet het allerbeste. Ik ga de doffers van de weduwduivinnen niet meer spelen. Is de vaste partner (nog) niet thuis dan wordt wel een andere gezocht maar dat is volgens mij toch niet het beste’.
Koppelen gebeurt hier half maart, alle duiven brengen een jong groot en mogen dan nog een keer op eieren komen. Na zo’n 5 tot 7 dagen gaan alles op weduwschap, dat is zo eind mei. Alles wordt ingespeeld op de afdelingsvluchten en eind mei staat dan een 500 km-vlucht (Bourges) op het programma. En dan wordt verwacht dat ze zich laten zien. Tussen Bourges en Agen gaan ze elke week de mand in. Voorkomen moet wordend at de duivinnen onderling gaan paren, dus 1 of 2 keer per week komen ze bij de doffer of de deur wordt op een kier gezet, dat is vaak ook al voldoende.
Extra training
Het trainen aan huis is een manier de duiven in topconditie te brengen. Iemand die wil winnen is altijd bereid iets extra’s te doen. Voor deze Marseille is dan ook niets aan het toeval overgelaten. ‘Klopt! Vanaf zo’n 5 dagen voor het inkorven heb ik de duivinnen elke avond gelapt op zo’n 80 km. En dan niet lossen om bijvoorbeeld 18 uur, nee op dusdanig tijdstip dat ze nog net thuis kunnen komen, elke keer rond 21.05 uur of 21.10 uur. Voor en na het lapvluchtje worden geen doffers getoond. In die periode is het alleen ‘trainen, eten, rusten en weer trainen’. Soms komen ze dan in de schemer thuis en dan is het hopen dat ze op de vlucht net wat langer doorvliegen dan de concurrentie’.
De winnares ‘Miss Mistral’
Zij is misschien mede aanleiding tot een wijziging in het spelsysteem voor 2017. Lei lachend: ‘Dat zou best wel eens zo kunnen zijn. ‘Miss Mistral’ is best wel een aparte duivin die ook nog eens eenkennig is. Zij heeft een vaste partner, een bonte doffer, en heb gemerkt dat ze geen ander wil. Steeds weer terug naar die bonte doffer. De aantrekkingskracht van de vaste partners is volgens mij een van de pijlers van succes. Motivatie is heel belangrijk, maakt niet uit op welke manier’.
De aantrekkingskracht van haar bonte doffer heeft er vast en zeker toe bijgedragen dat ze op Marseille haar ultieme prestatie heeft kunnen leveren! Vanaf dat moment gaat ze als ‘Miss Mistral’ door het leven.
De uitspraak ‘goede duiven’ wordt bij het bekijken van de afstamming van ‘Miss Mistral’ nog maar eens bevestigd. Haar vader ‘Nieuwe Bandiet’ is onder andere een broer van de 7e afd. Cahors en 13e nat. Agen en heeft als vader de ‘Bandiet’ stamvader en topkweker uit ‘Irunha’ 1e nationaal Irun van Thei Daalmans terwijl de ‘Nieuwe Bandiet’ als moeder een kleindochter van ‘Perpignan King’ bij Kurvers – de Weerd is. ‘Miss Sagan’ is de moeder van ‘Miss Mistral’ en komt uit ’t Streepke’ een absolute topper op de nationaals terwijl de ‘Sagans-moeder’ weer een dochter is van ‘Irunha’ 1e nationaal Irun.
Met goede duiven naar de top!!
Hans Bodelier – Echt
|
|
PIPA in gesprek met NPO-voorzitter Maurice van der Kruk
Woensdag 20 februari schuift PIPA aan tafel bij NPO-voorzitter Maurice van der Kruk in zijn woonst in Tiel. Het lot van de Nederlandse duivensport ligt wat hem betreft in handen van de afgevaardigden van de elf afdelingen. Zij kunnen de Nederlandse duivensport een historische wending geven door groen licht te geven voor een koerswijziging die moet leiden naar een Grootse Postduiven Sport 2021 (GPS 2021). PIPA geeft Maurice graag de gelegenheid de stappen die nodig zijn om de sport gezond te maken toe te lichten. Het is een must voor iedereen die de duivensport een warm hart toedraagt om dit artikel te lezen en in zich op te nemen.
