Op 29 juli stonden 3085 jonge duiven van het samenspel Zuid Hollandse Eilanden in Niergnies.  Een afstand van rond de 200 km.  Met een stevige ZZW wind zouden ze met de lossing om 13 uur iets na 15 uur kunnen vallen. 

Dat was ook de gedachte bij de 88 jarige Theo van Stralen uit Stad aan’t Haringvliet. Hij stond binnen met echtgenote Roeli nog te genieten van een ijsje met advocaat toen hij op de klep een jong zag zitten.  Om 14.54.29 werd de jonge blauwe doffer geconstateerd.

De duiven zitten op een klein maar zeer efficiënt hok waar vele jaren mooie resultaten zijn behaald.  Het hok werd in 1977 met hulp van zijn zwager die ook duivenmelker was voor zoon Marcel gemaakt.  Als vriend van Marcel kan ik me persoonlijk die regenachtige dag van de bouw nog goed herinneren. Vanaf die dag zijn er door Theo en Marcel vele uren aan de duivensport besteed.  Ze waren één van de eersten die met het totaal weduwschap begonnen.  Hoewel toentertijd iedereen sceptisch was, lieten ze snel met goede resultaten zien hoe met de dames gespeeld moest worden.  Een uitnodiging om bij de Wie heeft ze beter competitie  bij Eijerkamp in Zutphen een beker op te halen was voor de gehele vereniging een mooie mijlpaal.  Marcel vertrok voor het werk naar Almere en beide schakelden ze om naar het meerdaagse fond programma. Ook daar behaalde Theo al snel prachtige resultaten, zoals;

2^e nationaal DAX in 1999

14^e nationaal Montauban 2004

21^e nationaal Barcelona 2003

Het mooiste waren misschien wel zijn resultaten van de bekende “16”, deze kanjer vloog 2 jaar achtereen de 7^e prijs nationaal van Cahors in 2011 / 2012 en een 11e nationaal Mont de Marsan, 52^e en 68e nationaal van uit St. Vincent, 156^e nationaal Tarbes.  In 2011 was deze doffer in sector 3 de 1^e duifkampioen over de 3 nationale vluchten. 

Een super duif die deze resultaten alleen maar door een super verzorging en voorbereiding kon behalen. Theo was in zijn werkzame leven muskusrattenvanger en wordt in het dorp niet voor niets ook wel de duivenfluisteraar van Stad genoemd.

Toen de leeftijd een rol ging spelen is Theo met hulp van zijn duivenvrienden omgeschakeld naar wat snellere duiven.  Op deze manier blijft het wachten te overzien en blijft hij toch betrokken bij de sport. Dat wil hij ook niet missen want ook vele tentoonstellingen worden in de winter nog met veel plezier bezocht.

Dit voorjaar heeft Theo van Wim Huizer 2 eitjes gekregen, waarvan er 1 is uitgekomen.  Dit duifje pakt deze week de overwinning.   De stamboom laat zien dat er zeker snelheid in de genen zit, maar je moet het maar waar maken.  De vader is volgens de stamboom van JJ. Bolier (lijn Houmes en zn) en de moeder is van Wim Huizer zelf en wel één van zn beste duivinnen ( duifkamp. Natour 2018 in de vereniging en 85^e in de PIPA competitie).

In totaal is met 30 jongen begonnen waarvan er in de beginperiode enkele zijn uitgeselecteerd en 6 verspeeld met opleren.  Van de 19 duiven mee pakten 8 jongen hun prijs.

Theo vindt het belangrijk om relaxed met de duiven om te gaan en daarom krijgen ze veel vrijheid. Vaak een bad in de mooie tuin waar door Roeli en Theo altijd veel aandacht aan wordt besteed.  De jongen zijn door Theo op Flakkee opgeleerd en een keer net voorbij Willemstad gebracht.

Theo proficiat en alle goeds gewenst

De winter was lang en het regende bijna dagelijks. Dat zijn we nu al lang weer vergeten en we genieten van de mooie dagen in mei. Hoe anders is de start van het seizoen dit jaar. Al verschillende vluchten met oost in de wind en mooi zonnig weer. Duivenweer! Het is echt genieten. Zo beroerd veel vluchten verliepen met veel regenbuien, uitgestelde en teruggezette vluchten, zo lekker gaat het nu. 
Gaan de temperaturen richting de 30 graden, dan wordt er weer geklaagd dat het te warm is voor de duiven. We zijn immers Nederlanders en die hebben het altijd over het weer. Op veel hokken voelt het benauwd aan en de duiven willen de laatste dagen voor inkorving niet meer eten.  De maïs en de peulvruchten blijven in de bak liggen en de liefhebber vraagt zich af, of de kwaliteit van het voer wel deugt. De maïs wordt nog eens van alle kanten bekeken…de twijfel groeit. Terecht?
De stofwisseling.
Nou ik weet niet of u in de zomer bij 30 graden wel eens een oliebol eet met stamppot boerenkool na…. Ik in ieder geval niet. Waarom niet? Omdat je daar al snel een heel erg vol gevoel van krijgt. Veel te vet en veel te machtig. We eten dan liever wat salade en verse groenten. Lekkere lichte kost. En bij onze duiven is het ook al niet anders. Als het koud is, trekken wij  een jas aan. Duiven kunnen dat niet. Zij hebben ook behoefte aan meer warmte en dat zit vooral in maïs (polysacharides). Een beetje vetrijker voer is ook welkom en ze voelen zich weer happy in het hok. Als het erg warm is, trekken wij de korte broek aan en duiven hebben dan ook andere behoeftes. De stofwisseling verandert en de behoefte aan zwaar verteerbaar eiwit en koolhydraten die veel warmte geven vermindert sterk.
 
