Nieuws

donderdag 23 april 2020

Hoever staan wij op dit moment als duivenliefhebbers met nieuwe richtlijnen (protocollen) als er binnenkort vermoedelijk een versoepeling van de smart lockdown periode aanbreekt? Dit is de grote vraag waar bijna alle duivenliefhebbers op dit moment mee zitten. Gisteren even bijbestelde ringen op gehaald bij onze secretaris Rik. Op anderhalve meter afstand even een kort gesprek met hem gevoerd. Rik sprak zijn bezorgdheid ook uit over de totale onzekerheid waar alle duivenliefhebbers op dit moment in verkeren. Is het huidige NPO bestuur bezig met het maken van protocollen of wachten zij af? Van enige transparantie is ( zoals gewoonlijk) weer geen sprake. Wat ik wel voorbij zag vliegen op sociaal media is een ingekort vliegprogramma voor als we eventueel latere kunnen beginnen. Of dat je daar wat aan hebt is de vraag als je misschien helemaal niet mag beginnen, omdat er geen goed onderbouwd inkorf protocol is gemaakt. Ik volg de corona crisis op de voet via social media en alle autoriteiten die er toe doen zijn overduidelijk. Er is geen enkele branche die ook maar een schijntje kans heeft om zo dadelijk weer op te starten zonder protocol. Maar zoals gewoonlijk kunnen wij duivenliefhebbers alleen maar weer gissen waar ons bestuur mee bezig is.

Mijn vriendin Marjan werkt in de zorg( verpleegtehuis) ,ze is vandaag vrij ,nadat ze de week voor de Pasen volle bak gewerkt heeft en aansluitend beiden Paasdagen tot nu (het weekend van 18 april). Dat is aan poten want niet alleen onze ministers vallen af maar ook zij is letterlijk een aantal kilo’s verspeeld. Ik ben dus de man voor de boodschappen en kom dagelijks bij de supermarkt op ons dorp. Daar hangen dus een aantal protocollen op geplakt waar men zich aan moet houden. Als ik zie wat en hoe dit in de praktijk werkt moeten we makkelijk maar dan ook makkelijk duiven kunnen inkorven. Zeker als de maatregelen zo dadelijk nog iets worden versoepeld. Bij onze supermarkt zitten alle kassières achter een soort transparante plaat en ben je verplicht om een winkelwagentje te gebruiken ( om afstand te creëren ) .Ook als je een blikje tomaten puree bent vergeten ( zoals mij van de week overkwam).Die anderhalve meter afstand is dus een maatregel waar we voorlopig niet van af zijn. Daar moeten we als we willen inkorven dus bepaalde richtlijnen voor opstellen.

Het hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn als we de volgende richtlijnen in een protocol zouden verpakken.

1. Geen club activiteiten, dus ook geen bar en alles wat daar bij komt kijken.( Bar blijft gesloten)

2. Duiven worden door de liefhebber aangeboden in de mand en op de inkorftafel gezet.

3. Duivenliefhebber verwijdert zich van de mand en gaat op minimaal 2 meter afstand staan.

4 Inkorver pakt de duiven uit de mand, leest de ringnummers op en die worden gecontroleerd door iemand die ook op minimaal 2 meter afstand zit van de inkorver.

5 Als de mand(den) leeg zijn pakt de liefhebber de mand op, pakt zijn module mee en plaats die in de module verzamelbak ergens in het lokaal en roept de volgende liefhebber die in het lokaal zit te wachten( de 1,5 meter afstand in het lokaal in acht houdend).

6 De inkorvers worden regelmatig gerouleerd om dat dit natuurlijk fysiek zwaarder werk is.

7 Het laden van de auto’s gebeurt door de jongste liefhebbers (al dan niet met mondkapjes op) met een mand ertussen zit al je aardig aan de veilige afstand die je ook met een winkelwagen in de supermarkt creëert.

Als we zo inkorven dan korf ik veiliger in dan dat ik nu in de (Smart Lockdown periode) bij Albert Hein boodschappen doe.

Dan het volgende probleem, de grens met België en Frankrijk en het lossen van duiven. De Fransen kennende kunnen we er niet automatisch vanuit gaan dat zij toestemming geven om ons duivenspel te gaan spelen van af hun grondgebied.

We kunnen dus beter op zoek gaan naar andere mogelijkheden. Een van de simpelste oplossingen zou de Oost-lijn zijn richting Berlijn. Dus absoluut geen Zuid-Oost-lijn richting München. De Zuid-Oostlijn is voor onze zwaar gepamperde en geselecteerde duiven op de Zuid-West lijn een veel en veel te zware opgave en zal regelmatig tot grote verliezen leiden.

De Oost-lijn kan echter prima en hoeft geen problemen op te leveren.(Geen bergen vlak terrein) Ik kan mezelf goed herinneren dat vluchten van uit Helmstadt en Hof (zonder dat deze duiven erop voorbereid waren) geweldig goed verliepen.

Maar nog interessanter is het feit dat we voor de 2e wereldoorlog een vliegprogramma hadden dat vele malen beter en eerlijkere was als waar we nu mee bezig zijn.Ik sprak hierover met de Andre Maurik ( voorzitter van mijn oude club in Krimpen a/d Lek).Andre is een telg uit een stok oude succesvolle duivenfamilie. Hij vertelde mij het volgende verhaal.

Als kind werden er op verjaardagen altijd verhalen verteld over de goede oude duiventijd. Mijn ooms hadden altijd de mooiste verhalen en vaak hadden ze het over één van hun superduiven die het had gepresteerd om 1e Duifkampioen te worden op zowel de Oost lijn en de Zuid-west lijn in één seizoen. Toen Andre doorvroeg hoe dat mogelijk was werd hem uitgelegd hoe men vroeger vloog.