Het NPO-bestuur heeft met Maurice van der Kruk (47) een jonge en ambitieuze voorzitter in zijn gelederen. Maurice is 35 jaar gepassioneerd duivenliefhebber en wil ook graag de komende 35 jaar genieten van de duivensport. Hij is werkzaam als controller in het bedrijfsleven en heeft daar, na zijn studie HEAO bedrijfseconomie/SPD, bij diverse bedrijven de nodige ervaring opgedaan die hem als NPO-voorzitter van pas kunnen komen. De functies die Maurice bekleedde in de sport, van penningmeester in de club tot vicevoorzitter van afdeling 7, en zijn zitting in commissies van de NPO, maken van hem een veelzijdig bestuurder. De duivensport heeft een belangrijke plaats in het dagelijkse leven van het gezin van der Kruk. Sinds het begin van de jaren 80 is Maurice actief in de sport, aanvankelijk samen met zijn vader. De echtgenote van Maurice is als dochter van de gekende duivenliefhebber W.D. van Tuil (Tiel, NL) met de duivensport opgegroeid. Ook de beide dochters omarmen de duivensport. Annemijn (12) is zelfs heel fanatiek en houdt er zelf, niet onverdienstelijk, een hokje met jonge en oude duiven op na. Het mag duidelijk zijn dat Maurice de duivensport een warm hart toedraagt en er alles aan wil doen om de neerwaartse spiraal waarin onze sport zicht bevindt positief om te buigen naar een duivensport met toekomst. Maurice volgt samen met het voltallige NPO-bestuur een ambitieuze koers die zal leiden tot een bloeiende sport met veel beoefenaars.
Maurice refereert aan de enquête die de NPO in 2016 onder haar leden heeft gehouden. Maar liefst 5.000 formulieren werden ingevuld geretourneerd. Dat geeft aan dat het leeft bij de liefhebbers. De uitkomst gaf aan dat liefhebbers zich niet gehoord voelden en dat vooral de jongeren ontevreden zijn. Tijd voor verandering waarbij transparantie en uniformiteit met hoofdletters worden geschreven. Op vrijdag 10 februari vond in Ede een ledencongres plaats waar de plannen van het NPO-bestuur werden gepresenteerd. Voor velen was dat een verrassende en ontluikende avond waar de ogen van duivensportminnend Nederland werden geopend. Dat was nodig, aldus Maurice: "Duivenland moet wakker worden." Vooral de presentatie van Marjan Olfers, hoogleraar Sport en Recht, werd positief ontvangen. Zij maakte duidelijk dat de structuur van de duivensport totaal niet past bij een sportbond. Om te komen tot een krachtige sportbond zullen stappen moeten worden gemaakt die er uiteindelijk toe moeten leiden dat de NPO een volwaardige partner zal zijn binnen de NOC*NSF-koepel. Dat biedt kansen voor de sport, zal leiden tot ledengroei en daarmee de toekomst van de duivensport waarborgen. Een sport waar we met recht trots op mogen zijn. Maurice van der Kruk gaf tijdens het congres aan dat hij de duivensport maar al te graag wil begeleiden in zijn route naar de toekomst.
De eerste stap die nodig is om het vervolgtraject succesvol uit te kunnen voeren, zal door de afgevaardigden van de afdelingen moeten worden gezet. Zij zullen moeten instemmen met een statutenwijziging die noodzakelijk is om tot een nieuwe structuur te komen. Het mandaat voor die wijziging moet worden gegeven door de kiesmannen van de elf afdelingen. Na de presentatie van GPS 2021, waar op sociale media en in de vakbladen uitermate enthousiast en lovend over werd gesproken, is er niemand die nog twijfelt aan de instemming van de ledenraad. Zodra de goedkeuring er is, kan het NPO-bestuur uitvoering geven aan de plannen. Een nieuwe koers die voor de duivensport noodzakelijk is.
Maurice van der Kruk doet de huidige structuur van de duivensport uit de doeken: "Een basislid sluit zich aan bij een vereniging. Enkele verenigingen samen vormen een spelverband (CC). Verenigingen en CC’s hebben een stem op een afdelingsvergadering en uiteindelijk zijn de afdelingen middels de afgevaardigden vertegenwoordigd op een NPO-ledenvergadering waar door hen besluiten worden genomen. In die vorm ligt de macht nu volledig bij de kiesmannen."