Maïssoorten.
En toch hebben onze duiven maïs nodig op de vluchten. Goeie maïs. En dan vertelt me  ergens op een feestelijke gelegenheid een zeer goede duivenmelker, dat  hij ergens in het buitenland mooie zwarte maïs heeft gekocht. Met veel meer suikers erin. Ik zeg even niks. Hij kijkt me vragend aan en verwacht natuurlijk een antwoord. Ik zeg: ”ik weet het. Als je lang wacht wordt alle maïs zwart”. Dat is lachen aan de tafel met duivenmelkers. Maar daar gingen ze natuurlijk niet mee akkoord. Ik zal nog maar eens een poging doen. Mais bestaat voor 10% tot 13% uit vocht, 8% tot 10 % eiwit, 4% tot 6,5% vet (meestal niet hoger dan 4,4%), rond de 2% tot 3% aan ruwvezels, 1,2% ruw as, 0,2% fosfor en 0,1% calcium.  Tellen we dat allemaal eens op, dat komen we op 28% tot 32%. De rest zijn suikers en zetmeel. Dat zijn er dus zoiets als 68% tot 72%. Waar hebben we het dan over. !00% is 100%, meer is er niet. Daar komt bij dat de voedingswaarde van goede gele maïs, die vele jaren lang in laboratoria gekweekt is voor voeding van landbouwdieren,  daarom waarschijnlijk hoger is. Ik heb tenminste nooit geen varkensvoer of koeienvoer gezien die bestond uit zwarte mais.
 
Maar de vraag van de liefhebber op dat feestje gaf toch even aanleiding tot het doen van wat laboratorium onderzoek. Bij de maissoorten kwam het laboratorium uit op de volgende waardes: Zwarte mais: ruw eiwit: 8,66%, ruw vet: 4,8%, vocht: 12,3%, ruw as; 1,17%, Ruwvezel: 2,2%, Koolhydraten: 70,44% waarvan 8,85% snelle suikers.
Dan de gele Cribs mais uit Bayern: ruw eiwit: 7,3%, ruw vet: 4,4%, vocht: 12,7%, ruw as: 1,36%, ruw vezel: 2,8%, koolhydraten: 71,43% waarvan 6,9% snelle suikers. De zwarte mais heeft iets meer eiwit en iets meer vet, de gele cribs mais iets meer geleidelijk opneembare koolhydraten., waar duiven langer een hogere snelheid kunnen aanhouden. Genoeg cijfers.
 
 
Anders voeren bij heet weer.
We moeten dus nu alleen nog zorgen, dat de duiven de juiste voeding binnenkrijgen en bij hoge temperaturen. Niet als het een paar dagen warm is, maar wel als het langdurig heet weer is.
Verstandig is het een mengeling samen te stellen met een laag maïspercentage, (mais geeft warmte) een niet te hoog peulvrucht percentage, maar met wel  een redelijk hoog vetpercentage. Deze licht verteerbare mengeling geven we in het begin van de week. De gewone zuivering is daar niet geschikt omdat die te mager is in deze tijd van het jaar. Een deel vliegvoer erin levert nog te weinig energie op en snel een te hoog percentage aan maïs.  Wat nu? We moeten het dus zoeken in mengelingen als: super dieet, super energie, super start met hooguit 5% tot 7½% maïs.  Dat voeren we de eerste helft van de week. De laatste 2 dagen voor de vlucht krijgen de duiven weer volop   vliegvoer met veel maïs erin + energiemengeling, eventueel aangevuld met pinda´s, hennep en witte rijst. Die rijst is dan weer welkom om het nodige aan vocht vast te houden. De duif verbruikt immers veel vocht per vlieguur.
 
Ik heb een flink aantal jaren met veel plezier voor het internetblad WINNING geschreven van Steven van Breemen. Ik heb daar destijds eens een Winning Hot Race Mix gemaakt.  Liefhebbers die zelf hun voer willen samenstellen, konden de mengeling zelf namaken. De inzichten over voeding zijn de laatste jaren wel flink veranderd. De mentaliteit en hebzucht van sommige fabrikanten helaas ook. Zonder te weten waarom het nou eigenlijk precies gaat, worden mengelingen nagemaakt. Zodoende kan ik geen vernieuwde samenstelling meer vrijuit  afgeven.  Jammer, maar het is niet anders.
 
De week ziet er dus ongeveer zo uit:
Na thuiskomst: Energie mengeling . Maandag en  dinsdag :  super dieet, super energie of super start.
´s Morgens 10 gram per duif en ´s avonds tot 2 op de 10 duiven hebben gedronken op de midfond en 3 op de 10 op de dagfond. Woensdag en donderdag (inkorfdag) : ½ Vliegvoer + ½ Energiemengeling en wat pinda´s , al naar gelang de zwaarte van de komende vlucht. Donderdagmiddag 2 tot 3 uur voor inkorven snoepzaad  met 20% witte rijst.
 
Op deze manier kunnen we tijdens een hittegolf de duiven toch goed aan het eten houden en krijgen ze de juiste opbouwstoffen binnen. De duiven zullen zo op het juiste moment de maïs voorgeschoteld krijgen en er voldoende van eten.  De geleverde eiwitten zijn voor het grootste deel nu veel lichter verteerbaar en beter opneembaar. Dat is van groot belang onder dergelijke temperaturen. De vetzuren bevatten meer omega 3 door toevoeging van hennep en ook dat is het juiste antwoord op deze omstandigheden.
 