Men startte met de hele Rotterdamse bond richting het Oosten.Oldenzaal was één van de eerste vluchten.Men ging dan stapsgewijs steeds verder via Stendal, Franfurt a/d Oder tot in Polen toe, een 600 km vlucht was het eindstation. Men had er dan ongeveer 10 vluchten op zitten. Dan was het oude duivenseizoen niet afgelopen maar begon men met dezelfde duiven uit het Zuiden te vliegen. Een eerste vluchtje vanuit Lage Zwaluwe en dan steeds verder richting het Zuiden met de klassiekers Orleans ,Chateauroux, Limoges en Bordeaux als eind toetje. Andre vertelde nog dat men dat vroeger zo had bedacht om een veel betere verspreiding te krijgen over het aankomst gebied. Slimme mensen toen, als je ziet dat er nu het tegenovergestelde plaatsvindt. Nu wordt er wekelijks in dezelfde lijn gelost zodat er totaal geen spreiding in het aankomst gebied is.

Begrijpelijk dat je een dergelijk programma niet kan vliegen met een hok vol jaarlingen die afstammen van opgevoerde midfond duiven. Als je zo’n programma wilt vliegen dan moet je echte klasbakken hebben. Maar dat terzijde, waar het om gaat is dat de Oostlijn vliegen een heel goed alternatief is als de Fransen/Belgen dwars zouden liggen.

En om direct in te haken op het commentaar wat ik meestal krijg als ik het woord Oostlijn in de mond durf te nemen. Namelijk dat dit vaak allemaal rampvluchten zijn, het volgend, dit is pure bangmakerij. Ik heb zelf meegedaan aan de laatste 2 Duitsland vluchten Breisbach en Berlijn. Dit waren echte drama/rampvluchten en Berlijn was er één van de ergste ooit. Dit hele debacle heeft maar één oorzaak en dat is dat diegene die verantwoordelijk waren voor de lossingen 100 % hebben gefaald. En ik die verantwoordeijke alsnog wil betitelen als knoeiers eerste klas!! Ongelooflijk dat men toen duiven heeft gelost onder omstandigheden waarvan zelfs iedereen die op een computer kan kijken wist dat in een drama zou eindigen. Maar ook dit weer terzijde. Duitsland is en blijft een prima alternatief als men maar weg blijf van de Duitse Zuid-Oostlijn. Laten we echter hopen dat er achter de schermen wel hard gewerkt wordt om zo dadelijk als er versoepeling van de maatregelen komt direct te kunnen anticiperen met een prima protocol.

Fijn weekend,

Martin,

woensdag 22 april 2020

DEN HAAG - Tilduivenbond Ons Belang vreest voor het voortbestaan van de oer-Haagse tilduivensport. Voorzitter Jerry van Toor en lid Ruud de Gans zien het ledenaantal de laatste anderhalf jaar drastisch omlaag gaan.

Ruud de Gans en Jerry van Toor vrezen het voortbestaan van de tilduivensport.

„Van 425 leden naar 350 leden”, verzucht Van Toor. Belangrijkste reden volgens Ons Belang: het toenemend aantal roofvogels in de stad die dagelijks de duiven uit de lucht plukken. „Dagelijks zijn er aanvallen”, legt Van Toor uit. Via de Facebookpagina ’Stop! De roofvogeloverlast!’ delen tilduivenbezitters dagelijks lugubere beelden van aanvallen. „Voor onze duiven is dit een ramp”, zegt De Gans. „Ik heb geen zin om mijn duiven als ontbijt, lunch en diner aan te bieden. Ook wil ik ze niet hele dagen in hun hok houden, daar heb je de beesten niet voor.”

Gewilde prooi

Tilduiven en postduiven zijn gewilde prooien volgens De Gans. „Omdat ze tam zijn en een stuk langzamer, maar het zijn onze huisdieren.” De nestkasten voor roofvogels die de laatste jaren steeds vaker opduiken, zijn de vereniging een doorn in het oog. „Roofvogels zijn beschermd, maar onze hobby is immaterieel erfgoed. Hebben wij dan geen rechten?”, vraagt het Ons Belang-lid zich af. Werelderfgoedorganisatie Unesco legt de verantwoordelijkheid voor het levend en actueel houden van immaterieel erfgoed bij de gemeenschappen zelf of bij individuen of groepen die zich ermee bezighouden. Wel heeft de overheid zich verplicht bij te dragen aan een gunstig klimaat waarin immaterieel erfgoed kan gedijen. „In de praktijk betekent dit dat de overheid, in dit geval de gemeente, met de beoefenaars van immaterieel erfgoed in gesprek gaat”, zegt directeur Leo Adriaanse van het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland.

„Immaterieel erfgoed is niet bij wet beschermd, maar de overheid heeft wel een verdrag ondertekend om het te beschermen. Het is bovendien nog altijd een actieve vereniging. Dat is iets waar rekenschap mee gehouden moet worden. Daarnaast is het ook van belang eigentijds te blijven met een traditie. Dat is iets wat de beoefenaars zich ook moeten afvragen.” Adriaanse denkt dat in dialoog gaan het beste is. „Deze traditie zit in de hoofden en harten van mensen.”

’Geen signalen’

Een woordvoerder van de gemeente meldt ’nog geen signalen te hebben ontvangen van de vereniging over de problemen’. De Partij voor de Dieren vindt het „vervelend dat mensen hun duiven verliezen aan roofvogels, maar het is niet zo dat alleen sierduiven worden gepakt”, zegt raadslid Robert Barker.