Er komen vier landelijke secties:
Daarnaast komen er twee platformen:
Maurice van der Kruk: "De secties en platformen hebben elk twee afgevaardigden in de ledenraad. Met een totaal van twaalf stemmen nemen zij samen met de huidige kiesmannen de besluiten in de ledenvergadering. Elk NPO-lid kan zich aansluiten bij twee van de secties waarin zijn/haar stem gehoord wordt. Elke sectie behartigt de belangen van haar achterban en dient voorstellen in voor op de ledenraad. Met die wijziging worden de liefhebber en het spel leidend. Het vervoer vervult daarbij een ondersteunende rol om de sport mogelijk te maken. We willen spel bieden en daarvoor is transport nodig."
2017
2018
2019
2020
2021
Maurice heeft nog een noviteit te melden. Tijdens de Nationale Dagen, die in 2017 plaatsvinden op 9 en 10 december, zal op zaterdag in een aparte zaal een ledencongres plaatsvinden. Op die bijeenkomst zal het langetermijnplan van de NPO worden gepresenteerd. Alle aanwezige leden mogen stemmen over dat plan waardoor ieder lid direct inspraak krijgt in de besluitvorming.
De voorzitter spreekt en straalt vertrouwen uit. Hij ziet een zonnige toekomst voor de duivensport. Een toekomst waar beter weerstand kan worden geboden aan maatschappelijke druk. Waar een negatieve houding een positieve wending heeft gekregen. Waar samenhorigheid en samenwerken vanzelfsprekend zullen zijn. En waar de liefhebber en de postduif centraal zullen staan en de sport nog altijd betaalbaar zal zijn. Concoursen worden groter en zullen de afdeling overstijgen. Een sport met competitiekansen voor iedereen. Elke liefhebber heeft kansen op een deelname aan een Olympiade. Een Olympiade waar hij Nederland graag nog eens ziet winnen. Iets waar ook de voorzitter vertrouwen in heeft: "Omdat we gewoon de beste duiven hebben."
Het gesprek met Maurice van der Kruk heeft nog maar eens bevestigd dat de NPO over een bewogen voorzitter met passie voor de duivensport beschikt. Een voorzitter met een missie die de naam GPS 2021 draagt. Er wordt reikhalzend uitgekeken naar de toekomst. Het woord is aan de kiesmannen. Trappen we af?
Toon van Vliet, Aarlanderveen.
Winnaar Toppigeons nationale fondspiegel categorie 2 in 2016.
In de categorie 2 pakt Toon van Vliet de overwinning voor A. Kerklaan (Nieuwe Tonge) en de comb. den Boer-van Mierlo ( Raamsdonk). Deze overwinning is een bekroning op een super seizoen waarin onder meer het keizerkampioenschap in het SNZH en in de afdeling 5.
Toon van Vliet.
Toon werkt als planner bij een veevoerbedrijf. Sinds zijn jeugd heeft hij al duiven. Zijn eerste koppel kreeg hij als klein manneke van zijn ouders. Natuurlijk werden er al snel diverse krijgertjes geïntroduceerd, maar de echte successen bleven uit. In 2011 kwamen er fondduiven en in tegenstelling tot de programmavluchten werden er op deze discipline wel snel successen behaald, want vijf jaar verder legt Toon heel de provincie Zuid-Holland en ook de sector twee op de knieën terwijl hij bij de nationale kampioenschappen zowel aan als onaangewezen op het podium staat!
Buiten dit alles nu in het fondspiegelklassement dus ook de overwinning op de nationale overnachtvluchten.
Kleine liefhebber.
Toon behoort tot de kleinere liefhebbers. Zijn accommodatie bestaat uit een hok van 4,5 strekkende meter. Het is weer onderverdeeld in een afdeling voor de oude duiven, een voor de jongen en een kleine afdeling voor de jaarlingen. Om even aan te geven dat dit echt klein is: de afdeling is 90 centimeter breed!