Warme landen.
Ervaringen zijn er te over. Ik heb op deze wijze mensen begeleid in Zuid Afrika, Taiwan, Australië, Nieuw Zeeland, Brazilië, Mexico,  India, Thailand, de Canarische Eilanden en Californië. Ook weer dankzij WINNING, wat een internationale impact had.  Natuurlijk zijn er ook vele andere mogelijkheden, maar dit is er eentje die het zeker zal doen.
 
Veel succes ermee.
Willem Mulder
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

FRANS KEIJBETS UIT LANDGRAAF (Z-LIMBURG).
WINT 1^STE NATIONAAL NARBONNE ZLU

Landgraaf
Narbonne is een Franse stad gelegen in het zuid-oostelijke departement Aude aan de kust van de middellandse zee. Het ligt in de vlieglijn van het ca. 50 km zuidelijker gelegen Perpignan, de sluitvlucht van het seizoen. De organisatie van internationaal Narbonne lag in het verleden in handen van de L‘Independante de Liège, doch dit jaar wordt het internationale concours ingericht door Cureghem Centre uit Anderlecht. Internationaal zijn er twee afzonderlijke concoursen ingericht, een voor oude duiven en een voor jaarlingen. En er is een dubbeling mogelijk voor alleen duivinnen. Ook hier vliegen de oude- en jaarling duivinnen dan in een afzonderlijk concours. Ieder heeft dus een ruime keus ofwel “voor elk wat wils‘. In Nederland is het óók toegestaan om met jaarlingen deel te nemen aan het nationale concours en deze vliegen dan samen met de oude duiven in één gezamenlijk concours. Dit jaar werden er internationaal 24.650 ouden en jaarlingen ingetekend voor deze ZLU-klassieker. Toch weer een aanzienlijk aantal van 1.500 duiven minder dan in 2022. In Nederland werden er dit jaar 5.798 oude en jaarlingen samen ingemand en dit waren er ten opzichte van verleden jaar, toen er 6.260 duiven aan het nationale concours deelnamen, 462 minder.

Voor vrijdag en zaterdag 28 en 29 juli waren de weersomstandigheden op de losplaats en vluchtlijn uitermate slecht. Op de losplaats beide dagen bewolking en dreiging van (mot)regen en ook op de vluchtlijn was ervan zuidwest naar noordoost een zone met regen en onweer. Veel bewolking en slechte zichten. Er stond een zwakke tot matige wind uit het zuid-westen. Daarom werd de lossingen op vrijdag resp. zaterdag uitgesteld naar zondag. Zondag werden er betere mogelijkheden verwacht. Zondag 30 Juli, morgen was het op de losplaats aan de Rue de la Pinède in Narbonne, aan de rand van de baai ‘Anse de Galère‘, goed met een lichte bewolking met een temperatuur van 23 °C. In het begin van de vluchtlijn was wind overwegend westelijk en zwak tot matig en gaandeweg de vluchtlijn krimpend naar Z-W en bij vlagen zelfs sterk. Boven België bewolking en mogelijk hier en daar een bui. De lossing vond plaats om 8 uur.
Gezien er in hetzelfde weekend in Nederland en België nationale vluchten zoals Bergerac (Nl), Bourges (Vierzon) en Souillac (Be) werden vervlogen met op Bergerac nogal wat nachtelijke aankomsten en op de Belgische fondvluchten snelheden tussen 90 en 100 km werden behaald, werden er ook op Narbonne ZLU toch redelijk snelheden verwacht. Er werd dan ook al vroeg bij PIPA uitgekeken naar een eerste melding vanuit Frankrijk. Dan, even na 18 uur verscheen de eerste melding uit Frankrijk en wel aan het oostelijk gelegen Melroy, even beneden Metz onder Luxemburg. Maurice Didier klokte hier een jaarling om 18.03 uur op een afstand van 715 km. Dit zou een snelheid geven van 1184 m/min. Al snel verscheen er een gemelde duif (oude) uit Duisland waar Karl Heinz Koers uit Ormesheim (Saarbrücken) klokte om 17.55 uur op 742 km. Snelheid 1247 m/min. L&D&P Maurer uit Massweiler klokte in Duitsland de eerste jaarling om 18.27 uur op 764 km. Snelheid 1218 m/min.

Ook België volgde al snel met een jaarling om 18.15 uur geklokt door Adrien Feck uit Halanzy, in de provincie Luxemburg, op een afstand van 744 km. Snelheid 1209 m/min.
In Nederland kon de liefhebbers aan het rekenen slaan. Waar zou de eerste duif in Nederland aankomen. Gezien de eerste aankomsten in Frankrijk, Luxemburg, Duitsland en België, zou dit ook in het oosten van het land zijn? Helaas trok er vanaf 17 uur een brede zone met lichte en matige regenbuien van west naar oost over het noorden van België en het midden en zuiden van Nederland. Plaatselijk zelfs zware regenbuien. Het zou de duiven parten gaan spelen om met een goede regelmaat aan te komen. Het duurde tot even na 20 uur toen er op de site van de ZLU een melding verscheen, zoals verwacht kwam deze uit het oosten van Nederland en wel uit het Limburgse Landgraaf in de Oostelijke Mijnstreek. Frans Keijbets klokte zijn tweede duif van de inzetlijst om 20.12 uur. Ze had de afstand van 893 km afgelegd met een gemiddelde snelheid van 1220 m/min. Helaas zorgde de regen voor verdere gestage aankomsten en tegen het begin van de neutralisatietijd waren er 64 duiven in Nederland gemeld. Hierbij één duif op de verdere afstanden, nl. bij de combinatie Heikamp & van Doorn uit Zetten. Zij klokten hun duif om 22.24 uur op 997 km. Helaas verpeste de volgende ochtend het donkere en druilerige regenweer op vele plaatsen voor een verder goed verloop van de aankomsten. Toch liep het concours rond de klok van 10 uur ten einde.