Bron

woensdag 22 april 2020

Wat een prachtig voorjaarsweer hebben we al enkele weken hier in Nederland. Na een paar natte maanden is het de laatste weken volop genieten van blauwe luchten en veel zon. Ideale omstandigheden om duiven in topconditie te krijgen. Maar heeft het wel zin? Dat is de vraag die leeft onder de liefhebbers en ook bij ons. Vanwege de corona perikelen is de start van het seizoen uitgesteld, maar komt er nog wel een seizoen, met name voor de oude duiven en misschien ook wel voor de jonge duiven?

We gaan het zien. Voorop staat nu dat we met z’n allen moeten proberen het virus uit te bannen en gezond te blijven. Duivensport komt dan even op plaats 2. Niettemin proberen we wel om de duiven goed aan de start te krijgen mocht die er komen. Onze weduwnaars zitten nog samen met hun duivinnen (met deze duivinnen vliegen we niet) te broeden nadat ze een ronde jongen groot gebracht hebben in februari/maart.

De weduwduivinnen waar we mee vliegen zitten al een aantal weken gescheiden maar komen wel wekelijks bij hun doffer (waar we niet mee vliegen).

De duiven voor de grote fond of ZLU vluchten zitten nog allen bijelkaar op een hok met een overvloed aan zitplaatsen.

De weduwnaars komen 4x per week los en de andere duiven vrijwel dagelijks. Ze trainen enorm, en ook de overlast van de havik is enorm. Ook de vroege ronde jonge duiven komt al lekker buiten en hebben hun paramyxo enting al gehad.

Alle duiven, jong en oud, worden verduisterd, zo’n 13 tot 14 uur per dag.
Als het moet houden we dit ook met de oude duiven vol tot half/eind juni.

In België (Team Hooymans Be) is ook alles rustig en zitten de duiven op vlieggewicht. Wel is alles gekoppeld om rustig te houden. Verder heeft u op Pipa kunnen lezen dat we samen met Wout Spierings een tweede Team Hooymans Belgium gaan vormen. Dit zal zijn in het zuiden van Belgïe zodat we zowel in het zuiden als in het noorden (Mol) een vlieghok hebben om onze duiven te testen. Lees meer hierover door op de link te klikken: https://www.pipa.be/nl/newsandarticles/reports/jan-hooymans-en-wout-spierings-slaan-handen-in-elkaar-en-vormen-een

In Engeland, Team Hooymans UK, zat alles ook strak om te vlammen op de eerste vlucht maar zijn ook de teugels gevierd. We hebben gelukkig nog nét een aantal jongen kunnen sturen naar UK, nipt voor de lock down. De planning was dat er nog een aantal jonkies eind maart verstuurd zouden worden maar dit is helaas niet meer gelukt.
Bij Christian, Team Hooymans NL , is ook alles rustig en staat de Gouden Duif op de schoorsteenmantel. Wat een fantastische happening is die Gouden Duif viering, zeker als je 1e Gouden Duif Winnaar van Nederland mocht worden. En niet te vergeten dat Team Hooymans UK 1e Gouden Duif Winnaar van UK & Ireland werd. Lees hier meer over de huldiging: https://www.deduif.be/nl/nieuws/gouden-duif-2019-het-domino-effect

Op het kweekhok gaat het ook naar wens. De kweek verloopt vrijwel vlekkeloos en naar het lijkt beter dan ooit tevoren. Zou het aan de nieuwe accomodatie liggen?
Met New Harry en Harry Junior hebben we voor de strategie “Toekomst” gekozen. Hiermee bedoelen we dat onze focus dit jaar niet ligt op jongen kweken voor het vlieghok maar voor speciale koppelingen voor ons kweekhok. Zo hebben we enkele oude waardevolle duivinnen geselecteerd voor deze doffers, zoals de 10-jaar oude Alexia of de 11-jarige “Sister Harry 422” (moeder 1e NPO) en de 9-jarige “Sister Harry 565” (moeder van Miss Harry Jane, duurste jonge duif ooit in publieke veiling, meer dan 140.000 euro!). De in onze ogen beste jongen van deze koppelingen willen we rechtstreeks op ons kweekhok plaatsen. Uit dergelijke koppelingen zijn in seizoen namelijk al 2 nationale overwinningen geboekt en in 2018 ook al een nationale overwinning tegen meer dan 14.000 duiven en dat is voor ons reden genoeg om nu de koe bij de horens te pakken. Deze inteelt koppelingen zijn voor onze stamvorming erg belangrijk, ook om het superbloed van het “stamkoppel” (Jonge Bliksem x Dirkje” vast te houden. En misschien dit seizoen, waar het nog onzeker is óf we wel (jonge) duiven kunnen spelen, de beste keus die we hadden kunnen maken.

Voor iedereen: blijf gezond en let een beetje op elkaar.

dinsdag 21 april 2020

Beste liefhebbers,

Gisterenavond laat hebben we een mail gehad van het NPO betuur, waarin wordt ingegaan op de huidige corona crisis en hoe we daar als duivensport mee om moeten gaan. Hieronder volgt het begeleidend schrijven ven het NPO bestuur.