In zijn directe omgeving spelen Gerard Griffioen en Vincent Vork. Deze mannen behoren tot de top in de afdeling 5. Dit houdt je natuurlijk zo scherp als een mes en je kunt ook nog eens om advies bij deze toppers. ( De drie Musketiers staan trouwens in 2016 als 1e, 2e en 4e kampioen in de afdeling5!)
Spel en voorbereiding.
Toon speelt het nestspel met zijn duiven. Pas in maart worden de duiven gescheiden om begin mei in twee ploegen de duiven weer te koppelen. Op de eerste drie vluchten worden de duiven ingepland en voor de tweede helft van het seizoen wordt opnieuw gekeken en een planning gemaakt.
Vanaf het begin van het seizoen gaan de duiven met de verenigingsmand mee t/m de eerste vlucht met twee nachten mand. Hierna wordt er bekeken wanneer de duiven weer meegaan, maar de duiven zitten zeker niet lang stil.
De oude duiven krijgen twee overnachtvluchten per seizoen. Het seizoen 2016 was hier een uitzondering op, want Toon speelde drie duiven op drie overnachtvluchten. De tussenstanden in de diverse kampioenschappen speelde hier natuurlijk mee!
Het weekend voor een fondvlucht gaan de duiven niet mee. De uitstraling en het glimmende voorkomen wegen zwaar mee als bepaald wordt welke duiven gespeeld zullen worden.
De duiven gaan in het seizoen iedere morgen kwart voor zes naar buiten voor hun ochtendtraining. Deze duurt drie kwartier en hierna gaat Toon naar zijn werk. De avondtraining is niet stipt, want deze hangt af van het tijdstip dat Toon thuiskomt van zijn werk. Het werk gaat nog steeds voor de hobby! De duiven krijgen nu volle bak Koopman All in one mengeling. Na twee tot drie dagen aanvullen worden de restanten weggehaald en krijgen de duiven weer vers voer. Drie keer per week gaat er lijnzaadolie over het voer, waaraan WPC70 en/of biergist wordt toegevoegd. De laatste vier dagen voor het inkorven krijgen de betreffende duiven Energy plus en Tovo in de broedbak gevoerd. De oude duiven krijgen iedere dag enkele pinda’s en de in te korven duiven de laatste vier dagen wat meer. Iedere dag vers grit en wat bak allerhande. Het water wordt twee keer per dag ververst en om de dag zit hier oregano in.
Bij thuiskomst krijgen de duiven Tovo, pinda’s en WPC70 om snel van hun inspanningen te herstellen.
De duiven blijven zoveel mogelijk in hun broedcyclus. Eenmaal gekoppeld wordt er geen nest meer afgebroken. Het liefst speelt Toon de duivinnen op jongen van vijf dagen of enkele dagen broeden. De favoriete stand voor de doffers is tien dagen broeden of een groot jong. De jaarlingen worden veel gespeeld en zij doen een overnachtvlucht. De jongen worden in het najaar met de kar van de vereniging in Oudewater (hier korft Toon zijn overnachtvluchten in) opgeleerd. Deze gaan ongeveer tot de Belgische grens.
Medisch krijgen de duiven een geelkuur na de eerste vlucht met twee nachten mand. Tijdens het overnachtseizoen worden de duiven gecontroleerd door dr. v/d Sluijs/ dr. Gӧbel en naar hun bevindingen wordt gehandeld. De jongen worden zo snel mogelijk geënt tegen paramixo, herpes en pokken. De duiven worden na de rui gekuurd en geënt tegen paratyfus en in februari tegen paramixo, herpes en pokken. Na de vlucht wordt er niet met medicijnen gewerkt. Het gebruik van de oregano in het water zal hier debet aan zijn.
Uitslagen.
Op alle zes overnachtvluchten in de sector 2 werden topprestaties behaald.
Voor de Toppigeons fondspiegel telden St. Vincent, Albi en Cahors.
Hier werden de volgende uitslagen behaald:
St. Vincent 2921d: 7,13,37,39 en 550 met 6 mee.
Albi 2773d: 5,183,326,454 en 457 met 6 mee.
Cahors 3653d: 13,24,176,200,556,657 en 741 met 9 mee.
Op de sectorvluchten werd ook prima gescoord:
Bordeaux 3340d: 12,165 en 319 met 6 mee.
Agen ( ochtendlossing) 3367d: 30,51,477 en 730 met 7 mee.