Met een nat pak.
Frans had voor deze ZLU-wedvlucht 2 doffers ingemand in het NIC in Heerlen. Het waren twee oudere weduwnaars. Zoals velen had Frans ook de eerste aankomsten gevolgd op de site van PIPA en ergens in gedachte rond de klok van 20 uur te moeten klokken. Hij zat in zijn eentje in de veranda om de aankomst van zijn duiven te zien. Zijn echtgenote Til liet hem weten dat zijn dochter op visite zou komen rond 20 uur. Hij zou dan het klokje binnen kunnen leggen en hun gezelschap houden. Nog even een controle en net binnen toen de “piep" ging en er een duif binnen was gelopen. Snel even ijken en warempel de “636" was aangekomen. Na snel melden aan het NIC kwam hij bovenaan de meldlijst te staan en zou er niet meer van wijken. Om 21 uur meldde zich zijn eerste inzet, “d‘r Worm" en deze maakte het feest compleet. Uitslag 1 en 21 Nationaal Narbonne tegen 5.837 duiven. Internationaal 6 en 191 tegen 24.650 duiven. Frans liet weten dat beiden flink nat waren toen ze binnen waren en je kon het aan de neusdoppen nog zien.

.


.


.

“Will"
Het was de driejarige weduwnaars met ringnummer NL20-1697636 welke voor deze prachtige nationale zege zorgde. Hij kreeg de naam “Will". Deze naam kreeg hij als eerbetoon aan de bekende fondspeler wijlen Will Beckers uit Sittard. Frans kreeg de moeder van “Will" als net gekipt jong van Will als cadeau. “Will" is een kleine geschelpte doffer en het is een doffer met karakter en een echte doorzetter. De week voor Narbonne was hij tijdens het trainen heel energiek en zocht met iedere andere doffer ruzie. Op het hok is hij rustig van aard, zegt Frans.
Als Jaarling vloog hij de 26^ste Nat. Agen ZLU (6804 Jrl). Als tweejarige 279^ste Nat. Agen ZLU (6019 od) en 811^de Nat. Narbonne (6260 d)
Op Agen ZLU (duiven) van dit jaar vloog hij de 573^e tegen 5.449 d. om nu te zegevieren op Narbonne.
Internationaal staat hij op een voorlopige 6^de plaats en is de 3^de gemelde oude duif.

Vader is de “458" ‘16 en is afkomstig van Roman Kazmierczak uit Heerlen.
Gr. vader is de “060" van ‘12 ofwel de “Roman" met o.a. 21^e Nat. Narbonne ‘15 (5528 d) en werd gekweekt uit “627" een broer van “626" welke 2^de Asduif werd op Marseille over 3 jaar (62^e – 19^de – 138^e Nat.) (Carteus-Batenburg-van Ophuizen)

Gr. moeder is de “670" van ‘07 en is een zuivere Saarloos en Zn uit Klaaswaal – lijn “Barracuda" en verkregen via Jac van Heel uit Maria Hoop.

Moeder is de “574" van ‘19 en is rechtsreeks van Will Beckers uit Sittard. Het was een van de jongen welke Frans van Will cadeau kreeg.

Gr. vader is de “188" van ‘18 van Will Beckers en vloog o.a. een 24^e Prov. Agen (soort Jelle Jellema)

Gr. moeder is “Het Mooi Bont" van ‘13 volle zus van de “Nachtvlieger" - 15^de Nat. Barcelona 13.946 d. in ‘12 bij Beckers-Willems.

Zie verder stamkaart.

.


.

De tweede aankomst is “d‘r Worm" en maakte het succes compleet. Hij draagt ringnummer Nl18-1324020 en was om 21.00 uur present en zou de 21^ste plaats innemen op de meldlijst. Hij was eerder al goed voor een 117^de Nat Agen ‘20 (6844 d), 269^e Nat. Agen ‘21 (6.896 d), 591^e Nat. Agen (6.019 d) en 197^e Nat. Marseille in ‘22 (3.338 d) en voegt er een 21e Nat Narbonne ‘23 aan toe. Hij werd in ‘22 8^ste Asduif Agen over drie jaar en 13^de Asduif over vier jaar. Vader is van het soort van Batenburg x Rothkrans Waubach en de moeder eveneens een Batenburg x Rothkrans Waubach.

.


.