Beste collega bestuurders,

Allereerst hoop ik van ganser harte dat u gezond bent en dat u en uw naasten het goed maken in deze bizarre tijden. Helaas is al een aantal liefhebbers aan de gevolgen van Corona overleden. Wie van ons had een tweetal maanden geleden kunnen bedenken in welke situatie wij nu verkeren? Niemand waarschijnlijk. Ondertussen worden ons geduld, vertrouwen, veerkracht en ook onze wendbaarheid maximaal op de proef gesteld. Dat vraagt veel van ons allemaal en ik ben ook zeer te spreken over de wijze waarop wij als duivenliefhebbers met de situatie omgaan.

Zoals u weet heeft de minister-president alle sectoren gevraagd om na te denken over de periode na een verruiming van de maatregelen. Belangrijk voorwaarde hierbij is ‘social distancing’ de noodzakelijke 1.5 meter afstand tot elkaar. Wij zijn de afgelopen periode veel benaderd met vragen over een mogelijke opstart van de wedvluchten in Nederland.

Werkgroep COVID afdeling 10&11
De werkgroep COVID van de afdeling 10 & 11 was één van hen. Zij hebben een vergevorderd protocol dat wij graag met u delen. Het protocol is afgestemd met de WOWD en wij stellen voor dit protocol te gaan gebruiken als landelijk protocol. Het is gebaseerd op een protocol voor de sportbranche vanuit de NOC-NSF. Het is aangepast op de situatie van de duivensport en gaat uit van een minimale bezetting in onze lokalen en bij het vervoeren van onze duiven. Route. Op dit moment zijn de regio-burgemeesters leidend en vallen wij onder het regime van de Veiligheidsregio’s en de vigerende Noodverordening. De route is momenteel dat verzoeken om verruiming vanuit de brancheorganisaties of via de landelijke bonden worden geleid naar de Veiligheidsregio’s.

Instructie
Het protocol voorziet in een instructie voor alle voorkomende handelingen rondom het inkorven, vervoeren van de duiven en het verwerken van de vluchtgegevens. Om de procedure te verduidelijken wordt er naast het protocol ook een instructiefilm gemaakt. Hierin worden alle handelingen uitgelegd. Dit geeft duidelijkheid naar de verenigingen maar ook naar het bevoegd gezag dat ons toestemming moet geven om weer vluchten te mogen organiseren.

Pilot Sector 4
We hebben op basis van het huidige verloop van het virus, in Nederland en de landen om ons heen, de verwachting dat er in het noorden van Nederland eerder mogelijkheden ontstaan om weer vluchten te organiseren. We stellen daarom voor om, als deze gelegenheid zich voordoet het protocol hier te testen en in de praktijk te brengen. Met de input uit de pilot kunnen we landelijk ons voordeel doen.

Nationaal vliegprogramma
Op dit moment is het speculeren over wanneer we in heel Nederland weer kunnen vliegen met de duiven. Zodra het moment voor een landelijke opstart van de vluchten zich voordoet willen we gezamenlijk een alternatief vliegprogramma opstellen. Op dit moment is het uitwisselen van concepten nog te vroeg.

Input
We willen jullie vragen om input te leveren op het concept-protocol. Deze ontvangen wij graag voor vrijdag 24 april. We zullen de input verwerken en hopen zo te komen tot een landelijk protocol

voor de duivensport. U kunt uw reacties sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Alvast dank voor het meedenken en bijdragen tot een goed gedragen protocol.

namens Bestuur NPO,

Bij dit begeleidende schrijven is het volgende concept protocol toegevoegd, klik op de link om deze te openen. De bedoeling is dat de afdelingen deze week allemaal hun op- en aanmerkingen doorgeven aan de COVID- werkgroep, zodat aan het einde van de week een compleet protocol klaar is wat gedragen wordt door alle afdelingen. Dit protocol zal dan bij de overheid worden aangeboden. Afhankelijk van de wijze waarop de overheid versoepleingen gaat doorvoeren zal bekeken worden of en wanneer de duivensport weer opgestrat kan worden.

We vertrouwen erop u voor dit moment voldoende te hebben geinformeerd.

Het bestuur

Ontwikkelingen rondom corona crisis in de duivensport

Beste liefhebbers,

Ook de duivensport is in de ban van de uitbraak van het corona-virus. De start van ons vliegseizoen is uitgesteld vanwege de maatregelen van de overheid. Onze eerste prioriteit is natuurlijk de gezondheid van onze naasten en onszelf en de impact die het virus in de persoonlijke omgeving en/of uw werk heeft.

Nu er landelijk gesproken wordt over het mogelijk op niet al te lange termijn aanpassen van de huidige maatregelen, is het voor ons als afdelingsbestuur zaak om samen met de diverse commissies verder te werken aan plannen om zo snel als mogelijk en verantwoord is, de draad weer op te pakken en te zorgen dat we kunnen vliegen zodra dat ook mag. Zoals u allemaal hebt kunnen lezen moeten we als Nederlanders nadenken over een 1,5 meter-maatschappij en dat betekent dat wij ons als bestuur ook voorbereiden op duivensport die daarbij past. Dit betekent dat wij in contact treden met de NPO, andere afdelingen, de vervoerder, maar ook contact hebben gezocht met de veiligheidsregio. Op dit moment horen wij nog niet veel nieuws uit Papendal, vandaar dat we afgelopen week (16-04) een mail hebben gestuurd met verzoek om informatie. De inhoud van deze mail vind u onderaan dit schrijven. Op deze mail hebben we nog geen antwoord ontvangen ( 18-4)

Wij bereiden ons voor op een aangepast vliegprogramma en een aangepaste manier van inkorven, vervoeren en afslaan van wedvluchten. Na 21 april, als het kabinet eventueel nieuw beleid bekend zal maken, zullen wij u zo snel mogelijk informeren hoe en op welke termijn wij denken dat we veilig het vliegseizoen 2020 kunnen beginnen.