Bergerac 3744d: 57,108,190,414,443,536 en 667 met 10 mee.
Toppers.
Twee duiven staken er bij Toon bovenuit. Het zijn “der Pantserwagen” NL11-957 en “Pickachu” NL14-365.
“Der Pantserwagen” won in 2016 de 5e sector twee met teletekst op Albi en de 13e op Cahors nadat hij in 2013 al de 84e Agen (1068d) en 260e Cahors ( 2394d) en in 2014 de 178e St. Vincent (1980d) had gewonnen. Deze topper komt via Vincent Vork. Vincent fokte hem uit voornamelijk Dick Pennings duiven.
“Pikachu” won in 2016 de 7e nat. St. Vincent met teletekst, 30e Agen en 57e Bergerac in de sector 2. Deze twee jarige duivin komt ook van Vincent Vork. De vader komt uit het allerbeste van Vincent en de moeder heeft Vincent van Jaap v/d Velden.
Toon beleefde in 2016 een topseizoen. Met Vincent Vork als grote inspirator en deze heeft Toon op het paard geholpen. Vroeger was Toon gemakzuchtig en dat had zijn weerslag op de prestaties. Nu is er een duidelijk plan en duiven met kwaliteit. Met veel inzet bleek het weer eens een goede combinatie. De winnende zelfs!
Arco van Vliet
Duifvitaal ontwikkeld, produceert en levert innovatieve producten (nutraceuticals) die gezondheid en resultaten van duiven optimaliseren.
Onze producten zijn gericht op ziekte preventie van uw duiven, maar ook op een natuurlijke genezing van vele problemen.
In zekere zin zijn nutraceuticals een (Preventieve) medicijn.
Barcelona, de stad van waaruit Christoffel Columbus koers zette naar de nieuwe wereld om uiteindelijk Amerika te ontdekken. Maar Barcelona ook bekend van de stad van de Sagrada Familia, de imposante basiliek van Antoni Gaudi en niet te vergeten La Rambla. Barcelona, sportbolwerk van alle sporten die men zich maar kan bedenken en ondergebracht in de FC Barcelona, meest bekend vanwege het geweldige voetbalteam. Barcelona, ook bekend vanwege de Olympische Spelen waar de Nederlandse equipe boven zich uitsteeg met onverwachte gouden plakken. Maar ook in de duivenwereld staat Barcelona bekend vanwege jaarlijkse internationale duivenklassieker. Een fondklassieker die boven alles uitsteekt en waar heel de duivenwereld ieder jaar weer naar uit kijkt. Barcelona heeft iets magisch, deelnemen is leuk, maar deze klassieker winnen bezorgt de liefhebber eeuwige roem.
In veel duivenhuishoudens is de Barcelona datum vet aangekruist op de kalender, met in het achterhoofd dan moet het gebeuren. Zoals op alle vluchten wel het geval moet op deze marathon van het luchtruim worden afgerekend met de soms zware weersomstandigheden (warm, wind op kop) en tellen de laatste kilometers echt het zwaarst.
De jaargang 2016 was er een die kan worden gerekend tot de zwaardere edities die we tot nog toe gekend hebben.
Noord – Limburg
In het Provinciaal Criterium werden 674 van de in totaal 920 Limburgse Barcelona-gangers gedubbeld. Naar gelang de eerste aankomsten bekend waren en duiven dichterbij de thuisbasis van de Gebroeders Jack en Piet Gommans in het Noordlimburgse Sevenum gemeld werden, liep de spanning hoog op. Hun jarenlange verlangen een keer een topprestatie op de koninginnenvlucht van het luchtruim neer te zetten was ongekend groot.
Dat alles werd nog een extra gevoed doordat in 2015 hun broer Hans de Barcelona-zege in het Provinciaal Criterium wist binnen te halen. Al mijmerend over de zege van hun broer vroegen zij zich hardop af: ‘Waarom kan dat hier nou niet eens een keer gebeuren?’ De gedachte aan wat dat allemaal zou kunnen betekenen was nog niet beantwoord of er viel een duif op de klep. ‘Dat was toch wel een complete verrassing, je hoopt het zo vurig en dan gebeurt het. Schitterend!’