De liefhebber Frans Keijbets.
Frans, momenteel 76 jaar, is werkzaam geweest bij het Limburg Dagblad. In de duivensport raakte hij verzeild door zijn grootvader “Opa Keibeck". Op zijn 15^de bouwde zijn vader een hokje voor hem en kreeg Frans de eerste duiven van “Opa Keibeck". In het begin waren het de programmavluchten waarop hij meevloog. Toen hij in 1970 op zijn huidige adres aan de Apollolaan in Landgraaf ging wonen werd de garage naast het huis verlengt en verrezen er de eerste hokjes. Later zijn er in de tuin nog een drietal hokjes bijgebouwd. Zo bezit hij nu twee hokjes voor twee maal 17 weduwnaars en een hokje met twee afdelingen voor de weduwduivinnen en op de garagehokken zijn de 18 koppels kweekduiven en een 50-tal jonge duiven ondergebracht. Het zijn allen kleine hokjes en al heel wat jaartjes wordt er heel goed op gevlogen. Enkele jaren geleden verwisselde hij het glas in de deur van de weduwnaarshokken met draad zodat er meer verse lucht kon binnenkomen. Deze openingen kan hij d.m.v. een plaat afschermen zodanig dat ‘s nachts alleen via de open onderkant van de plaat lucht binnen kan. Soms voorziet hij deze opening met windbreekgaas. Frans kan uren vertoeven tussen zijn duiven en enkele keren per week neemt hij alle jonge duiven in de hand om ze te bekijken en te keuren. Bij de geringste twijfel is het “gezien". Hij selecteert voortdurend en uiterst streng. Goede zijn er maar weinig en slechte “te “veel is het motto van Frans.
Van een goedgekeurde duif kan hij dan ook erg genieten. Je krijgt er door de jaren heen een goed gevoel voor, aldus Frans een beetje het “Fingerspitzen Gefühl".
Frans is beslist geen poetser en alleen de woonbakken worden schoongehouden en eens in maand haalt hij de krabber over de vloer.

.


.


.

Basis van zijn kolonie
Toen Frans overstapte naar de fond werd de basis gelegd met een duivin van 1993 welke hij op een bon kreeg van Bas en Hugo Batenburg uit Klaaswaal. De bekende duivenreporter Fons van Ophuizen verzilverde deze bon en bracht Frans een mooi jong uit “Broer van de 05" van ‘88. X dochter “De Ruffec". De “05" vloog o.a. 16^de Nat. Marseille ‘90 en 16^de Nat. Perpignan ‘91. (Uit “Bonte Kweker").

Later kwamen er duiven bij van o.a.
* De Saarloos (Peiren) duiven via Jac van Heel uit Maria Hoop
* van Ophuizen uit Landgraaf (lijn “Rambo" – Batenburg – Siegmüller)
* Lei Rothkrans uit Landgraaf uit de “Slaaploze" lijn.
* Roman Kazmierczak uit Heerlen (Piet Boyen en Dochter uit Nuth)
* Will Beckers uit Sittard uit diens Jellema duiven
* Piet Geerlings uit Landgraaf uit duiven welke afkomstig zijn van Dieter Ballman uit Amblève (Belgié). Lijn 1^ste Nat. Brive ‘01 en 1^ste Nat. Perpignan.

Op het kweekhok zitten 18 koppels bestaande uit voornoemde duiven respectievelijk lijnen en koppelt ze ergens begin februari als het weer het toelaat. Hiervan kweekt hij twee rondes jongen voor eigen aanvulling. De jonge duiven zien in hun geboortejaar geen mand en Frans lapt ze na het spel met de oude duiven zelf een 6-tal keer tot ca. 30 km.

.


.

De kleine mand.
Frans heeft weliswaar 34 weduwnaars maar heel zelden is het aantal duiven welke hij naar een marathonvlucht inzet meer dan 4. Zo ook dit jaar. Agen ZLU (5.449 ouden) 4 mee – 531-575 en 629. St. Vincent ZLU (2532 d) 2 mee – 116-343. Marseille (3200 d) 2 mee – 35. Barcelona (4832 d) 2mee – 961. Pau (3934 d) 2 mee – 893. En nu op Narbonne (5837 d) 2 mee – 1 en 21. En zo gaat dit al vele jaren. Hij observeert de duiven welke hij wil inmanden voor een wedvlucht heel nauwkeurig en gaat dan met een kleine mand naar het inzetlokaal. Frans koppelt zijn weduwnaars begin april. Mocht het zijn dat de duiven door zacht te parig worden, dan koppelt hij eerder. De oude duiven broeden twee keer 5 dagen en de eitjes van de beste oude weduwnaars verlegt hij naar de jaarlingen en deze brengen de jonge dan groot. De tweede ronde eitjes van de oude duiven zijn voor vrienden. Eenmaal op weduwschap trainen ze tweemaal daags. In het begin gedwongen met bv de vlag en nadien trainen ze heel goed, zegt Frans. De jaarlingen gaan mee op een aantal tussenweekse vluchten en nadien mee op de programmavluchten tot ca. 500 km. De oude duiven gaan wekelijks mee tot ca. 500 km. Eenmaal de marathonvluchten beginnen zoekt hij steeds de duiven uit welke het beste in conditie zijn voor een vlucht. Tijdens het seizoen is het vaker bijsturen als de vluchten niet naar wens verlopen.