Wat kunt u in ieder geval doen als vereniging? Afgelopen week heeft de 2^e secretaris nog een herinneringsmail naar alle samenspelen gestuurd met de vraag om in ieder geval te zorgen dat alle N-lijsten bij de 2^e secretaris worden aangeleverd. Stuurt u als vereniging dus zo snel mogelijk de N-verklaring naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Tevens kunt u nadenken hoe u straks ook de hoklijsten kunt verzamelen, ook die moeten er weer zijn zodra we kunnen beginnen met vliegen.

We vertrouwen erop u voor dit moment voldoende te hebben geïnformeerd.

Het bestuur

Inhoud van mail aan het NPO bestuur:

Geacht NPO bestuur,

Naar aanleiding van de persconferentie van minister-president Rutte gisterenavond is het wel duidelijk geworden dat je als organisatie met een waterdicht plan moet komen om in aanmerking te komen voor versoepeling van de huidige noodverordening, met inachtneming van de huidige corona regels.

Wij gaan ervan uit dat het NPO bestuur deze plannen aan het voorbereiden is of wellicht al heeft klaar liggen. Dit betreft dan niet alleen alternatieve vluchtprogramma`s (met verschillende startdata en vanuit verschillen richtingen , de oostlijn onder ander), maar ook een protocol hoe we duivensport kunnen organiseren in een 1,5 meter samenleving. Uiteraard zijn wij als afdeling bereid om daar waar nodig te helpen deze plannen compleet te maken. Graag horen wij van u wat wij daarin kunnen betekenen.

Mochten de plannen al klaar zijn dan zouden wij het prettig vinden dat de afdelingen hierover ingelicht worden, zodat we een beeld kunnen vormen wat de consequenties zijn en dienaangaande al voorbereidende werkzaamheden in de afdeling te doen. Daarnaast kunnen we met elkaar afstemmen hoe we de liefhebbers kunne inlichten.

Wij zien uw reactie met belangstelling tegemoet.

Groetjes

Harry Blaak

Secretaris afdeling 5

dinsdag 21 april 2020

Paasmaandag.

Met kleine druppels valt de regen uit de lucht.

Terwijlde paashaas gisteren, op eerste paasdag, inhet mooiste weer de paaseieren in de tuinen aan het verstoppen was.

Hij deed dat in zomertenue.

Van de ene dag op de andere dag verandert het klimaat hier.

Een verschil van dag en nacht.

Was het op zondag 24 graden warm, zo kwam het kwik in de thermometer op maandag slechts tot 12 graden.

Voel je het? Maar wat maakt het uit ? Niks toch.

De omstandigheden die nopen immers dat we ons gedeisd moeten houden.

En als het niet nodig is, dan zeker niet de straat op.

Voor heel veel mensen is dat een crime..

Nu ze niet vrij en frank naar buiten kunnen voelen deze zich in een web gevangen.

Ik vraag me af hoe diemensen zich voelen nu ze zo beperkt worden in hun vrijheid?

Voor sommigen mensen is dat geen probleem.

Voor de duivenmelkers bijvoorbeeld.

Die verdoen nu de meeste tijd aan hun hobby.

Want bij die draait alles om duiven.

Bij mij zelf ook!.

Mijn heel levenben ik beheerst geworden door de duiven.

Ik wilde wel eens iets anders en dan ging ik als het duivenseizoen voorbij wasmet m’n vrouw ’n weekje jodelen in Tirol.

Mijn vrouw wilde wel eens iets anders horen dan dat domme gezever over de duivenuitslag.

U kent dat wel.

Dat gezwets over van ‘Wat heeft Jan ze slecht gekregen gisteren hé, 30 mee en maar éénvroege.

‘Maar Frits heeft wel goed gepakt’, vind ik. ‘Wat goed gepakt?

Mag het met 50 mee? Ja maar 4 bij de eerste tien!

Dat is nogal logisch met die wind onder de kont, en ze kwamen ook nog over zijn hok binnen.

Wie zou met die wind beter liggen dan Frits? ‘Leuk hé, dat Gerrit aangewezen kampioen is geworden in het samenspel !

‘Is dat een kunst, hij speelt altijd met een handjevol duiven, dat moet hij maar eens proberen met 25 mee, zo kan ik het ook

Ik kan bijna met zekerheid zeggen dat elke rasechte liefhebber deze duivenpraat beslist kent.

Maar nietde kleine groep van liefhebbers die eigenlijk niet weten waarom ze duiven hebben.

Die hebben weinig interesse in dit soort praatjes.

En omdat ze nu met het corona-gedoe geen spel hebben voelen die niet de pijn die de echte liefhebber wel voelt.

Mijn koffieapparaat heb ik al enkel weken niet gebruikt en evenzo bleef het deksel op de koekjestrommel.

En waarom?Omdat het corona niet toelaat dat ik mijn duivenvrienden over de vloer krijg.

Er valt in mijn hut geen koffie meer te leuteren enwordt ook niet meer gehouwehoerd over duiven.

En dat alverschillend weken niet.

Uit het diepst van mijn hart zeg ik u, dat dit een leegte is endat ik dat erg mis.

Ik begin me af te vragen of er nog wel leven isfna duiven?

Pie.

maandag 20 april 2020

Limmen – Begin april is de gebruikelijke start van het wedstrijdseizoen voor de postduiven. Ook de leden van postduivenvereniging De Gouden Wieken leven hier elk jaar naar toe. Hun duiven hebben jongen groot gebracht, zijn in vorm gekomen en de verwachtingen zijn zoals altijd hoog. Dit jaar ligt echter ook in de duivensport alles voor onbepaalde tijd stil. Toch is er een creatieve oplossing bedacht om nog een beetje actief te blijven: virtuele duivensport.