Beide broers zien het nog steeds voor zich alsof het zojuist gebeurd is. Provinciaal de primus van Barcelona, niet te geloven. Op provinciaal niveau evenaren ze daarmee de prestatie van hun broer in 2015 maar nationaal steken ze hem de loef af: zij winnen de 4e nationaal terwijl Hans de 6e nationaal won in 2015. Rivaliteit tussen de broers?
‘Gezonde rivaliteit dan wel. Het is toch leuk als je elkaar zo kunt beconcurreren. We gunnen het elkaar ook. Ieder beleeft de duivensport op zijn eigen manier en je probeert steeds zo hoog mogelijk te scoren’.
De winnaar: ‘Manuel’ NL12 – 1862683
Een mooie, goed gespierde kras doffer die het van geen vreemde heeft. De vader komt rechtstreeks van fondcrack Christ Musters uit Hoogerheide en is langs vaderskant een kleinkind van broer 1e nationaal Barcelona terwijl aan moederskant ‘Samurai’ te zien is, 1e nationaal Barcelona bij Bram Walpot.
De moeder van ‘Manuel ‘ komt van plaatsgenoot en fondmatador Jo Jeurninck. Hier veel duiven die vroeg wisten te presteren op de marathonvluchten Barcelona en St. Vincent. Het exploot op Barcelona heeft hij van geen vreemde!
Bijhalen
De broers Piet en Jack Gommans zitten al heel wat jaren ‘tussen’ de duiven. Hun oogappel is Barcelona. Deze vlucht staat centraal in hun fondbeleving maar dat wil niet zeggen dat ze de andere marathonvluchten links laten liggen.
In koor: ‘We zijn niet ontevreden over de prestaties op de marathonvluchten, maar Barcelona is iets speciaals. We zijn altijd op zoek naar Barcelona-duiven. We blijven niet stilzetten en hebben de laatste jaren dan ook al heel wat duiven bijgehaald. Met de ene ‘soort’ zijn we beter geslaagd dan de andere. Je moet een goed gevoel hebben bij de duiven die je haalt en…….bij de liefhebber! Is dat er niet dan wordt het al een moeilijk verhaal. De ‘leverancier’ moet je ook iets willen gunnen. We weten dat het niet gaat, maar eigenlijk zou je de liefhebber erbij moeten krijgen. Daardoor zou de kans op succes groter zijn en de weg er naartoe wellicht makkelijker. Na dit succes gaan we nog harder werken aan de opbouw van een ‘Barcelona-hok’. We geloven in de duiven die we de laatste jaren hebben bijgehaald en gaan daar gericht mee kweken’.
Voorbereiding 2016
Beiden zijn actief in het arbeidsproces en dat is soms wel eens belemmerend. Piet: ‘We spelen in de voorbereiding het liefst in het weekend. Probleem is dat het weer niet altijd meewerkt en dan moet je wel eens andere keuzes maken en overschakelen naar de midweekse vluchten. Het liefst spelen we vanaf de eerste vlucht maar we kijken wel naar het weer. De jaarlingen komen als eerste aan de beurt en de oude duiven gaan mee vanaf zo’n 200 km. Alles gaat elke week de mand in, zo’n 6 vluchten achter elkaar tot Sens (406 km). Dat is voldoende. Bourges? Nooit, wij vinden dat 400 km voldoende is. Ieder moet dat naar eigen gevoel invullen’.
Jack gaat verder: ‘We spelen het klassieke weduwschap met doffers. De weduwnaars brengen geen jong groot en na een eerste koppeling wordt begin mei herkoppeld en na enkele dagen broeden gaat alles op weduwschap. Duivin tonen? Nooit! Je kunt het gemakzucht noemen maar wij vinden ook dat de duiven rustiger de mand ingaan dan wanneer ze worden opgehitst door de duivin te tonen. Zo brengen de weduwnaars ook na het seizoen geen jong groot. We voelen ons goed bij dit systeem en als de prestaties goed blijven, moet je vooral niet te veel gaan sleutelen aan je eigen systeem’.
Plezier
Op de vraag wanneer een duif goed is om in te korven, geven de broers aan dat de duif dat uitstraalt.