Voorbereiding van het seizoen en verzorging
De start van een nieuw seizoen begint voor Frans eigenlijk al na het eindigen van het voorbij seizoen. Einde augustus krijgen ze een 8 tot 10-daagse kuur tegen paratyfus. Daarna staat er een 3-weekse kuur van een kruidenthee van dovennetel, kamille, weegbree en paardenbloem op het menu. Na de rui een wormpil voor de oude duiven en de kweekduiven. Uit eigen tuin ook sap van rode bieten of knoflook staan ook regelmatig op het menu. Als de duiven op eitjes zitten volgt er een geelkuur en tijdens het vliegseizoen houdt Frans de gedragingen van de trainende duiven heel goed in de gaten en als hij meent iets gezien te hebben wat hem niet bevalt dan handelt hij meteen. De ervaring heeft hem geleerd wat te doen. Hij behandelt de duif dan individueel met b.v. een combipil TRICHOCCIE of ORNIMYCO, beiden van DAC. Supplementen van de dierenarts komen ook regelmatig op tafel. In de ruiperiode krijgen alle duiven Rui van Paloma.In het vliegseizoen maakt hij een mix van Koopman All-in One en de Jellema mengeling van Beyers en Weduwschap van Spinne. Van deze mix is de voerbak nagenoeg steeds vol. Het restant gaat naar de jonge duiven. De duiven welke naar een vlucht toe gaan voert hij bij in de nestbak met een energierijke mengeling en snoep, hennep, lijnzaad met daarbij enkele pinda‘s DE duiven maken zelf wel hun keuze is het motto van Frans.

Fondclub Parkstad.
Vijfendertig jaar geleden werd er door diverse liefhebbers uit Landgraaf de Fondclub Landgraaf opgericht welke haar leden in de winterdag een feestavond organiseerde om haar kampioenen te huldigen voor de behaalde kampioenschappen in de fondclub. Dit zowel op de programma vluchten en fondvluchten. Heden ten dage draagt ze de naam Fondclub Parkstad en zijn Frans en zijn vriend Piet Geerlings de steunpilaren van deze club.

Tenslotte
Naast de duivensport is Frans ook nog enkele uurtjes per week actief op de tennisbaan en spit en verbouwd graag allerlei groeten in zijn groetentuin. Ook steekt hij graag een helpende hand toe bij zijn vrienden duivenliefhebbers. Doch bij de duiven kan Frans in de omgang uren bezig zijn en kan er dan ook intens van genieten van de wijze waarop ze van een marathon vlucht thuiskomen en dan ok een vroege prijs hebben behaald. Dat hij op deze Narbonnen een nationale overwinning zou gaan behalen is wel het mooiste wat hem overkwam in zijn lange loopbaan. Een dag welke waaraan hij nog lang zal terugdenken en van blijven genieten.
Frans gefeliciteerd

Marcel Görtzen

Beste leden, verenigingen,

Even voor 16:00 vanmiddag ontvingen we vanuit het NPO de volgende mededeling:

“Geachte afdeling bestuur,

De weersverwachtingen voor aankomend weekend zijn slecht.
Op dit moment, woensdagmiddag 2 augustus, zijn kort samengevat de verwachtingen als volgt;

• Vrijdag 4 augustus; redelijke condities maar wel buien.
• “Zaterdag 5 augustus; slechte vooruitzichten met mogelijk een kansje voor de oostkant van het land.
• Zondag 6 augustus; slechte vooruitzichten

Uiteraard zijn dit verwachtingen en bij de huidige onstabiele meteorologische omstandigheden kan het altijd net anders uitpakken.
Maar we moeten het doen met wat we nu weten en zo goed mogelijk inspelen op de verwachtte omstandigheden.
Verder hebben we na overleg van de KBDB toestemming gekregen om eventueel op vrijdag te lossen.

Dit alles overwegende laten we U het volgende weten.

1. De geplande trainingsvluchten voor komend weekend zijn afgelast.

2. Afdelingen hebben de optie de J vlucht te verplaatsen naar vrijdag 4 augustus. Mocht U als afdeling de J vlucht willen verplaatsen naar de vrijdag dan dient U het bureau te informeren voor donderdag 3 augustus 9:00.

Namens het NPO Bestuur,

Mvrgr Gerard van de Aast secr. ai.”

Daarom is besloten om het advies vanuit het NPO op te volgen en J31 Quiévrain op a.s. vrijdag 4 augustus te vliegen. Dit betekent:

Inkorven: donderdag 3 augustus in manden van Noord Holland, 26 duiven per mand. 
i.v.m vakanties en zieken is bovenstaand alleen haalbaar met 2 ophaalroutes. 

We vinden bovenstaande beslissing een lastige situatie en moeten nu handelen met de informatie m.b.t. het weer die nu beschikbaar is. Daarnaast begrijpen we heel goed dat er ook nog mensen binnen de afdeling zijn die a.s. vrijdag gewoon moeten werken. Wij zijn daar binnen het bestuur zelf ook de dupe van maar vinden het belang van de jonge duiven belangrijker dan persoonlijke voorkeuren of wensen. Een weekend lang jonge duiven over laten staan, en deze vervolgens weer naar huis toe rijden, lijkt ons namelijk ook geen wenselijke optie.

We hopen op een ieder zijn of haar begrip.

Met vriendelijke groet, namens het bestuur,

Stefan Meilink

Beste mensen,

Argenton, de nationale olympiadevlucht op zaterdag 5-8-2023, wordt ingekorfd op donderdag 3-8-2023. Dit blijft ongewijzigd.

Gezien de zeer slechte weersverwachtingen voor zaterdag wordt Laon (J+X) verplaatst naar zondag 6-8-2023.

Inkorven is dan op zaterdag 5-8-2023 en de duiven worden opgehaald met ophaalroute 3.

Deze optie heeft onze voorkeur omdat we met een nacht mand niet vroeg in Laon zijn bij inmanden op donderdag. Daarnaast is het weer op de vrijdag ook kritisch met een grote kans op geen uitstel mogelijk naar zaterdag/zondag. Om deze reden kiezen we voor het verzetten naar zondag, waarbij we rekening gehouden hebben met de eventuele weersvooruitzichten op maandag.