De duivenbond van het Belgische Stabroek presenteerde deze wedstrijdoplossing op 4 april van dit jaar. Alle leden konden twaalf duiven opgeven en – als men wilde – voor een klein bedrag gokken. De duiven zijn virtueel vervoerd naar Soissons en virtueel gelost. Een computerprogramma berekende de afstand naar de hokken en de snelheid van de duiven. Omdat deze computer echt niets weet van duiven, vertelt organisator Wim Coel in een reportage voor Radio 2 Antwerpen dat de slechtste opgegeven duif ook als winnaar uit de bus kan komen. Resultaat: veel onderling telefonisch contact, mailtjes, een hoop plezier, en een beetje compensatie voor het missen van het normale contact, met name fijn voor de oudere leden. De winnende duif deed er niet toe, alle deelnemers waren winnaars. (foto: Pixabay)

Bron

maandag 20 april 2020

Enkele dagen geleden ontvingen wij berichtgeving van de voorzitter van de KBDB (Belgische Duivenliefhebbersbond). In het bericht staat vermeld dat er massaal duiven gelost worden door Nederlanders in België. Dit is absoluut niet de bedoeling!

Eerder hebben wij in ODH, via onze website en Facebookpagina nadrukkelijk vermeld dat het opleren van duiven in België met ingang van 18 maart 2020 verboden is. Ondanks het feit dat we graag onze jonge duiven opleren, is het van belang dat we in deze tijden onze verantwoordelijkheden nemen. Gezondheid is het allerbelangrijkste. We moeten het samen doen en realiseren wat er aan de hand is. Lees hier nogmaals onze publicatie 'Opleren van jonge duiven in Belgie verboden'.

Gevolgen duiven lossen in België
Lost u ondanks het verbod toch duiven in België? Realiseert u zich dan ook dat hiermee de verhoudingen met de Belgische Bond in gevaar gebracht worden en dat dit consequenties kan hebben voor het verstrekken van lossingsvergunningen bij aanvang van het vliegseizoen? Daarnaast lopen we ook het risico dat de maatregelen die nu gelden langer van kracht blijven en dat verspoeling van de regels uitblijft. Dat zou dan voor ons als duivenliefhebbers betekenen dat het vliegseizoen nog later start en nog korter duurt. Daarom nogmaals het vriendelijke en dringende verzoek om geen duiven op te leren. Dus ook niet in België!

Klik hier voor de berichtgeving van de Belgische duivenliefhebbersbond

zondag 19 april 2020

Ondanks de rare tijden waar we in leven op dit moment, zijn er toch een paar zaken waar ik hartstikke blij van wordt als het om de duiven gaat.
Ten eerste was er die video call met onze kleindochter, ze is pas 4, maar samen met mama kan ze best wel wat vertellen voor de camera van de laptop. Toen ik haar een paar jongen liet zien met de vraag of er eentje naar haar genoemd mocht worden, wees ze meteen een bonte aan. Want die had witte haartjes, net als zijzelf.
Dan is er Joan, mijn grote vriend. Joan gaat als een speer met de duiven. Er waren hier 8 jongen voor hem beschikbaar, mede omdat het wegsturen van de duiven voor de éénhoksraces niet ging lukken. Joan heeft ze in not time naar zijn hand gezet en ze beginnen al lekker te vliegen. Ik wordt keurig op de hoogte gehouden met foto's en filmpjes. Handig toch, dat What's app?
Last but not least zijn er de jongen van de overnachters, er is voor deze jongen een goed tehuis gezocht, mede omdat hier voorlopig niet gespeeld kan worden. De jongen zijn werkelijk geweldig mooi opgekomen, daar moet de nieuwe eigenaar toch gewoon mee lukken.
Hieronder nog even een filmpje van Joan, het is dat hij zelf niet mee kan vliegen, anders zou hij het nog doen ook, om zijn jongste aanwinsten te leren de lucht in te gaan.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

zondag 19 april 2020

Normaal gesproken zouden we nu in deze tijd van april al enkele duivenvluchten beleefd hebben.

Dat bracht dan met zich mee dat ik dan bezigheden had om de winnaars van de vlucht via een verslag in het zonnetje te zetten.

Heel zeker zat ik dan nu niet op mijn krent en was niks aan het uitvoeren.

Als gewoonlijk was ik dan verslagen aan het tikken met mooie achtergrond muziek als gezelschap en met een pilsje binnen handbereik.

Ik was dan met mijn gedachten bij de winnaar van de wedvlucht.

Dan voelde ik als het ware zijn blijheid en zijn trots.

Maar helaas mankeert me dat nu. In mij eentje zit ik nu op deze zonnige maandag van 6 april achter mijn pc te schrijven.

Misbruik makend van misschien de grootste dreiging sinds de tweede wereldoorlog.

Dat coronavirus heet.

En dat ik daarbij een beetje ongerust en bang ben dat dit virus me pakt dat steek ik niet onder stoelen of banken.

Normaal is het dat ik dagelijks duivenliefhebbers over de vloer krijg waarmee ik menige uren in gezelligheid door breng.

Maar nu kan dat niet. Het is nu stil in mijn hut.

En voor de kijkbuis wordt ook al niet vrolijk.

De beelden die mijn kamer worden in geslingerd met oorlog, zieken, doden, verwoestingen, hongersnood en natuurrampen die kan ik als kiespijn missen.