Jack: ‘Duiven die in vorm komen gaan glanzen, krijgen mooie rode poten, ze wegen bijna niets en de gedragingen binnen en buiten het hok worden anders. Je ziet het aan het vliegen, ze hebben er lol in en gaan vaak als een vlinder door de lucht. Je houdt je hart vast bang als je bent dat ze ergens tegenop knallen. En wat we vaak zien: ze zoeken plekken op waar ze normaal niet gaan zitten. Allemaal tekenen dat ze top zijn en prestaties kunnen leveren die je versteld doen staan. Kijk maar naar deze Barcelona!’
Jack en Piet Gommans
Tot slot
Komt de toekomst van de duivensport aan de orde. Piet en Jack vinden het bijzonder jammer dat onze mooie duivensport zo hard achteruit holt. Er is weinig aanwas. ‘Veel is al geprobeerd om die aanwas wel te krijgen, bij jong en oud. Maar helaas blijft dat een groot probleem. De oplossing hebben wij ook niet. Het is te hopen dat de NPO-enquête goede oplossingen aandraagt’.
Tot zover de Barcelona-winnaars Piet en Jack Gommans die er in 2016 voor zorgden dat gezegd kan worden, het Barcelona winnen ‘dat zit bie ôs in de femilie’!
Hans Bodelier - Echt
Wedvlucht sponsor:
Sportblad De Duif - Antwerpen B. www.deduif.be
 |
Persbericht aan de liefhebbers van de PE Antwerpen – Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant
Gezien de huidige situatie aangaande de vogelgriep hebben de bestuursraden van de provinciale entiteiten Vlaams-Brabant, Antwerpen en Oost-Vlaanderen beslist om tijdens het weekend van 11 en 12 maart 2017 alle geplande wedstrijden te annuleren.
De situatie zal van week tot week opgevolgd worden in nauw overleg met het FAVV, eveneens zal hierover wekelijks gecommuniceerd worden via de verenigingen, de pers, facebook, teletekst en onze website http://www.kbdb.be/nl/nieuws-
Namens de bestuursraden
Antwerpen – Oost-Vlaanderen – Vlaams-Brabant
Golden Prince (4) is met 360.000 euro de duurst geveilde duif ooit. Zuid-Afrikaan Samuel Mbiza (37), een kapitaalkrachtig zakenman uit Johannesburg, sloeg deze namiddag toe op veilingsite Pipa.
Wat maakt Golden Prince, van topkweker Gino Clicque uit het West-Vlaamse Wevelgem, zo bijzonder? "Hij was op 1-jarige leeftijd de meest regelmatig presterende duif van België, over drie lange afstandsraces tussen 600 en 750 kilometer", zegt Thomas Gyselbrecht van Pipa. "Geen eendagsvlieg dus. Hij heeft bovendien een uitstekende stamboom.
Het levenswerk van Clicque wordt dankzij deze verkoop verzilverd. 360.000 euro is niet te veel. De Zuid-Afrikaanse koper kan binnen vijf jaar het dubbele verdienen door verder te kweken met Golden Prince. Al is het wel een stuntprijs. Die denk ik snel weer verbroken zal worden. Want er circuleert veel geld op de markt, die goed vijf jaar geleden explodeerde met de doorbraak van de duivensport in China.
Het is dan ook verrassend dat de Chinezen zich lieten aftroeven door een Zuid-Afrikaan", aldus Gyselbrecht. "Ik ben heel trots", glundert Samuel Mbiza. "Deze duif zal me veel plezier bezorgen, want de kans is erg groot dat zijn kinderen en kleinkinderen eveneens topduiven worden. Aan wie ik die nakomelingen zal verkopen? Aan Chinezen onder meer", lacht hij. "Ik wil er ook in slagen om de duivensport, nog te weinig gekend bij zwarte mensen, op de kaart te zetten in mijn land", aldus Mbiza.
Het vorige record van 310.000 euro, uit 2013, stond op naam van duif Bolt uit Vorselaar in de provincie Antwerpen.
Met ingang van 1 januari of 1 februari 2025 wordt het verplicht om het houden van postduiven die aan wedstrijden of tentoonstellingen deelnemen te...
De duiven zitten nu ruim een week op hun nieuwe onderkomen en doen het voortreffelijk. Ze zien eruit om door een ringetje te halen, enkele duiven...