Wij blijven hopen op betere weersomstandigheden.

Met vriendelijke sportgroeten,

Namens de vervoerscommissie,

J. van Kemenade

Gisteren 2 augustus heeft het NPO Bestuur de juiste beslissing genomen en alle afdelingen voor 16.00 uur het volgende medegedeeld:

Geachte afdeling bestuur,

De weersverwachtingen voor aankomend weekend zijn slecht.

Op dit moment, woensdagmiddag 2 augustus, zijn kort samengevat de verwachtingen als volgt;

Vrijdag 4 augustus; redelijke condities maar wel buien.

“Zaterdag 5 augustus; slechte vooruitzichten met mogelijk een kansje voor de oostkant van het land.

Zondag 6 augustus; slechte vooruitzichten

Uiteraard zijn dit verwachtingen en bij de huidige onstabiele meteorologische omstandigheden kan het altijd net anders uitpakken.

Maar we moeten het doen met wat we nu weten en zo goed mogelijk inspelen op de verwachtte omstandigheden.

Verder hebben we na overleg van de KBDB toestemming gekregen om eventueel op vrijdag te lossen.

Dit alles overwegende laten we U het volgende weten.

De geplande trainingsvluchten voor komend weekend zijn afgelast.

Afdelingen hebben de optie de J vlucht te verplaatsen naar vrijdag 4 augustus. Mocht U als afdeling de J vlucht willen verplaatsen naar de vrijdag dan dient U het bureau te informeren voor donderdag 3 augustus 9:00.

Namens het NPO Bestuur,

Mvrgr Gerard van de Aast secr.

Heel veel afdelingen (Afdelingen 4,5,6,7,8) hebben hier heel adequaat op gereageerd en gisterenavond hun leden al geïnformeerd dat de jonge duivenvlucht is vervroegd naar de vrijdag met inkorven op donderdag op basis van het advies NPO en overleg met het IWB. Gisteren na 16.00 uur waren de meeste leden van Afdeling 2 al op de hoogte van het schrijven van het NPO bestuur maar elke communicatie van ons Afdelingsbestuur bleef uit. Dit terwijl de leden in onzekerheid zaten wat te doen met de voorbereiding van de duiven. Gisterenavond laat heb ik uit betrouwbare bronnen vernomen dat het Afdelingsbestuur heeft besloten gewoon in te korven op vrijdag met als drogreden de ALV. Op de ALV is namelijk afgesproken dat we alleen bij hoge uitzondering naar de vrijdag gaan en dit is volgens het bestuur blijkbaar geen hoge uitzondering??? Het is nu donderdag 09.30 uur en nog steeds geen enkele communicatie op de website van Afdeling Brabant 2000. Dit is het zoveelste voorbeeld van wanbeleid vanuit het Bestuur Brabant 2000. Weer nemen bestuurders die zelf geen duiven hebben onbegrijpelijke beslissingen die ten koste gaan van het welzijn van onze duiven. Kijk naar de diverse weersites (zie onder bijvoorbeeld weeronline) en een blinde kan nog zien dat morgen zoals het er nu uitziet waarschijnlijk de enige geschikte optie is om te lossen. Echt onvoorstelbaar hoe het bestuur Brabant 2000 weer met de voeten (poten) speelt van onze duiven en de liefhebbers en elk advies van de hogere organen (NPO / IWB) in de wind slaat. Nu is de kans groot dat onze duiven enkele dagen in de mand zitten en terug moeten komen. Dit is dan nog los van het feit dat als de andere afdelingen morgen kunnen lossen en wij helemaal niet de leden van Brabant 2000 weer een vlucht minder hebben om mee te kunnen dingen met de nationale kampioenschappen en het verdere verloop van het jonge duivenprogramma in het gedrang komt.

Deze week hebben we onze oude duiven thuis gehouden. We hebben lang getwijfeld maar donderdag toch besloten om niet in te korven. De weersverwachting was niet echt goed te noemen en aangezien we volgend weekend de laatste NPO vlucht nog willen spelen, hebben we gepast voor de laatste midfondvlucht. Het risico was te groot dat onze duiven over zouden blijven staan en dan zondag naar huis zouden komen. We spelen graag een midfond vlucht als training voor een dagfondvlucht maar dan wel met redelijk normaal weer. En aangezien wij woensdag moeten inkorven voor Argenton was het risico te groot.

Dus zijn we zaterdagmorgen maar naar België gereden met alle oude duiven en die konden dan mooi voor de jonge duivenvlucht weer thuis zijn. De jonge duiven werden pas om 13.00 uur gelost en kwamen goed naar huis. Zoals ik al eerder schreef van enige vorm van competitie is hier geen sprake meer. Volgend jaar gaan de jonge duiven alleen nog mee om ervaring op te doen en stellen we geen klok meer. Waar we nu mee bezig zijn met het jonge duivenspel is appels met peren vergelijken. Het jonge duivenspel is een doorgevoerde specialisatie geworden. Daarvoor moet je veel duiven kweken, heel hard werken en ook spelen met de daarvoor geschikte snelheidsduiven. Ik heb dat soort duiven niet en heb er ook geen plaats voor.

Mijn jonge duiven staan er zo dadelijk wel weer als er persoonlijke duif kwaliteiten aan te pas komen. Dus op de verdere en wat moeilijkere jonge duiven vluchten. Mijn jonge duiven vliegen volgend jaar als jaarling 6 dagfondvluchten en dan zie ik niet één van die jonge duiven die nu zo hard vliegen terug op de lijst.