Bij die beelden heb ik moeite om positief te blijven waarbij ik dan mijn veerkracht en inspiratie als sneeuw voor de zon zie verdwijnen.

Dat stemt me dan treurig.

De coronavijand is onzichtbaar en die veroorzaakt dat ik niet met mijn duiven aan wedvluchten kan deelnemen.

Niet wetende wanneer daar een einde aan komt.

En nu? Niet klagen maar respect tonen voor de mensen die niet eens beseffen dat ze helden zijn.

Daar bedoel ik de mensen mee die nu in beschermende kleding in het hospitaal in functie zijn.

Twee dames uit mijn kennissenkring, ze zijn verpleegkundige, verzorgen dagelijks in het ziekenhuis veel corona patiënten.

Het is hun beroep en nu dringt het pas goed tot me door wat dit zeggen wil.

Ze zijn werkelijk iemand anders! Als helden zitten ze vooraan in het front van de coronaoorlog.

Thuiswerken is voor hun niet mogelijk. Om maar te zwijgen dat ze af en toe met de armen over elkaar kunnen zitten.

Hun taak is hun patiënten goed te verzorgen en aan hun welzijn te denken.

En als ze de tijd krijgen om even bij te kletsen dan hoor je ze hun zorgen uiten over het verschrikkelijke leed wat dat coronavirus teweeg brengt.

Ze kennen en doen hun plicht ondanks het gevaar om zelf besmet te worden.

Wie ben ik dan? De duivensport telt nu even niet voor me mee en dat mijn journalistiek op dit moment onbelangrijk is behoeft ook geen nadere uitleg.

Het coronavirus grijpt meedogenloos om zich heen en in de vele kranten zijn de kolommen voornamelijk gevuld met nieuws over het verloop van de crisis.

En dat wordt door de lezers verslonden.

Het heeft ook een dikke streep door de agenda van onze duivensport getrokken.

Alle liefhebbers hadden zich opgemaakt voor een succesvol duivenseizoen en keken hunkerend uit naar het begin.

Helaas tevergeefs! Er zijn geen alternatieven. Of toch? Hoewel de wereldwijde pandemie met andere fantasieën op de proppen komt.

Zo maakte de wielersport rare sprongen.

Verrassend nieuw was het toen zondag de laatste 32 kilometers van de “Ronde van Vlaanderen” door l3 renners thuis op de hometrainer werden weggetrapt met voor zich een groot beeldscherm.

Een virtueel stukje fietsen als balsem voor de ziel in deze tijd zonder wielersport.

Het moet al niet gekker worden. Die nep bracht even wat afleiding maar had maar weinig impact.

Het was shit! Nu we echter niet met onze duiven kunnen vliegen moeten we het daar maar mee doen. Een andere keus is er niet.

Het is te hopen dat we gauw “Groen Licht” zullen krijgen en we onze duiven buiten weer kunnen opwachten van hun reis.

En dat met hart en ziel.

Pie.

zaterdag 18 april 2020

Nadat ik verleden week mijn jonge duiven had binnengeroepen bleef er een pieper op het dak zitten. Deze pieper was met mijn jonge duiven mee komen vliegen. De kleur van dit jong was opvallend,een rare blauw/vale kleur. Ik heb deze kleur vroeger ook wel eens gekweekt maar heb aan die kleur nooit een positief gevoel overgehouden. Vroeger noemde ik deze kleur isabel ,maar de laatste jaren noem ik deze kleur gewoon een miskleur. Toen ik het beestje had gepakt en het telefoonnummer op de NPO site had opgezocht, bleek het nummer te beginnen met 035,regio Hilversum dus. Dat leek me toch wel een beetje een erg verre reis voor zo’n jong beestje. Nadat ik het nummer had gedraaid kreeg ik Pierre Faes uit Baarn aan de lijn. Toen viel meteen het kwartje, Patrick Rodenburg heeft duiven van Pierre en Patrick woont hier een paar straten verderop. Mijn vermoeden bleek juist te zijn en een paar uur later was het duifje weer thuis bij Patrick.

Maar zoals de kop van deze blog al aangeeft. “Toeval bestaat niet”. Ik wilde Pierre Faes namelijk al vanaf de winter een keer bellen maar het kwam er steeds niet van. Nu had ik hem aan de lijn en had ik mooi de gelegenheid hem wat vragen te stellen. Zoals mijn aandachtige lezers ondertussen wel weten ben ik al jaren lang bezig om de duivensport een beetje eerlijker te krijgen. Ik weet dat een groot kampioen hier in de regio altijd klaar staat met de gevleugelde uitspraak “Duivensport is nu eenmaal nooit eerlijk”. En eerlijkheidshalve heeft hij daar ook gelijk in. Maar om dan ook gewoon alle voordelen die bepaalde liefhebbers samen hebben bedacht (en hier al jaren de vruchten van plukken) gewoon maar te accepteren gaat mij te ver. Ik heb daar dan ook regelmatig de aandacht op gevestigd. Zie mijn blog “Een meer dan trieste vertoning” 22 augustus 2018″ en de blog “Bevoorrechte duiven”26 november 2018”.

Een oproep in deze blog aan bestuurders om hier wat aan te doen werd opgepakt door Harry Blaak, onze afd. Secretaris die samen met zijn zoon William hier in de regio succesvolle spelers zijn. Harry heeft pas een paar jaar duiven en zit nog niet in het etablissement van afd.5.Ook ken ik Harry als een eerlijke vent. Harry pakte het op en kreeg het voor elkaar, onze duiven zouden in 2019 gerouleerd worden geladen. Dat hebben we geweten ook, wat een verschil! Ik schreef na een paar weken “duivensport rayon a is uit zijn as herrezen Alle liefhebbers in rayon A waren eindelijk weer gelukkig.

Maar hoe bepaalde krachten het hier voor elkaar krijgen is een raadsel maar tijdens de eerste de jonge duiven vluchten hadden deze krachten alles weer terug gedraaid en was alles weer bij het oude. Een mens zou voor minder de moed opgeven. Duivensport is echt een prachtige hobby maar als je weet dat je van tevoren al met 1-0 achterstand aan een wedstrijd begint is dat verschrikkelijk demotiverend. Het is een feit dat mijn grootste concurrenten altijd in één bestemmingsgroep als eerst los gaan, en ik een grote kans loopt dat mijn duiven er wekelijks 35 seconde later achter aan mogen vliegen. Een kansloze missie dus bij alle gewone glad verlopen Vitesse/Midfond/Jonge duiven vluchten. In eerdere gesprekken met Harry Blaak, heb ik geopperd om onze vrachtauto’s, die nog steeds handmatig worden gelost, om te laten bouwen op een automatische lossing systeem. Dan zouden we een eerlijke lossing krijgen en er geen groot voordeel meer zou zijn voor bepaalde clubs. Harry vertelde me toen dat zoiets financieel niet haalbaar was en dat de man die over het vervoer gaat het ook ten stelligste afraadde. Kwestie van teveel storingen volgens deze man. Daar kun je het dus meedoen, want Harry had deze info ook zo bekomen.

Tot ik afgelopen winter een gesprek voerde met vriend Hans uit Zeist. Hans vertelde me een verhaal over Pierre Faes. Hij vertelde me dat Pierre Faes tegen dezelfde dingen aan liep waar ik hier in Gouwe en Ijssel al jaren tegen aan loop. Pierre had ook ervaren hoe belangrijk de plaats in de auto is en had daar afgelopen winter wat aangedaan.Hij had het voor elkaar gekregen dat alle autos van afd. 7 worden omgebouwd op automatisch lossen.

Ik heb met Pierre dus geen gesprek over duiven gehad maar over het belang van de plaats in de auto en mijn frustratie hier in “Gouwe en Ijssel”.Pierre vertelde mij het volgende verhaal. Verleden jaar zaten er in één auto 2 clubs uit Baarn geladen voor een Vitesse vlucht van uit Duffel.Toen werd weer eens pijnlijk ervaren hoe de plaats in de auto bepaald of je een goede of een slechte uitslag maakt. In Baarn heb je 2 clubs, in de ene club zitten de vitesse specialisten de mannen met de echte rappe. Deze club had 526 duiven ingekorfd,de andere club 190 duiven. Het werd een razendsnelle vlucht en toen de eerste duif van de rappe club (met 526 duiven mee) op de teller stond had de andere club (met 190 duiven mee) al 35 duiven op de teller staan. Bijna net zo’n debacle als ik beschreef in mijn blog “Een meer dan trieste vertoning”. Pierre vond dat deze vlucht vanuit Duffel toch echt had bewezen hoe belangrijk de plaats in de auto is als er handmatig deur voor deur gelost wordt .

Pierre diende dan ook met zijn club een voorstel in om de duivenauto’s van afd.7 om te laten bouwen op automatisch lossen.( In een klap alles los) Toen de vergadering daar was bleek dat het afdelingsbestuur als pre advies “tegen” had ingevuld. Op de vraag waarom het bestuur dit pre advies achter het voorstel had gezet kreeg Pierre hetzelfde antwoord als ik kreeg van Harry Blaak namelijk ombouwen is veel te duur.

De bestuurders van afd. 7 wist te vertellen dat ombouwen 20.000 euro per auto zou gaan kosten. Pierre vroeg toen aan het bestuur hoe ze aan deze prijs kwamen. Het antwoord was verbluffend “dat hadden ze gehoord”. Pierre had ondertussen zijn huiswerk gemaakt en had info verzameld bij de afdelingen 6,8 en 9 die al een automatisch lossysteem op hun auto’s hadden zitten. Na meer dan volledige medewerking van afd. 6 kreeg Pierre een offerte te zien van een Noord-Hollands bedrijf dat een specialist is op dit terrein. Op deze offerte stond een heel ander bedrag namelijk een kleine 5000 euro. Met dit gegeven werd er gestemd op de afd. 7 vergadering en er bleken van de 37 stemgerechtigden er maar liefs 35 voor de aanpassing van de auto’s te stemmen. Pierre hoorde één van de tegenstemmers fluisteren tegen de andere “Nu zijn we ons voordeel kwijt”. Op dit moment worden de duivenauto’s van afd. 7 dus omgebouwd. Pierre vindt (net als ondergetekende) dat clubs die zich bewust wekelijks op de beste plek in de auto weten te positioneren indirect fraude plegen.

We hebben hier afgelopen seizoen kunnen ervaren hoe groot het verschil is als je oude duiven rouleert. Ik begrijp dat er liefhebbers zijn die (al meer dan 10 jaar) wekelijks bevoordeeld worden en dit mede wordt veroorzaakt door het handmatig lossen van onze duivenwagens. Er zal dus nog heel wat water door de Lek stromen voordat er hier iets veranderd. Maar één ding is zeker met argumentatie dat het ombouwen te veel gaat kosten hoeven ze niet meer aan te komen. Dat heeft mijn gesprek met Pierre Faes wel aan het licht gebracht. Want elke afdeling kan dit bedrag gewoon op brengen, als er een wil is er een weg.

Martin.