De duivensport verandert drastisch en specialisatie gaat steeds meer hoogtij vieren op dit moment.

Daarnaast hadden we ook een koppeltje (2) duiven meegegeven op Bergerac. Toen die gisteren gelost werden om 13.30 uur wist iedereen al dat er duiven midden in de nacht thuis zouden komen. We hebben gisteravond laat nog buiten gezeten en zijn rond 12.00 uur gaan slapen. Het was toen pikdonker en hier onmogelijk voor een duif om te landen.

Rond 4.00 uur ging ik weer naar buiten en het was toen nog stikdonker. Even na 4.00 uur op compulive gekeken en zag toen dat er al heel wat duiven gemeld waren. Er waren gewoon heel de nacht door duiven thuis gekomen. Geweldig als een duif dit doet en durft maar het blijft voor een duif een levensgevaarlijke actie. Mijn mening is probeer vooral om nachtvliegen te voorkomen. Ik heb niets tegen overnacht vluchten en vluchten zoals dit jaar st Vincent vind ik geweldig, maar een duif hoort als het donker is in zijn hok of op een dak maar niet in de lucht.

Onze 1^e getekende (dat was de doffer) vloog een middenmoot prijs en de duivin was net te laat. Gelukkig weer allebei heel thuis en samen op hun jonkie.

Op naar de laatste ouden duiven vlucht Argenton,

we kijken er naar uit!!

Dit jaar werd ik opnieuw geconfronteerd met iets wat ik zelf al jaren verkondig: ‘Neem nooit zomaar iets klakkeloos aan”
Wat is het geval, zoals inmiddels veel liefhebbers doen, zuren ook wij het drinkwater voor de duiven aan.
Standaard heeft leidingwater in Nederland een zuurgraad tussen de 7 en 8,2
Niet overal in Nederland is deze dus gelijk!
Door het verlagen van de zuurgraad ontstaat een bacterie- en schimmelwerend effect op in het drinkwater. Hierdoor dringen dus minder of geen kwade micro-organismen door in het maag-darmkanaal van de duif en komt dit de algehele gezondheid ten goede.
Type zuren
Aanzuren van drinkwater kan gedaan worden met 2 typen zuren, te weten anorganische of organische zuren. Anorganische zuren (bv. Zoutzuur en zwavelzuur) verlagen wel de pH, maar verstoren de elektrolyten balans, zijn agressief en corrosief, dus absoluut onverstandig te gebruiken.
Organische zuren (bv. Azijnzuur, mierezuur, propionzuur, citroenzuur) zijn de voornaamste zuren om de pH van het drinkwater te verlagen en zijn het meest effectief en veilig.
Daarnaast zit in de organische zuren ook weer een onderverdeling. Er zijn kort-, middel- en langketige vetzuren. Het voordeel van middel- en langketige vetzuren is dat ze ook in de darm komen en daar dus ook een werking kunnen uitvoeren. Dit heeft een positief effect op de vertering en opname van voedingsstoffen uit het voer.
In de praktijk
Wordt nogal verschillend gedacht wat de ideale waarde is. Binnen de pluimvee sector wordt een waarde tussen 3,5 – 4 aanbevolen. Ik ben er vast van overtuigd dat deze waarde niet toepasbaar is voor duiven. Bij en te lage pH zullen de wedstrijdduiven te weinig vocht opnemen en dit zal de energiebalans ernstig doen verstoren. Met alle nadelige gevolgen van dien.
Voor duiven
Een bevriende, zeer goede speler geeft zijn duiven geen kraanwater maar heeft een bron laten slaan. De pH-waarde van dit water is vastgesteld op 6. Ideaal volgens hem. En het moet worden gezegd, de praktijk zou hem gelijk kunnen geven. Wel blijft het belangrijk deze bron jaarlijks te laten controleren, zowel chemisch als bacteriologisch.
Op eigen hok
Volg ik het advies van Bas Thiele, DHP, hij heeft mij ook laten zien dat het standaard aanzuren van water zonder eerst de pH-waarde van het drinkwater ter plaatse te kennen in feite zinloos is en mogelijk meer kwaad dan goed doet.
Hoe gaan wij te werk.
Proefondervindelijk hebben wij vastgesteld hoeveel ml van het zuur wij moeten toedienen aan het kraanwater in Ermerveen om op de gewenste waarde van rond 5 uit te komen. Hiervoor hebben wij een pH-meter aangeschaft. Je kunt hiermee zo’n twee keer per jaar zelf een controle doen of de uitkomst nog correct is.
In samenspraak met Bas Thiele hebben wij besloten de duiven wekelijks 2 dagen van water te voorzien waarvan de waarde naar 5 wordt gecorrigeerd. Niet lager, niet hoger.
Serieuze leveranciers van organische zuren zullen dus altijd een tabel meeleveren hoe de hardheid van het water en de hoeveelheid zuur zich tot elkaar dient te verhouden. Nogmaals wees hierin zorgvuldig, en meet dit zelf! Je denkt anders dat je goed bezig bent maar in de praktijk kun je zomaar een averechts effect bereiken. Bij ons bleek dat wij maar 25% van de geadviseerde (tabel) hoeveelheid moesten geven om de gewenste waarde te bereiken.
Vooralsnog zijn wij over deze aanpak prima te spreken en zullen dit blijven doen totdat mogelijk andere inzichten dit corrigeren.